ماده ۱۷ قانون آیین دادرسی مدنی: تفاوت میان نسخه‌ها

رسیدگی به دعوای طاری حتی اگر از [[صلاحیت ذاتی]] [[دادگاه]] بیرون باشد، باید در دادگاه رسیدگی کننده به دعوای اصلی اقامه شود و این دادگاه در صورت عدم [[صلاحیت]] ذاتی با صدور [[قرار اناطه]]، دعوای طاری را به مرجع صالح ارجاع می‌دهد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=شرح قانون آیین دادرسی مدنی|ترجمه=|جلد=|سال=1385|ناشر=سلسبیل|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=465904|صفحه=|نام۱=علی عباس|نام خانوادگی۱=حیاتی|چاپ=2}}</ref> یکی از [[دعوای طاری|دعاوی طاری]]، [[دعوای متقابل]] است. یعنی دعوایی که [[خوانده]] در دفاع به عنوان طرح یک [[ادعا]]، در مقابل دعوای [[خواهان]] اقامه می‌نماید. [[دعوای متقابل]] مثل دعوای اصلی نیاز به [[دادخواست]] دارد. لیکن شایان ذکر است که طرح بعضی دفاعیات که مستقیماً به منظور بی‌اثر کردن دعوای اصلی مطرح می‌شود، دعوای طاری نیست و نیاز به دادخواست ندارد. مانند [[ادعا|ادعای]] [[تهاتر]]، [[احتساب]]، [[صلح]]، [[فسخ]]، رد [[خواسته]] و امثال آن که بدون نیاز به تقدیم [[دادخواست]] [[دادگاه]] را موظف به رسیدگی خواهد کرد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=آیین قضاوت مدنی در محاکم ایران|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=فکرسازان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2288344|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=مهاجری|چاپ=5}}</ref>

دعوای اصلی آن است که دعوای معینی را بدواً تولید و ایجاد می‌کند و آن به وسیله [[دادخواست]] [[خواهان]] صورت می‌گیرد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=دعاوی مرتبط در حقوق ایران|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=جنگل|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=3105944|صفحه=|نام۱=غلامرضا|نام خانوادگی۱=باقری|چاپ=1}}</ref> دعاوی طاری چنانچه با دعوای اصلی مرتبط باشد، به طوری که اتخاذ تصمیم دادگاه نسبت به هریک از آن‌ها مؤثر در دیگری شود یا دعاوی مذکور منشأ واحد داشته باشند (ناشی از یک [[عقد]]) [[دادگاه صالح|دادگاه صلاحیت‌دار]] برای رسیدگی به آن‌ها دادگاهی است که دعوای اصلی در آن مطرح شده‌است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=نگاهی به آیین دادرسی مدنی|ترجمه=|جلد=|سال=1393|ناشر=رادنواندیش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=5204204|صفحه=|نام۱=یوسف|نام خانوادگی۱=نوبخت|چاپ=1}}</ref> یکی دیگر از دعاوی طاری، [[دعوای اضافی]] است که [[خواهان]] اصلی یا [[خوانده]] (خواهان دعوای تقابل) می‌تواند اقامه نماید.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=مالکیت خواهان بر دعوای مدنی|ترجمه=|جلد=|سال=1391|ناشر=جنگل|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4413008|صفحه=|نام۱=اعظم|نام خانوادگی۱=ایمانیان بیدگلی|چاپ=1}}</ref>

مستفاد از نظریه‌ی شماره‌ی 371960، مورخ 1382/04/07، در صورتی که دو دعوا دارای ارتباط کامل باشند یا منشأ واحد داشته باشند، چنانچه دعوای اصلی قابل تجدیدنظر باشد به تبع آن دعوی طاری نیز قابلیت تجدیدنظر دارد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=مجله دادگستر، شماره 21، بهار 1385|ترجمه=|جلد=|سال=1385|ناشر=کیهان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2396216|صفحه=|نام۱=حسن|نام خانوادگی۱=رحیمی|چاپ=}}</ref>

[[رده:دعاوی هم منشاء]]