ماده 45 قانون ثبت اسناد و املاک: تفاوت میان نسخه‌ها

'''ماده 45 قانون ثبت اسناد و املاک''': اگر به واسطه عدم اقدام در مورد مواد [[ماده 17 قانون ثبت اسناد و املاک|۱۷]]، [[ماده 18 قانون ثبت اسناد و املاک|۱۸]] و [[ماده 19 قانون ثبت اسناد و املاک|۱۹]] ملکی به ثبت رسیده و بعد معلوم شود عدم تعقیب یا عدم ابراز تصدیق به علت فوت یا [[جنون]] یا [[حجر]] طرف دعوا با [[متقاضی ثبت|مستدعی ثبت]] بوده و اخطار مذکور در ماده فوق هم با اینکه مستدعی ثبت به فوت یا جنون یا حجر، عالم بوده به عمل نیامده است، [[قائم‌مقام قانونی]] متوفی و یا [[مجنون]] و یا [[محجور]] می‌تواند در ظرف پنج سال از بابت قیمت ملک و اجور و [[خسارت|خسارات]] در محکمه حقوق به وسیله عرض‌حال جدید بر علیه مستدعی ثبت اقامه دعوا نماید. مبدا پنج سال مذکور فوق در مورد [[وارث|وراث]] کبیر و وراثی که [[ولی خاص]] (پدر یا جد پدری یا [[وصی]] منصوب مسلم‌الوصایه) دارند از تاریخ فوت و در غیر این موارد از تاریخ تعیین [[قیم]] یا [[مدیر تصفیه]] محسوب می‌شود. در مورد این ماده چنان چه مستدعی ثبت محکوم گردد و ملک را قبلاً به دیگری انتقال داده و در موقع اجرای حکم [[مفلس]] باشد و ثابت شود برای فرار از ادای حق طرف خود را مفلس کرده، به حبس تادیبی از یک سال تا دو سال محکوم خواهد شد. تعقیب جزایی در این مورد منوط به شکایت [[مدعی خصوصی]] است و با استرداد شکایت، [[قرار موقوفی تعقیب|تعقیب موقوف می‌شود.]]

== مواد مرتبط ==