ماده 1 قانون نحوه اجرای محکومیت های مالی: تفاوت میان نسخه‌ها

'''ماده ۱ قانون نحوه اجرای محکومیت‌های مالی'''- هر کس به موجب [[حکم]] [[دادگاه]] به دادن هر نوع [[مال|مالی]] به دیگری [[محکوم علیه|محکوم]] شود و از اجرای حکم خودداری کند، هر گاه [[محکوم به|محکوم‌به]] [[عین معین]] باشد آن مال اخذ و به [[محکوم له|محکوم‌له]] [[تسلیم]] می‌شود و در صورتی که [[رد مال|ردّ عین]] ممکن نباشد یا محکوم‌به عین معین نباشد، اموال [[محکوم علیه|محکوم‌علیه]] با رعایت [[مستثنیات دین]] و مطابق [[قانون اجرای احکام مدنی]] و سایر مقررات مربوط، [[توقیف اموال|توقیف]] و از محل آن حسب مورد محکوم‌به یا [[مثلی|مثل]] یا [[مال قیمی|قیمت]] آن [[استیفا]] می‌شود.