۳٬۰۸۶
ویرایش
(صفحهای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات نظریات مشورتی|شماره نظریه=7/99/478|شماره پرونده=99-186/1-478 ک|تاریخ نظریه=1399/05/13}} '''استعلام''': با توجه به تبصره ماده ۱۰ قانون کاهش مجازات های حبس تعزیری مصوب ۱۳۹۹ که به موجب آن مجازات جرایم قابل گذشت به نصف مجازات تقلیل یافته است و مجازات...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات نظریات مشورتی|شماره نظریه=7/99/478|شماره پرونده=99-186/1-478 ک|تاریخ نظریه=1399/05/13}} | {{جعبه اطلاعات نظریات مشورتی|شماره نظریه=7/99/478|شماره پرونده=99-186/1-478 ک|تاریخ نظریه=1399/05/13}} | ||
چکیده نظریه شماره 7/99/478 مورخ 1399/05/13 اداره کل حقوقی قوه قضاییه | |||
== استعلام == | |||
با توجه به تبصره [[ماده ۱۰ قانون کاهش مجازات حبس تعزیری|ماده ۱۰ قانون کاهش مجازات حبس تعزیری مصوب ۱۳۹۹]] که به موجب آن مجازات [[جرایم قابل گذشت]] به نصف مجازات تقلیل یافته است و [[مجازات]] [[حبس]] برخی از آن ها از درجه شش به هفت تقلیل یافته است، این تقلیل موجب تغییر [[صلاحیت]] در رسیدگی به آن جرایم شده است؛ برای مثال به موجب این [[قانون]]، حبس جرایم موضوع [[ماده ۶۹۰ قانون مجازات اسلامی (تعزیرات)|ماده ۶۹۰ قانون مجازات اسلامی(تعزیرات) مصوب ۱۳۷۵]] حداکثر شش ماه که [[تحقیقات مقدماتی]] آن می باید توسط [[دادگاه کیفری دو]] به عمل آید. این دادگاه ها به استناد بند دوم [[ماده ۳ قانون وصول برخی از درآمدهای دولت و مصرف آن در موارد معین مصوب ۱۳۷۳]]، با اصلاحات و الحاقات بعدی [[جزای نقدی ثابت|جزای نقدی]] را ملاک عمل قرار داده و درجه جرم موضوع ماده ۶۹۰ یاد شده را به درجه پنج افزایش داده اند و در نتیجه عقیده بر صلاحیت [[دادسرا]] در تحقیقات مقدماتی این جرایم دارند: | |||
۱- آیا انجام این نوع از درجه بندی مجازات توسط دادگاه صحیح است و بر خلاف ماهیت قانون کاهش مجازات تعزیری نیست؟ | ۱- آیا انجام این نوع از درجه بندی مجازات توسط دادگاه صحیح است و بر خلاف ماهیت قانون کاهش مجازات تعزیری نیست؟ |
ویرایش