قانون آیین دادرسی کیفری: تفاوت میان نسخه‌ها

'''قانون آیین دادرسی کیفری''' مجموعه قواعد و مقرراتی است که برای کشف جرم، تعقیب جرم، ترتیب دادرسی و اجرای احکام جزایی وضع شده‌است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=آیین دادرسی کیفری (جلد اول)|ترجمه=|جلد=|سال=1399|ناشر=مساوات|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6321908|صفحه=|نام۱=نورمحمد|نام خانوادگی۱=صبری|چاپ=1}}</ref> همچنین در [[ماده ۱ قانون آیین دادرسی کیفری]]، این قانون به مجموعه قواعد و مقرراتی تعریف شده‌است که برای کشف جرم، تعقیب متهم، [[تحقیقات مقدماتی]]، [[میانجی گری]]، صلح میان طرفین، نحوه رسیدگی، صدور رای، طرق اعتراض به آراء، تعیین وظایف و اختیارات مقام قضائی و [[ضابط دادگستری|ضابطان دادگستری]] و رعایت حقوق متهم، بزهدیده و جامعه وضع می‌شود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=بایسته‌ها و نوآوری‌های آیین دادرسی کیفری (رویکردی آموزشی و کاربردی برای ضابطان دادگستری)|ترجمه=|جلد=|سال=1394|ناشر=جنگل|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6321912|صفحه=|نام۱=حسن|نام خانوادگی۱=خدابخشی|نام۲=احمد|نام خانوادگی۲=ممبینی|چاپ=1}}</ref>

تغییر اصطلاح تعقیب مجرم به "تعقیب متهم"، پیش‌بینی میانجی گری و صلح" میان طرفین و همچنین تصریح قانونگذار به رعایت "حقوق متهم، بزهدیده و جامعه"از نوآوری‌های قانون آیین دادرسی کیفری جدید نسبت به تعریف مقرر در قانون قدیم است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=بایسته‌ها و نوآوری‌های آیین دادرسی کیفری (رویکردی آموزشی و کاربردی برای ضابطان دادگستری)|ترجمه=|جلد=|سال=1394|ناشر=جنگل|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6321916|صفحه=|نام۱=حسن|نام خانوادگی۱=خدابخشی|نام۲=احمد|نام خانوادگی۲=ممبینی|چاپ=1}}</ref>

[[ماده ۱ قانون موقتی اصول محاکمات جزایی]] مصوب ۱۲۹۱/۵/۳۰ در تعریف قانون آیین دادرسی کیفری بیان می‌داشت:اصول محاکمات جزایی، ترتیبات و قواعدی است که برای کشف و تحقیق جرائم و تعیین مسئولیت مجرمین برحسب مقررات قانونیه وضع شده‌است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=آیین دادرسی کیفری (جلد اول)|ترجمه=|جلد=|سال=1399|ناشر=مساوات|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6321928|صفحه=|نام۱=نورمحمد|نام خانوادگی۱=صبری|چاپ=1}}</ref>