ماده ۲۵۷ قانون آیین دادرسی مدنی: تفاوت میان نسخه‌ها

پرش به ناوبری پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
'''ماده ۲۵۷ قانون آیین دادرسی مدنی''': [[دادگاه]] می‌تواند راساً یا به [[درخواست]] هر یک از [[اصحاب دعوا]] قرار ارجاع امر به [[کارشناس]] را صادر نماید. در [[قرار]] دادگاه، موضوعی که نظر کارشناس نسبت به آن لازم است و نیز مدتی که کارشناس باید اظهار عقیده کند، تعیین می‌گردد.
'''ماده ۲۵۷ قانون آیین دادرسی مدنی''': [[دادگاه]] می‌تواند راساً یا به [[درخواست]] هر یک از [[اصحاب دعوا]] قرار ارجاع امر به [[کارشناس]] را صادر نماید. در [[قرار]] دادگاه، موضوعی که نظر کارشناس نسبت به آن لازم است و نیز مدتی که کارشناس باید اظهار عقیده کند، تعیین می‌گردد.
* {{زیتونی|[[ماده ۲۵۶ قانون آیین دادرسی مدنی|مشاهده ماده قبلی]]}}
* {{زیتونی|[[ماده ۲۵۶ قانون آیین دادرسی مدنی|مشاهده ماده قبلی]]}}
* {{زیتونی|[[ماده ۲۵۸ قانون آیین دادرسی مدنی|مشاهده ماده بعدی]]}}
* {{زیتونی|[[ماده ۲۵۸ قانون آیین دادرسی مدنی|مشاهده ماده بعدی]]}}  
 
== مواد مرتبط ==
ماده 258 قانون آیین دادرسی مدنی
 
ماده 259 قانون آیین دادرسی مدنی
 
ماده 260 قانون آیین دادرسی مدنی
 
ماده 261 قانون آیین دادرسی مدنی
 
ماده 262 قانون آیین دادرسی مدنی
 
ماده 263 قانون آیین دادرسی مدنی
 
ماده 264 قانون آیین دادرسی مدنی
 
ماده 265 قانون آیین دادرسی مدنی
 
ماده 266 قانون آیین دادرسی مدنی
 
ماده 267 قانون آیین دادرسی مدنی
 
ماده 268 قانون آیین دادرسی مدنی
 
ماده 269 قانون آیین دادرسی مدنی


== توضیح واژگان ==
== توضیح واژگان ==

منوی ناوبری