ماده 258 قانون امور حسبی: تفاوت میان نسخه‌ها

* [[ماده ۲۵۷ قانون امور حسبی]]

ورثه: به کسی می‌گویند که درصورت برخورداری از شرایط ارث و مبری بودن از موانع ارث بری، [[ترکه]] میت به او انتقال می‌یابد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=ترمینولوژی فقه اصطلاح‌شناسی فقه امامیه|ترجمه=|جلد=|سال=1391|ناشر=پیک کوثر|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4252640|صفحه=|نام۱=حمید|نام خانوادگی۱=مسجدسرایی|چاپ=1}}</ref>

حق: امتیازی است که قانون برای افراد به رسمیت می‌شناسد مانند حق آزادی بیان، حق مالکیت و …<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=مقدمه علم حقوق (کلیات)|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=جنگل|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6568808|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|نام۲=محمدرضا|نام خانوادگی۲=معین|چاپ=1}}</ref>

از ماده ۲۵۸ [[قانون امور حسبی]] بر می‌آید که اولا رد ترکه مانع از انتقال ترکه به رد کننده نیست. در ثانی کسی که ترکه را رد کرده‌است مسئولیتی نسبت به ادای دیون متوفی ندارد و ثالثاً قبول ترکه مسئولیت ادای دین میت را بر عهده قبول کننده می‌گذارد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=دوره حقوق مدنی (جلد اول) (ارث)|ترجمه=|جلد=|سال=1384|ناشر=گنج دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=197208|صفحه=|نام۱=محمدجعفر|نام خانوادگی۱=جعفری لنگرودی|چاپ=5}}</ref>

== نکات توضیحی ==

ماده ۲۵۸ قانون امور حسبی، ناظر به آثار قبول و رد ترکه توسط بعضی از ترکه است. چنانچه بعضی از ورثه ترکه را قبول کنند و برخی دیگر رد کنند، کسانی که ترکه را پذیرفته‌اند مسئول حفظ و نگهداری ترکه می‌شوند و کسانی که ترکه را رد کرده‌اند نمی‌توانند اعتراضی داشته باشند البته به شرط آن که فعالیت‌های انجام شده در حدود قانون باشد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون امور حسبی در نظم حقوقی کنونی|ترجمه=|جلد=|سال=1397|ناشر=کتاب آوا|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6568920|صفحه=|نام۱=محمدمجتبی|نام خانوادگی۱=رودیجانی|چاپ=1}}</ref>

== منابع ==