ماده ۵۱۳ قانون مجازات اسلامی (تعزیرات): تفاوت میان نسخه‌ها

نظر مجلس : ‌از نظر مقررات کیفری اهانت و [[توهین]] و ... عبارت است از بکار بردن الفاظی که صریح یا ظاهر باشد و یا ارتکاب اعمال و انجام ‌حرکاتی که با لحاظ [[عرف|عرفیات]] جامعه و با در نظر گرفتن شرایط زمانی و مکانی و موقعیت اشخاص موجب تخفیف و تحقیر آنان شود و با عدم ظهور الفاظ ‌توهین تلقی نمی‌گردد.

== توضیح واژگان ==

منظور از «ائمه طاهرین» در متن ماده، دوازده امام «علیهم السلام» است که مورد قبول شیعیان اثنی عشری هستند. منظور از «صدیقه طاهره»، حضرت زهرا «سلام الله علیها» است و منظور از «انبیای عظام»، کسانی است که بر اساس اعتقادات اسلامی، پیامبر هستند، از این نظر تفاوتی بین پیامبران اولوالعزم و غیر آن وجود ندارد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق کیفری اختصاصی (جرایم علیه اشخاص)|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=357812|صفحه=|نام۱=حسین|نام خانوادگی۱=میرمحمدصادقی|چاپ=7}}</ref> البته برخی دیگر معتقدند منظور از پیامبران عظام، صرفا پیامبران اولوالعزم و پیامبرانی است که نامشان در قرآن آمده است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون مجازات اسلامی در نظم حقوقی کنونی (همراه با فهرست تفصیلی عناوین مجرمانه)|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=ققنوس|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=715332|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|چاپ=4}}</ref>

== منابع ==

{{پانویس}}

[[رده:سب النبی]]

[[رده:اهانت به انبیاء عظام]]