ماده ۶۱ قانون مجازات اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها

'''ماده ۶۱ قانون مجازات اسلامی''': هرگاه محکوم در مدت [[آزادی مشروط]] بدون [[عذر موجه]] از دستورهای دادگاه تبعیت نکند برای بار اول یک تا دو سال به مدت آزادی مشروط وی افزوده می ‌شود. در صورت تکرار یا ارتکاب یکی از [[جرم عمدی|جرایم عمدی]] موجب [[حدود|حد]]، [[قصاص]]، [[دیه]] یا [[تعزیر]] تا درجه هفت، علاوه بر مجازات جرم جدید، مدت باقیمانده محکومیت نیز به اجراء در می ‌آید، در غیر این ‌صورت آزادی او قطعی می ‌شود.

== پیشینه ==

این ماده در قانون سال 1370 نمونه مشابهی ندارد، صرفا [[ماده 38 قانون مجازات اسلامی مصوب 1370|تبصره ماده 38 قانون مجازات اسلامی مصوب 1370]] در خصوص تخلف از دستورات یا ارتکاب جرم، اجرای مجدد مجازات حبس را پیش بینی میکرد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=شرح مختصر قانون مجازات اسلامی (مصوب 1392)|ترجمه=|جلد=|سال=1392|ناشر=ققنوس|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=3802192|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|چاپ=1}}</ref> همین حکم در تبصره 4 [[ماده 39 قانون راجع به مجازات اسلامی]] مصوب 1361 نیز ذکر شده بود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق جزای عمومی (جلد دوم)|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=مجمع علمی و فرهنگی مجد|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1722536|صفحه=|نام۱=هوشنگ|نام خانوادگی۱=شامبیاتی|چاپ=3}}</ref> در این قوانین، حتی ارتکاب [[جرم غیرعمدی|جرائم غیر عمدی]] نیز منجر به لغو آزادی مشروط میشد که در قانون جدید این ضمانت اجرا، صرفا مربوط به ارتکاب جرائم عمدی است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=محشای قانون مجازات اسلامی بر مبنای قانون مصوب 1/2/1392 به همراه مفاهیم جدید و قوانین جزایی پیشین|ترجمه=|جلد=|سال=1392|ناشر=مجمع علمی و فرهنگی مجد|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4143416|صفحه=|نام۱=ایرج|نام خانوادگی۱=گلدوزیان|چاپ=1}}</ref>