ماده ۵۳۷ قانون مجازات اسلامی (۱۳۹۲): تفاوت میان نسخه‌ها

'''ماده ۵۳۷ قانون مجازات اسلامی (۱۳۹۲)''': در کلیه موارد مذکور در این فصل هرگاه [[جنایت]] منحصراً مستند به [[عمد]] و یا [[تقصیر]] [[مجنی‌ علیه]] باشد [[مسئولیت کیفری|ضمان]] ثابت نیست. در مواردی که اصل جنایت مستند به عمد یا تقصیر مرتکب باشد لکن سرایت آن مستند به عمد یا تقصیر مجنی‌‌ علیه باشد مرتکب نسبت به مورد [[سرایت]] ضامن نیست.

== نکات توضیحی تفسیری دکترین ==

ماده فوق را عده ای برگرفته از قاعده ای [[نظام کامن لو]] می دانند که بر اساس آن چنانچه خود زیاندیده در وقوع خسارتی نقش داشته باشد، نمی تواند مطالبه خسارت کند، البته گروهی با نقد این قاعده معتقدند خطای زیان دیده نمی تواند دلیلی کافی برای معافیت [[خوانده]] از مسئولیت شود،711700این ماده ناظر به دخالت [[خواهان]] در وقوع جنایت و تأثیر این دخالت در مسئولیت او است، بر این اساس، اگر خود خواهان در ایجاد ضرر و جنایت نقش داشته باشد، باید به تناسب دخالت وی، از مسئولیت خوانده کاسته شود،594304 لذا اگر فعل مجنی علیه در حدی باشد که بتوان آن را عاملی مستقل در ایجاد [[نتیجه جرم|نتیجه]] تلقی کرد، منصفانه نیست که نتیجه را به ضارب اولیه مستند دانست،3986304لذا اگر راننده وسیله نقلیه در وقوع جنایت تقصیری نداشته و مجنی علیه مقصر باشد، راننده ضمانی نخواهد داشت.352388