اصل ۱۵ قانون اساسی: تفاوت میان نسخه‌ها

پرش به ناوبری پرش به جستجو
۳٬۱۶۷ بایت اضافه‌شده ،  ‏۲۷ ژوئیهٔ ۲۰۲۲
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (Wikihagh admin صفحهٔ اصل 15 قانون اساسی را به اصل ۱۵ قانون اساسی منتقل کرد: فارسی سازی نویسه ها)
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
زبان‏ و خط رسمي‏ و مشترك‏ مردم‏ ايران‏ فارسي‏ است‏. اسناد و مكاتبات‏ و متون‏ رسمي‏ و كتب‏ درسي‏ بايد با اين‏ زبان‏ و خط باشد ولي‏ استفاده‏ از زبانهاي‏ محلي‏ و قومي‏ در مطبوعات‏ و رسانه‌ هاي‏ گروهي‏ و تدريس‏ ادبيات‏ آنها در مدارس‏، در كنار زبان‏ فارسي‏ آزاد است‏.
زبان‏ و خط رسمي‏ و مشترك‏ مردم‏ ايران‏ فارسي‏ است‏. اسناد و مكاتبات‏ و متون‏ رسمي‏ و كتب‏ درسي‏ بايد با اين‏ زبان‏ و خط باشد ولي‏ استفاده‏ از زبانهاي‏ محلي‏ و قومي‏ در مطبوعات‏ و رسانه‌ هاي‏ گروهي‏ و تدريس‏ ادبيات‏ آنها در مدارس‏، در كنار زبان‏ فارسي‏ آزاد است‏.
== پیشینه ==
قبل از ظهور اسلام خط و زبان ایران، خط و ربان پهلوی و مشهور به فارسی میانه بود. پس از حمله اعراب به ایران این زبان با عربی آمیخته  شد و در قرون سوم و جهارم به اسامی مختلفی چون دری ، پارسی دری و یا فارسی خوانده می شد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران در نظم حقوق کنونی|ترجمه=|جلد=|سال=1388|ناشر=مجمع علمی و فرهنگی مجد|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4718800|صفحه=|نام۱=امیر|نام خانوادگی۱=ساعدوکیل|نام۲=پوریا|نام خانوادگی۲=عسکری|چاپ=3}}</ref>
== نکات توضیحی تفسیری دکترین ==
زبان از بارزترین عوامل شناخت یک ملت در مقابل ملل دیگر است. به همین جهت است که دولتهای استعمارگر، سعی می کنند تا با القاء زبان بیگانه، هویت و انسجام ملی آن کشور را متلاشی سازند. زبان بدون خط از بنیان مستحکمی برخوردار نخواهد بود چرا که بدون خط میراث ملی در گذر زمان آسیب پذیر است و تدریجا نابود می شود. بنابر این خط از ابزار های نگهبان میراث یک جامعه تلقی می شود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران در نظم حقوق کنونی|ترجمه=|جلد=|سال=1388|ناشر=مجمع علمی و فرهنگی مجد|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4718788|صفحه=|نام۱=امیر|نام خانوادگی۱=ساعدوکیل|نام۲=پوریا|نام خانوادگی۲=عسکری|چاپ=3}}</ref>از آنجا که زبان و خط مشترک بیشتر مردم ایران فارسی است و در قانون اساسی به عنوان زبان و خط رسمی شناخته شده اسناد و مکاتبات رسمی با این خط و زبان نوشته می شود. در عین حال هر یک از قومیت های موجود در ایران می توانند زبان محلی خود را حفظ کنند و در مطبوعات و رسانه های گروهی از آن استفاده کنند همچنین برای تعلیم و تدریس و تربیت از آن بهره گیرند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=کلیات حقوق اساسی|ترجمه=|جلد=|سال=1387|ناشر=مجد|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=3211356|صفحه=|نام۱=آیت اله عباسعلی|نام خانوادگی۱=عمیدزنجانی|چاپ=3}}</ref>
== اصول مرتبط ==
ماده 51 قانون آیین دادرسی مدنی
ماده 58 قانون آیین دادرسی مدنی
== منابع ==
{{پانویس}}
۱٬۳۲۰

ویرایش

منوی ناوبری