ماده ۲۳۳ قانون آیین دادرسی کیفری: تفاوت میان نسخه‌ها

'''ماده ۲۳۳ قانون آیین دادرسی کیفری:'''چنانچه قرار تأمين صادرشده ، متضمن تأديه وجه التزام باشد يا متهم خود ايداع وثيقه كرده باشد ، در صورت عدم حضور محكومٌ عليه و عدم امكان وصول آن از بيمه ، علاوه بر اخذ ديه و ضرر و زيان محكومٌ له از محل تأمين ، جزاي نقدي نيز در صورت محكوميت وصول مي شود و در مورد قرار وثيقه ، در صورت حضور و عجز از پرداخت ، محكوميت هاي فوق ، با لحاظ مستثنيات دين از محل تأمين اخذ مي شود .

*{{زیتونی|[[ماده ۲۳۲ قانون آیین دادرسی کیفری|مشاهده ماده قبلی]]}}

*{{زیتونی|[[ماده ۲۳۴ قانون آیین دادرسی کیفری|مشاهده ماده بعدی]]}}

گروهی از حقوقدانان تصریح کرده اند که محکوم علیه باید شخصاً از عهده خساراتی که عامل آن ها بوده است برآید و اخذ وجه التزام یا ضبط وثیقه برای تخلف از حضور نزد مرجع قضایی می باشد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=نکته ها در قانون آیین دادرسی کیفری|ترجمه=|جلد=|سال=1393|ناشر=موسسه مطالعات و پژوهش های حقوقی شهر دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4754384|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=خالقی|چاپ=1}}</ref>