ماده ۴۴۷ قانون تجارت: تفاوت میان نسخه‌ها

'''ماده 447 قانون تجارت''': تاجر [[ورشکسته]] در صورتی که وسیله دیگری برای اعاشه نداشته باشد می‌تواند [[نفقه]] خود و خانواده‌اش را از دارایی خود درخواست کند- در این صورت [[عضو ناظر]] نفقه و مقدار آن را با تصویب محکمه معین می‌نماید.

== نکات توضیحی تفسیری دکترین ==

علی رغم ممنوعیت مداخله تاجر در امور مالی خود در دوران تصفیه، ماده فوق برای مدتی که تاجر در اختیار مدیر یا اداره تصفیه است، چنین پیشبینی کرده است که نفقه ای عادلانه از دارایی وی پرداخت شود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق تجارت (جلد چهارم) (قراردادهای تجارتی و ورشکستگی و تصفیه)|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=دادگستر|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1839384|صفحه=|نام۱=حسن|نام خانوادگی۱=ستوده تهرانی|چاپ=16}}</ref> بر همین اساس نفقه تاجر از دارایی خود او، به درخواست خود او و با رعایت شرایط زیر پرداخت می گردد:

== منابع ==

{{پانویس}}