ماده ۴۴۷ قانون تجارت

ماده ۴۴۷ قانون تجارت: تاجر ورشکسته در صورتی که وسیله دیگری برای اعاشه نداشته باشد می‌تواند نفقه خود و خانواده‌اش را از دارایی خود درخواست کند- در این صورت عضو ناظر نفقه و مقدار آن را با تصویب محکمه معین می‌نماید.

• مشاهده ماده قبلی
• مشاهده ماده بعدی

مواد مرتبط

• ماده ۴۴۶ قانون تجارت
• ماده ۴۴۸ قانون تجارت
• ماده ۵۰۵ قانون تجارت

توضیح واژگان

• تاجر ورشکسته: تاجر ورشکسته به کسی اطلاق می‌گردد که به حکم دادگاه قادر به تأدیه دیون خود نبوده و لذا ورشکسته اعلام شده است.
• نفقه: «انفاق»، در لغت یعنی صرف کردن، و نفقه، یعنی تأمین مخارج لازم برای بقای نظام خانواده.
• اعاشه: اعاشه به معنی زندگی بخشیدن، روزی فراهم آوردن و تأمین روزی است.
• ناظر تصفیه: فردی است ناظر که دادگاه او را بعد از صدور حکم ورشکستگی تعیین می‌کند.

نکات تفسیری دکترین ماده 447 قانون تجارت

علی رغم ممنوعیت مداخله تاجر در امور مالی خود در دوران تصفیه، ماده ۴۴۷ قانون تجارت برای مدتی که اموال تاجر در اختیار مدیر یا اداره تصفیه است، چنین پیش‌بینی کرده است که نفقه‌ای عادلانه از دارایی وی پرداخت شود. بر همین اساس نفقه تاجر از دارایی خود او، به درخواست خود او و با رعایت شرایط زیر پرداخت می‌گردد:

1. نبودن وسیله دیگری برای اعاشه
2. موافقت با پرداخت نفقه از سوی لااقل نصف به علاوه یک نفر از طلبکارانی که دارای لااقل سه چهارم مجموع مطالبات تشخیصی یا تصدیق شده یا موقتاً قبول شده باشند.
3. تصویب نفقه و میزان آن از سوی دادگاه به پیشنهاد عضو ناظر

بر این اساس یکی از صلاحیت‌های دادگاه صادر کننده حکم ورشکستگی را باید تصویب میزان نفقه تاجر ورشکسته و خانواده او دانست.

نکات توصیفی هوش مصنوعی ماده 447 قانون تجارت

1. تاجر ورشکسته می‌تواند نفقه خود و خانواده‌اش را از دارایی خود درخواست کند.
2. لزوم بررسی وجود یا عدم وجود وسیله دیگری برای اعاشه تاجر ورشکسته.
3. عضو ناظر در تعیین نفقه و مقدار آن نقش دارد.
4. تعیین نفقه و مقدار آن باید به تصویب محکمه برسد.
5. تأمین نفقه از دارایی موجود تاجر ورشکسته صورت می‌گیرد.