اصل ۸۷ قانون اساسی: تفاوت میان نسخه‌ها

تکیه و تاکید بر هماهنگی موجب افزایش قدرت دولت می شود و از تشتت و مقابله عوامل داخلی خودداری می کند. بر عکس قوه مقننه که محل برخورد اندیشه ها و گرایش های گوناگون است دولت برای ایفای وظایف نیاز به انسجام در برنامه ها دارد. بنا برا ین اولا دولت در اثنای کار و در صورت تغییر بیش از نیمی از هیأت وزیران باید از مجلس تقاضای رای اعتماد کند و ثانیا در دوران تصدی و امور مهم  و مورد اختلاف می تواند از مجلس رای اعتماد بگیرد. <ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق اساسی جمهوری اسلامی ایران حاکمیت و نهادهای سیاسی (جلد دوم)|ترجمه=|جلد=|سال=1391|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=3852648|صفحه=|نام۱=سیدمحمد|نام خانوادگی۱=هاشمی|چاپ=23}}</ref> تشخیص مسائل مهم و مورد اختلاف با هیأت دولت است. <ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران در نظم حقوق کنونی|ترجمه=|جلد=|سال=1388|ناشر=مجمع علمی و فرهنگی مجد|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4728924|صفحه=|نام۱=امیر|نام خانوادگی۱=ساعدوکیل|نام۲=پوریا|نام خانوادگی۲=عسکری|چاپ=3}}</ref>

[[اصل ۱۳۳ قانون اساسی|اصل یکصد و سی وسوم قانون اساسی]]