ماده ۱۲ قانون حمایت از حقوق مولفان و مصنفان و هنرمندان مصوب ۱۳۴۸: تفاوت میان نسخه‌ها

دوره حمایت از کپی رایت عبارت است از دوره زندگی [[پدیدآورنده]] به علاوه پنجاه سال پس از مرگ او.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=فلسفه مالکیت فکری (بررسی تحلیلی تاریخچه، مبانی، مفهوم و مالکیت فکری)|ترجمه=|جلد=|سال=1391|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4919732|صفحه=|نام۱=محسن|نام خانوادگی۱=خدمتگزار|چاپ=2}}</ref>

به موجب بند 1 ماده 7 کنوانسیون برن و همچنین موافقتنامه تریپس و کنوانسیون جهانی حق مولف نیز مدت حمایت پنجاه سال پس از مرگ [[پدیدآورنده]] است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق کیفری مالکیت ادبی و هنری در ایران و بررسی تطبیقی آن با آمریکا و قراردادهای بین المللی|ترجمه=|جلد=|سال=1386|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4971960|صفحه=|نام۱=ساناز|نام خانوادگی۱=الستی|چاپ=2}}</ref> درواقع به موجب اصلاح این ماده، مدت حمایت در ایران، با مدت حمایت در قوانین هم گام شد. پیش از این اصلاح، مدت حمایت از [[اثر|آثار]] ادبی و هنری، سی سال پس از مرگ [[پدیدآورنده]] بود که به موجب این اصلاح، به پنجاه سال تغییر یافت.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=فلسفه مالکیت فکری (بررسی تحلیلی تاریخچه، مبانی، مفهوم و مالکیت فکری)|ترجمه=|جلد=|سال=1391|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4931296|صفحه=|نام۱=محسن|نام خانوادگی۱=خدمتگزار|چاپ=2}}</ref>

غرض از ایجاد [[اثر|آثار]] ادبی و هنری و در نظر گرفتن [[حقوق انحصاری]] برای [[پدیدآورنده]]، النهایه انتفاع جامعه از آن [[اثر|آثار]] است. لذا [[حقوق مادی]] [[پدیدآورنده]] محدود در نظر گرفته شده است تا پس از استفاده [[پدیدآورنده]] و بازماندگان او برای مدت مشخصی، آن [[اثر]] وارد قلمرو عمومی شده و به تدریج جزء دارایی های فکری جامعه قرار گیرد و همگان بتوانند از آن برخوردار شوند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=مقدمه ای بر حقوق مالکیت معنوی|ترجمه=|جلد=|سال=1391|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4694656|صفحه=|نام۱=سیدحسن|نام خانوادگی۱=میرحسینی|چاپ=3}}</ref>

منظور از مدت حمایت در انواع [[آفرینش های فکری]]، مدت زمانی است که [[اثر]] فکری، در قلمرو [[مالکیت خصوصی]] قرار دارد و در آن زمان، حق [[بهره برداری مادی]] [[اثر]]، در زمان حیات [[پدیدآورنده]]، متعلق به او و پس از فوت او، بسته به قانون هر کشوری، برای مدت زمان مشخصی متعلق به وارث یا موصی له یا انتقال گیرنده می باشد. <ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق آفرینش های ادبی و هنری|ترجمه=|جلد=|سال=1393|ناشر=دادگستر|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=5071748|صفحه=|نام۱=حمید|نام خانوادگی۱=آیتی|چاپ=-}}</ref> پس از گذشت این مدت زمان مشخص (که در حقوق ایران پنجاه سال از فوت [[پدیدآورنده]] است)، [[اثر]] وارد حوزه [[مالکیت عمومی]] می شود و به دنبال آن، هر شخصی می تواند هرگونه استفاده ای از آن [[اثر]]، اعم از چاپ، عرضه، نمایش و... نماید. <ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق آفرینش های ادبی و هنری|ترجمه=|جلد=|سال=1393|ناشر=دادگستر|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=5071800|صفحه=|نام۱=حمید|نام خانوادگی۱=آیتی|چاپ=-}}</ref>

در خصوص [[انتقال قهری]] ناشی از ارث، تفاوتی میان [[مال فکری|اموال فکری]] با سایر اموال وجود ندارد، مگر در بحث محدودیت های زمانی که ویژه اموال فکری است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=فلسفه مالکیت فکری (بررسی تحلیلی تاریخچه، مبانی، مفهوم و مالکیت فکری)|ترجمه=|جلد=|سال=1391|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4958984|صفحه=|نام۱=محسن|نام خانوادگی۱=خدمتگزار|چاپ=2}}</ref>