ماده ۵ قانون تشدید مجازات اسیدپاشی و حمایت از بزه دیدگان ناشی از آن: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
(افزدون رویه قضایی، لینک، جستارهای وابسته) |
(افزودن رویه قضایی) |
||
| خط ۸: | خط ۸: | ||
* [[نظریه شماره 7/1400/29 مورخ 1400/03/17 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره جبران خسارت از سوی مرتکب اسیدپاشی]] | * [[نظریه شماره 7/1400/29 مورخ 1400/03/17 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره جبران خسارت از سوی مرتکب اسیدپاشی]] | ||
* [[رای دادگاه درباره تجدیدنظر خواهی از حکم غیابی/تخفیف مجازات در اختلاس (دادنامه شماره ۹۳۰۹۹۷۲۱۳۱۳۰۰۱۵۸)]] | |||
{{مواد قانون تشدید مجازات اسیدپاشی و حمایت از بزه دیدگان ناشی از آن}} | {{مواد قانون تشدید مجازات اسیدپاشی و حمایت از بزه دیدگان ناشی از آن}} | ||
[[رده: مواد قانون تشدید مجازات اسیدپاشی و حمایت از بزه دیدگان ناشی از آن]] | [[رده: مواد قانون تشدید مجازات اسیدپاشی و حمایت از بزه دیدگان ناشی از آن]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲ ژوئیهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۳:۰۷
ماده ۵ قانون تشدید مجازات اسیدپاشی و حمایت از بزه دیدگان ناشی از آن: در کلیه موارد مذکور در این قانون، مرتکب علاوه بر جبران خسارت های مقرر در ماده (۱۴) قانون آیین دادرسی کیفری مصوب ۱۳۹۲/۱۲/۴، ملزم به پرداخت هزینه های درمان بزه دیده می‌باشد. در صورتی که مرتکب با تشخیص قاضی رسیدگی کننده متمکن از پرداخت هزینه های درمان نباشد، هزینه های مربوطه از محل صندوق تأمین خسارت های بدنی پرداخت می‌شود.
تبصره ۱- سازمان بهزیستی کشور مکلف است با تشخیص قاضی رسیدگی کننده، به بزه دیده گان موضوع این قانون خدمات روانشناختی، مددکاری و توانبخشی ارائه کند.
تبصره ۲- در مواردی که هزینه های موضوع این ماده و تبصره (۱)، از صندوق تأمین خسارت های بدنی و سازمان بهزیستی پرداخت می‌شود، صندوق یا سازمان بهزیستی می‌توانند برای دریافت هزینه های پرداخت شده به مرتکب رجوع کنند.