بررسی تطبیقی شرط نامشروع در حقوق ایران و انگلستان و مقایسه آن با شرط غیرمنصفانه در سایر کشورهای اروپایی: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۱: خط ۱:
'''بررسی تطبیقی شرط نامشروع در حقوق ایران و انگلستان و مقایسه آن با شرط غیرمنصفانه در سایر کشورهای اروپایی''' نام مقاله ای از [[ابوالفضل معینی زاده]] و [[ابراهیم تقی زاده]] است که در دوره نه شماره دو [[فصلنامه علمی حقوق تطبیقی دانشگاه مفید]] منتشر شده است.
{{نشریه حقوق تطبیقی|عنوان=بررسی تطبیقی شرط نامشروع در حقوق ایران و انگلستان و مقایسه آن با شرط غیرمنصفانه در سایر کشورهای اروپایی|نویسنده=ابوالفضل معینی زاده|نویسنده دوم=ابراهیم تقی زاده|محور موضوعی=حقوق خصوصی|سال نشر=1401|دوره=9|شماره=2|دانلود=https://law.mofidu.ac.ir/article_700012_b3f931b4baa8466a4b7a8f69b7f86b5c.pdf}}
 
'''''بررسی تطبیقی شرط نامشروع در حقوق ایران و انگلستان و مقایسه آن با شرط غیرمنصفانه در سایر کشورهای اروپایی''''' نام مقاله ای از [[ابوالفضل معینی زاده]] و [[ابراهیم تقی زاده]] است که در دوره نه شماره دو [[فصلنامه علمی حقوق تطبیقی دانشگاه مفید]] منتشر شده است.


== '''چکیده''' ==
== '''چکیده''' ==

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۷ مارس ۲۰۲۵، ساعت ۱۷:۴۱

حقوق تطبیقی
عنوانبررسی تطبیقی شرط نامشروع در حقوق ایران و انگلستان و مقایسه آن با شرط غیرمنصفانه در سایر کشورهای اروپایی
نویسندهابوالفضل معینی زاده
ابراهیم تقی زاده
محور موضوعیحقوق خصوصی
سال نشر۱۴۰۱
منتشر شده درنشریه حقوق تطبیقی
دوره۹
شماره۲
دانلود مقالهدانلود از سایت نشریه


بررسی تطبیقی شرط نامشروع در حقوق ایران و انگلستان و مقایسه آن با شرط غیرمنصفانه در سایر کشورهای اروپایی نام مقاله ای از ابوالفضل معینی زاده و ابراهیم تقی زاده است که در دوره نه شماره دو فصلنامه علمی حقوق تطبیقی دانشگاه مفید منتشر شده است.

چکیده

آزادی قراردادی شرایطی دارد که رعایت نکردن آن‌ها، اجرای آن را محدود می­سازد. قوانین موضوعه و نظم عمومی و اخلاق ­حسنه از قواعد محدودکننده‌ی آزادی اراده‌اند که در کلیه نظام­های حقوقی، از جایگاهی ویژه و قابل تأمل برخوردارند. این قواعد که در نوشته­های حقوقی راجع به قراردادها، تحت عنوان نامشروع شدن قرارداد مورد مطالعه قرار می­گیرند، در حقوق کشورهای ایران و انگلستان به لحاظ آثار و اوصاف از وضعیت کاملاً مشابهی برخوردار نیستند. در هر دو نظام حقوقی مورد مطالعه، ضمانت‌اجرای قراردادهای مغایر نظم عمومی و اخلاق حسنه بطلان مطلق اعلام شده و البته شرط نامشروع در حقوق ایران خود باطل است؛ ولی مبطل عقد نیست. در حقوق ایران، اجرای شرط نامشروع و در حقوق انگلستان، اجرای قرارداد نامشروع ممکن نیست. شرط دیگری که در قرارداد برخلاف اخلاق حسنه و مصالح و منافع عمومی است و به نابرابری‌های غیرﻗﺎﺑـﻞ اﻏﻤـﺎض در روابط ﻗـﺮاردادی منجر گردیده و به‌تبع آن، صدور قوانین و دستورالعمل‌هایی را از سوی کشورهای اروپایی در پی داشته است، شرط غیرمنصفانه است که البته کشورهای عضو در عمل به این قوانین و نیز ضمانت‌اجرای آن با مشکلاتی روبرو هستند که در این نوشتار با مطالعه دقیق پیرامون قوانین و دستورالعمل‌های مربوط به آن، به بررسی دلایل قابل ملاحظه‌ای که باعث اختلاف تفاسیر و اختلاف در نحوه عمل به این قوانین گردیده است، می‌پردازیم.

کلیدواژه‌ها

  • شرط نامشروع
  • شرط غیر منصفانه
  • اخلاق حسنه
  • نظم عمومی

مواد مرتبط