اقرار مکتوب در امور حقوقی (حیدری): تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''''اقرار مکتوب در امور حقوقی''''' نام کتابی است نوشته [[عصمت حیدری]] که به همت [[انتشارات جاودانه | '''''اقرار مکتوب در امور حقوقی''''' نام کتابی است نوشته [[عصمت حیدری]] که به همت [[انتشارات جنگل جاودانه]] به چاپ رسیده‌است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=اقرار مکتوب در امور حقوقی|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=جنگل|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6651360|صفحه=|نام۱=عصمت|نام خانوادگی۱=حیدری|چاپ=2}}</ref> | ||
== محتوای کتاب == | == محتوای کتاب == | ||
کتاب '''اقرار مکتوب در امور حقوقی''' | کتاب '''اقرار مکتوب در امور حقوقی'''، در ۲ بخش تدوین گردیده‌است. | ||
نویسنده در بخش اول، به بررسی اقرار مکتوب در امور حقوقی می‌پردازند. در این فصل عناوینی همچون: مفهوم اقرار مکتوب، ارکان اقرار مکتوب، تقسیم اقرار مکتوب و … مورد بررسی قرار گرفته‌است. | # نویسنده در بخش اول، به بررسی [[اقرار|اقرار مکتوب]] در امور حقوقی می‌پردازند. در این فصل عناوینی همچون: مفهوم اقرار مکتوب، ارکان اقرار مکتوب، تقسیم اقرار مکتوب و … مورد بررسی قرار گرفته‌است. | ||
# مؤلف در بخش دوم، احکام و آثار [[اقرار]] مکتوب در امور حقوقی را مورد مطالعه قرار می‌دهند. مباحثی نظیر: شرایط صحت اقرار مکتوب، میزان اعتبار اقرار مکتوب و … ذیل این بخش مورد پژوهش قرار می‌گیرند. | |||
مؤلف در بخش دوم، احکام و آثار [[اقرار]] مکتوب در امور حقوقی را مورد مطالعه قرار می‌دهند. مباحثی نظیر: شرایط صحت اقرار مکتوب، میزان اعتبار اقرار مکتوب و … ذیل این بخش مورد پژوهش قرار می‌گیرند. | |||
== بخشی از کتاب == | == بخشی از کتاب == | ||
اگر امکان ارزیابی [[قاضی تحقیق]] یا [[دادرس]] دادگاه کیفری جهت احراز درست اقرار و مطابقت عقلی و عرفی آن با سایر امارات و قرائن از قاطعیت «ملکه دلایل» در حوزه حقوق کیفری می‌کاهد، ولی در دادرسی‌های مدنی با وجود اقرار یکی از متداعیین به وجود حقی برای طرف خود و به ضرر خویش دادرس دادگاه معاف از جستجوی دلیل دیگر شده بلکه مطابق [[ماده 202 قانون آیین دادرسی مدنی|ماده ۲۰۲ قانون آیین دادرسی دادگاه‌های عمومی و انقلاب در امور مدنی]] مکلف به صدور حکم بر مبنای اقرار انجام شده خواهد بود. علاوه بر نقش بارز اقرار در میان [[ادله اثبات دعوا]]، [[سند]] (نوشته قابل استناد در مقابل اشخاص) نیز خواه رسمی باشد و خواه عادی از اهمیت قابل توجهی در رسیدگی‌های قضایی نظام‌های نوین حقوقی به ویژه دادرسی‌های مدنی برخوردار است. حتی در اثبات بعضی از امور مانند اثبات انتقال املاک ثبت شده (مواد [[ماده 22 قانون ثبت اسناد و املاک|۲۲]]، [[ماده 46 قانون ثبت اسناد و املاک|۴۶]]، [[ماده 47 قانون ثبت اسناد و املاک|۴۷]] و [[ماده 48 قانون ثبت اسناد و املاک|۴۸]] قانون ثبت) سند به عنوان یکی دلیل مغلوب کننده بقیه ادله جلوه می‌نماید؛ بنابراین، اقرار مکتوب در امور حقوقی تلفیق دو دلیل مهم از ادله اثبات دعوی است و پرداختن به مطالعه چنین موضوعی هم از لحاظ نظری و هم از نقطه نظر علمی کار پرارزشی است. | نویسنده در بخشی از کتاب مذکور چنین آورده است:<blockquote>اگر امکان ارزیابی [[قاضی تحقیق]] یا [[دادرس]] [[دادگاه کیفری]] جهت احراز درست اقرار و مطابقت عقلی و عرفی آن با سایر [[اماره|امارات]] و قرائن از قاطعیت «ملکه دلایل» در حوزه [[حقوق کیفری]] می‌کاهد، ولی در دادرسی‌های مدنی با وجود اقرار یکی از متداعیین به وجود [[حق|حقی]] برای طرف خود و به ضرر خویش دادرس دادگاه معاف از جستجوی دلیل دیگر شده بلکه مطابق [[ماده 202 قانون آیین دادرسی مدنی|ماده ۲۰۲ قانون آیین دادرسی دادگاه‌های عمومی و انقلاب در امور مدنی]] مکلف به صدور حکم بر مبنای اقرار انجام شده خواهد بود. علاوه بر نقش بارز اقرار در میان [[ادله اثبات دعوا]]، [[سند]] (نوشته قابل استناد در مقابل اشخاص) نیز خواه [[سند رسمی|رسمی]] باشد و خواه [[سند عادی|عادی]] از اهمیت قابل توجهی در رسیدگی‌های قضایی نظام‌های نوین حقوقی به ویژه دادرسی‌های مدنی برخوردار است. حتی در اثبات بعضی از امور مانند اثبات انتقال املاک ثبت شده (مواد [[ماده 22 قانون ثبت اسناد و املاک|۲۲]]، [[ماده 46 قانون ثبت اسناد و املاک|۴۶]]، [[ماده 47 قانون ثبت اسناد و املاک|۴۷]] و [[ماده 48 قانون ثبت اسناد و املاک|۴۸]] قانون ثبت) سند به عنوان یکی دلیل مغلوب کننده بقیه ادله جلوه می‌نماید؛ بنابراین، اقرار مکتوب در امور حقوقی تلفیق دو دلیل مهم از ادله اثبات دعوی است و پرداختن به مطالعه چنین موضوعی هم از لحاظ نظری و هم از نقطه نظر علمی کار پرارزشی است.</blockquote> | ||
== منابع == | == منابع == | ||
{{پانویس}} | |||
[[رده:کتاب های حقوقی]] | [[رده:کتاب های حقوقی]] | ||
[[رده:کتاب های عصمت حیدری]] | [[رده:کتاب های عصمت حیدری]] | ||
[[رده:اقرار]] | [[رده:اقرار]] | ||
[[رده:اقرار مکتوب]] | [[رده:اقرار مکتوب]] | ||
نسخهٔ ۲۶ ژوئن ۲۰۲۳، ساعت ۱۷:۵۹
اقرار مکتوب در امور حقوقی نام کتابی است نوشته عصمت حیدری که به همت انتشارات جنگل جاودانه به چاپ رسیده‌است.[۱]
محتوای کتاب
کتاب اقرار مکتوب در امور حقوقی، در ۲ بخش تدوین گردیده‌است.
- نویسنده در بخش اول، به بررسی اقرار مکتوب در امور حقوقی می‌پردازند. در این فصل عناوینی همچون: مفهوم اقرار مکتوب، ارکان اقرار مکتوب، تقسیم اقرار مکتوب و … مورد بررسی قرار گرفته‌است.
- مؤلف در بخش دوم، احکام و آثار اقرار مکتوب در امور حقوقی را مورد مطالعه قرار می‌دهند. مباحثی نظیر: شرایط صحت اقرار مکتوب، میزان اعتبار اقرار مکتوب و … ذیل این بخش مورد پژوهش قرار می‌گیرند.
بخشی از کتاب
نویسنده در بخشی از کتاب مذکور چنین آورده است:
اگر امکان ارزیابی قاضی تحقیق یا دادرس دادگاه کیفری جهت احراز درست اقرار و مطابقت عقلی و عرفی آن با سایر امارات و قرائن از قاطعیت «ملکه دلایل» در حوزه حقوق کیفری می‌کاهد، ولی در دادرسی‌های مدنی با وجود اقرار یکی از متداعیین به وجود حقی برای طرف خود و به ضرر خویش دادرس دادگاه معاف از جستجوی دلیل دیگر شده بلکه مطابق ماده ۲۰۲ قانون آیین دادرسی دادگاه‌های عمومی و انقلاب در امور مدنی مکلف به صدور حکم بر مبنای اقرار انجام شده خواهد بود. علاوه بر نقش بارز اقرار در میان ادله اثبات دعوا، سند (نوشته قابل استناد در مقابل اشخاص) نیز خواه رسمی باشد و خواه عادی از اهمیت قابل توجهی در رسیدگی‌های قضایی نظام‌های نوین حقوقی به ویژه دادرسی‌های مدنی برخوردار است. حتی در اثبات بعضی از امور مانند اثبات انتقال املاک ثبت شده (مواد ۲۲، ۴۶، ۴۷ و ۴۸ قانون ثبت) سند به عنوان یکی دلیل مغلوب کننده بقیه ادله جلوه می‌نماید؛ بنابراین، اقرار مکتوب در امور حقوقی تلفیق دو دلیل مهم از ادله اثبات دعوی است و پرداختن به مطالعه چنین موضوعی هم از لحاظ نظری و هم از نقطه نظر علمی کار پرارزشی است.
منابع
- ↑ عصمت حیدری. اقرار مکتوب در امور حقوقی. چاپ 2. جنگل، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6651360