نظریه شماره 7/99/1374 مورخ 1399/10/09 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره نحوه احتساب بازداشت قبلی متهم: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (احسان تیربندپی صفحهٔ نظریه شماره 7/99/1374 مورخ 1399/10/09 اداره کل حقوقی قوه قضاییه را به نظریه شماره 7/99/1374 مورخ 1399/10/09 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره نحوه احتساب بازداشت قبلی متهم منتقل کرد: تعیین موضوع) |
|||
| خط ۲۹: | خط ۲۹: | ||
[[رده:نظرات مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضائیه]] | [[رده:نظرات مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضائیه]] | ||
[[رده:نظرات مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضائیه سال ۱۳۹۹]] | [[رده:نظرات مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضائیه سال ۱۳۹۹]] | ||
[[رده:نظرات مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضائیه (کیفری)]] | |||
[[رده:بازداشت]] | |||
نسخهٔ ۲ نوامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۶:۴۴
 | |
| شماره نظریه | ۷/۹۹/۱۳۷۴ |
|---|---|
| شماره پرونده | ۹۹-۱۶۸-۱۳۷۴ ک |
| تاریخ نظریه | ۱۳۹۹/۱۰/۰۹ |
| موضوع نظریه | آیین دادرسی کیفری |
| محور نظریه | اجرای احکام کیفری |
چکیده نظریه شماره 7/99/1374 مورخ 1399/10/09 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره نحوه احتساب بازداشت قبلی متهم: اگر مدت سلب آزادی از متهم(در مواردی که کم تر از 24 ساعت است) به میزانی باشد که عرفا بتوان آن را بازداشت نامید، در احتساب ایام بازداشت، یک روز محاسبه می شود.
استعلام
۱- منظور از عبارت «در صورتی که متهم کمتر از بیست و چهار ساعت بازداشت باشد یک روز محاسبه می شود» در تبصره ماده ۵۱۵ قانون آیین دادرسی کیفری چیست؟ آیا در صورت بازداشت یا تحت نظر به مدت یک ساعت یا کمتر از آن نیز یک روز محاسبه می شود؟
۲- با توجه به ماده ۲۷ قانون مجازات اسلامی مصوب ۱۳۹۲، رویکرد قانونگذار محاسبه ایام بازداشت قبلی است. چنانچه محکومیت از نوع شلاق و اقامت اجباری باشد و محکوم در مرحله تحقیقات مقدماتی مدتی را در بازداشت بوده باشد، آیا این مدت در اقامت اجباری محاسبه و از آن کسر می شود؟
نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه
۱- مطابق تبصره ماده ۵۱۵ قانون آیین دادرسی کیفری مصوب ۱۳۹۲، اگر مدت زمان تحت نظر یا بازداشت متهم کمتر از بیست و چهار ساعت باشد، در احتساب ایام بازداشت، یک روز محاسبه می شود. بنابراین اگر مدت سلب آزادی از متهم به میزانی باشد که عرفا بتوان آن را بازداشت نامید، موضوع مشمول تبصره ماده یادشده خواهد بود.
۲- در فرض پرسش که محکوم علیه ضمن محکومیت به مجازات شلاق به عنوان مجازات اصلی، به مجازات تکمیلی اقامت اجباری در محل معینی موضوع بند الف ماده ۲۳ قانون مجازات اسلامی مصوب ۱۳۹۲ نیز محکوم شده است، با لحاظ ماده ۲۴ این قانون که مقنن ضمانت اجرای نهایی تخطی از اجرای مجازات تکمیلی را مجازات حبس یا جزای نقدی درجه هفت یا هشت اعلام داشته است؛ بنا به مراتب در مواردی که محکوم قبل از قطعیت دادنامه، مدتی در بازداشت بوده است، پس از استهلاک مجازات اصلی (شلاق تعزیری) با رعایت ماده ۵۱۶ قانون آیین دادرسی کیفری مصوب ۱۳۹۲، احتساب ایام بازداشت قبلی بابت محکومیت تکمیلی (اقامت اجباری در محل معینی) فاقد منع قانونی است./شﻫ
مواد مرتبط
- ماده ۲۳ قانون مجازات اسلامی
- ماده ۲۷ قانون مجازات اسلامی
- ماده ۲۴ قانون آیین دادرسی کیفری
- ماده ۵۱۵ قانون آیین دادرسی کیفری
- ماده ۵۱۶ قانون آیین دادرسی کیفری