نظریه شماره 7/1400/311 مورخ 1400/03/26 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره ممنوعیت تفهیم اتهام به مطلع و شاهد: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات نظریات مشورتی|شماره نظریه=7/1400/311|شماره پرونده=1400-168-311 ک|تاریخ نظریه=1400/03/26}} '''استعلام''': آیا دادسرا می تواند متهم را نخست به عنوان مطلع و سپس به عنوان متهم احضار نماید؟ == نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه == اولا، مطابق ماده ۲۰...» ایجاد کرد)
 
(افزدون رویه قضایی، لینک، جستارهای وابسته)
خط ۱: خط ۱:
{{جعبه اطلاعات نظریات مشورتی|شماره نظریه=7/1400/311|شماره پرونده=1400-168-311 ک|تاریخ نظریه=1400/03/26}}
{{جعبه اطلاعات نظریات مشورتی|شماره نظریه=7/1400/311|شماره پرونده=1400-168-311 ک|تاریخ نظریه=1400/03/26|موضوع نظریه=[[حقوق کیفری]]|محور نظریه=[[آیین دادرسی کیفری]]}}


'''استعلام''': آیا دادسرا می تواند متهم را نخست به عنوان مطلع و سپس به عنوان متهم احضار نماید؟
'''چکیده نظریه شماره 7/1400/311 مورخ 1400/03/26 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره ممنوعیت تفهیم اتهام به مطلع و شاهد:''' طبق مقررات [[آیین دادرسی کیفری]] و [[ماده ۲۱۳ قانون آیین دادرسی کیفری|ماده ۲۱۳ این قانون]]، [[تفهیم اتهام]] به اشخاصی که به عنوان [[مطلع]] و [[شاهد]] در [[دادسرا]]، (‌به غیر از متهمان جرايم مشهود) [[احضار]] شده‌اند [[ممنوع]] است و صرفا می‌توان تحقیق از وی را به عمل آورد و درصورت لزوم به [[رسیدگی به ماهیت امر|رسیدگی]] بيشتر و [[دلیل|دلایل]] کافی به عنوان [[متهم]] با رعايت [[حقوق دفاعی متهم: مفهوم و ابعاد مختلف آخرین دفاع متهم|حقوق دفاعی]] باید برای وقت دیگری احضار شوند.
 
== استعلام ==
آیا دادسرا می تواند متهم را نخست به عنوان مطلع و سپس به عنوان متهم احضار نماید؟


== نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه ==
== نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه ==
اولا، مطابق ماده ۲۰۴ قانون آئین دادرسی کیفری مصوب ۱۳۹۲ بازپرس می تواند در کلیه جرایم اعم از قابل گذشت یا غیر قابل گذشت شخصی را که حضور و تحقیق از وی برای روشن شدن موضوع ضروری است، به عنوان مطلع احضار کند؛ بنابراین، تحقیق از مشتکی عنه که فعلا دلایل کافی بر توجه اتهام به وی وجود ندارد به عنوان مطلع و با رعایت حقوق ناظر به تحقیق از مطلعان از قبیل ماده ۲۱۳ قانون یاد شده، فاقد اشکال قانونی است.
اولا، مطابق [[ماده ۲۰۴ قانون آیین دادرسی کیفری|ماده ۲۰۴ قانون آئین دادرسی کیفری مصوب ۱۳۹۲]] [[بازپرس]] می تواند در کلیه جرایم اعم از [[جرم قابل گذشت|قابل گذشت]] یا [[جرم غیرقابل گذشت|غیر قابل گذشت]] شخصی را که [[حاضر|حضور]] و [[تحقیقات مقدماتی|تحقیق]] از وی برای روشن شدن موضوع [[ضروری]] است، به عنوان مطلع احضار کند؛ بنابراین، تحقیق از [[مشتکی عنه]] که فعلا دلایل کافی بر توجه اتهام به وی وجود ندارد به عنوان مطلع و با رعایت حقوق ناظر به تحقیق از مطلعان از قبیل [[ماده ۲۱۳ قانون آیین دادرسی کیفری|ماده ۲۱۳ قانون یاد شده]]، فاقد اشکال قانونی است.
 
ثانیا، ماده ۲۱۳ قانون آیین دادرسی کیفری مصوب ۱۳۹۲ ناظر به اشخاصی است که در پی احضار مقام قضایی با عنوانی غیر از متهم در [[مرجع قضائی|مرجع قضایی]] حاضر می شوند. و به [[دلالت]] این ماده صرفا به شخصی می توان تفهیم اتهام کرد که به عنوان متهم احضار شده باشد؛ بنابراین اشخاصی از قبیل شاهد، مطلع، شاکی که در پی احضار مقام قضایی حاضر می شود، در صورتی که در [[مظان اتهام]] قرار گیرند به منظور حفظ حقوق دفاعی ایشان و داشتن فرصت لازم برای تدارک [[دفاع]]، باید با رعایت ماده یاد شده و به عنوان متهم برای وقت دیگری احضار شوند؛ البته متهمان [[جرم مشهود|جرائم مشهود]] [[خروج تخصصی|تخصصا]] از [[شمول]] ماده یاد شده خارج می باشند.
 
== مواد مرتبط ==
 
* [[ماده ۲۰۴ قانون آیین دادرسی کیفری]]
* [[ماده ۲۱۳ قانون آیین دادرسی کیفری]]
 
== جستارهای وابسته ==


ثانیا، ماده ۲۱۳ قانون آیین دادرسی کیفری مصوب ۱۳۹۲ ناظر به اشخاصی است که در پی احضار مقام قضایی با عنوانی غیر از متهم در مرجع قضایی حاضر می شوند. و به دلالت این ماده صرفا به شخصی می توان تفهیم اتهام کرد که به عنوان متهم احضار شده باشد؛ بنابراین اشخاصی از قبیل شاهد، مطلع، شاکی که در پی احضار مقام قضایی حاضر می شود، در صورتی که در مظان اتهام قرار گیرند به منظور حفظ حقوق دفاعی ایشان و داشتن فرصت لازم برای تدارک دفاع، باید با رعایت ماده یاد شده و به عنوان متهم برای وقت دیگری احضار شوند؛ البته متهمان جرائم مشهود تخصصا از شمول ماده یاد شده خارج می باشند.
* [[تفهیم اتهام]]
* [[مطلع]]
* [[شاهد]]


[[رده:نظرات مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضائیه]]
[[رده:نظرات مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضائیه]]
[[رده:نظرات مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضائیه سال ۱۴۰۰]]
[[رده:نظرات مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضائیه سال ۱۴۰۰]]

نسخهٔ ‏۱۱ نوامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۶:۰۰

نظریه مشورتی 7/1400/311
شماره نظریه۷/۱۴۰۰/۳۱۱
شماره پرونده۱۴۰۰-۱۶۸-۳۱۱ ک
تاریخ نظریه۱۴۰۰/۰۳/۲۶
موضوع نظریهحقوق کیفری
محور نظریهآیین دادرسی کیفری

چکیده نظریه شماره 7/1400/311 مورخ 1400/03/26 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره ممنوعیت تفهیم اتهام به مطلع و شاهد: طبق مقررات آیین دادرسی کیفری و ماده ۲۱۳ این قانون، تفهیم اتهام به اشخاصی که به عنوان مطلع و شاهد در دادسرا، (‌به غیر از متهمان جرايم مشهود) احضار شده‌اند ممنوع است و صرفا می‌توان تحقیق از وی را به عمل آورد و درصورت لزوم به رسیدگی بيشتر و دلایل کافی به عنوان متهم با رعايت حقوق دفاعی باید برای وقت دیگری احضار شوند.

استعلام

آیا دادسرا می تواند متهم را نخست به عنوان مطلع و سپس به عنوان متهم احضار نماید؟

نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه

اولا، مطابق ماده ۲۰۴ قانون آئین دادرسی کیفری مصوب ۱۳۹۲ بازپرس می تواند در کلیه جرایم اعم از قابل گذشت یا غیر قابل گذشت شخصی را که حضور و تحقیق از وی برای روشن شدن موضوع ضروری است، به عنوان مطلع احضار کند؛ بنابراین، تحقیق از مشتکی عنه که فعلا دلایل کافی بر توجه اتهام به وی وجود ندارد به عنوان مطلع و با رعایت حقوق ناظر به تحقیق از مطلعان از قبیل ماده ۲۱۳ قانون یاد شده، فاقد اشکال قانونی است.

ثانیا، ماده ۲۱۳ قانون آیین دادرسی کیفری مصوب ۱۳۹۲ ناظر به اشخاصی است که در پی احضار مقام قضایی با عنوانی غیر از متهم در مرجع قضایی حاضر می شوند. و به دلالت این ماده صرفا به شخصی می توان تفهیم اتهام کرد که به عنوان متهم احضار شده باشد؛ بنابراین اشخاصی از قبیل شاهد، مطلع، شاکی که در پی احضار مقام قضایی حاضر می شود، در صورتی که در مظان اتهام قرار گیرند به منظور حفظ حقوق دفاعی ایشان و داشتن فرصت لازم برای تدارک دفاع، باید با رعایت ماده یاد شده و به عنوان متهم برای وقت دیگری احضار شوند؛ البته متهمان جرائم مشهود تخصصا از شمول ماده یاد شده خارج می باشند.

مواد مرتبط

جستارهای وابسته