نظریه شماره 7/1400/311 مورخ 1400/03/26 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره ممنوعیت تفهیم اتهام به مطلع و شاهد
 | |
| شماره نظریه | ۷/۱۴۰۰/۳۱۱ |
|---|---|
| شماره پرونده | ۱۴۰۰-۱۶۸-۳۱۱ ک |
| تاریخ نظریه | ۱۴۰۰/۰۳/۲۶ |
| موضوع نظریه | حقوق کیفری |
| محور نظریه | آیین دادرسی کیفری |
چکیده نظریه شماره 7/1400/311 مورخ 1400/03/26 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره ممنوعیت تفهیم اتهام به مطلع و شاهد: طبق مقررات آیین دادرسی کیفری و ماده ۲۱۳ این قانون، تفهیم اتهام به اشخاصی که به عنوان مطلع و شاهد در دادسرا، (به غیر از متهمان جرايم مشهود) احضار شده‌اند ممنوع است و صرفا می‌توان تحقیق از وی را به عمل آورد و درصورت لزوم به رسیدگی بيشتر و دلایل کافی به عنوان متهم با رعايت حقوق دفاعی باید برای وقت دیگری احضار شوند.
استعلام
آیا دادسرا می تواند متهم را نخست به عنوان مطلع و سپس به عنوان متهم احضار نماید؟
نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه
اولا، مطابق ماده ۲۰۴ قانون آئین دادرسی کیفری مصوب ۱۳۹۲ بازپرس می تواند در کلیه جرایم اعم از قابل گذشت یا غیر قابل گذشت شخصی را که حضور و تحقیق از وی برای روشن شدن موضوع ضروری است، به عنوان مطلع احضار کند؛ بنابراین، تحقیق از مشتکی عنه که فعلا دلایل کافی بر توجه اتهام به وی وجود ندارد به عنوان مطلع و با رعایت حقوق ناظر به تحقیق از مطلعان از قبیل ماده ۲۱۳ قانون یاد شده، فاقد اشکال قانونی است.
ثانیا، ماده ۲۱۳ قانون آیین دادرسی کیفری مصوب ۱۳۹۲ ناظر به اشخاصی است که در پی احضار مقام قضایی با عنوانی غیر از متهم در مرجع قضایی حاضر می شوند. و به دلالت این ماده صرفا به شخصی می توان تفهیم اتهام کرد که به عنوان متهم احضار شده باشد؛ بنابراین اشخاصی از قبیل شاهد، مطلع، شاکی که در پی احضار مقام قضایی حاضر می شود، در صورتی که در مظان اتهام قرار گیرند به منظور حفظ حقوق دفاعی ایشان و داشتن فرصت لازم برای تدارک دفاع، باید با رعایت ماده یاد شده و به عنوان متهم برای وقت دیگری احضار شوند؛ البته متهمان جرائم مشهود تخصصا از شمول ماده یاد شده خارج می باشند.