متهم: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۴: خط ۴:


* فراری دادن متهم مشمول ماده 434 قانون مجازات اسلامی مصوب 1392 نمی گردد. همچنین دادگاه صرفا می تواند دستور دستگیری شخص فراری دهنده را با درخواست صاحب حق دهد و دادسرا حق صدور چنین دستوری را ندارد.<ref>[[نظریه شماره 7/1402/265 مورخ 1402/04/26 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره ماده ۴۳۴ قانون مجازات اسلامی مصوب ۱۳۹۲]]</ref>
* فراری دادن متهم مشمول ماده 434 قانون مجازات اسلامی مصوب 1392 نمی گردد. همچنین دادگاه صرفا می تواند دستور دستگیری شخص فراری دهنده را با درخواست صاحب حق دهد و دادسرا حق صدور چنین دستوری را ندارد.<ref>[[نظریه شماره 7/1402/265 مورخ 1402/04/26 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره ماده ۴۳۴ قانون مجازات اسلامی مصوب ۱۳۹۲]]</ref>
== رویه قضایی ==
* [[نظریه شماره 7/1402/296 مورخ 1402/05/13 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره تعیین مرجع صلاحیتدار جهت صدور قرار رد یا قبول تجدید نظر یا فرجام خواهی]]


== منابع ==
== منابع ==

نسخهٔ ‏۲۳ نوامبر ۲۰۲۳، ساعت ۰۸:۲۵

مقصود از متهم کسی است که در مظان ارتکاب جرم قرار گرفته است.گفتنی است در دادرسی های جزایی، متهم طرف اصلی و مهم در دادرسی محسوب میشود.[۱] در تعریفی دیگر گفته شده است متهم کسی است که فاعل جرم تلقی شده ولی هنوز انتساب جرم به او ثابت نشده است.[۲]

درباره اختفای متهمین

  • فراری دادن متهم مشمول ماده 434 قانون مجازات اسلامی مصوب 1392 نمی گردد. همچنین دادگاه صرفا می تواند دستور دستگیری شخص فراری دهنده را با درخواست صاحب حق دهد و دادسرا حق صدور چنین دستوری را ندارد.[۳]

رویه قضایی

منابع

  1. محمود آخوندی اصل. آیین دادرسی کیفری (جلد پنجم) (مباحث کاربردی حقوق). چاپ 1. سازمان چاپ و انتشارات، 1386.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6402832
  2. محمود آخوندی اصل. آیین دادرسی کیفری (جلد پنجم) (مباحث کاربردی حقوق). چاپ 1. سازمان چاپ و انتشارات، 1386.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6402836
  3. نظریه شماره 7/1402/265 مورخ 1402/04/26 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره ماده ۴۳۴ قانون مجازات اسلامی مصوب ۱۳۹۲