ماده 13 قانون نحوه اجرای محکومیت های مالی: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
'''ماده 13 قانون نحوه اجرای محکومیت های مالی''': [[دعوا|دعوای]] [[اعسار]] در مورد [[محکومٌ به]] در [[دادگاه نخستین]] رسیدگی کننده به دعوای اصلی یا دادگاه صادرکننده [[اجراییه]] و به طرفیت [[محکومٌ له]] اقامه می شود. | '''ماده 13 قانون نحوه اجرای محکومیت های مالی''': [[دعوا|دعوای]] [[اعسار]] در مورد [[محکومبه|محکومٌ به]] در [[دادگاه نخستین]] رسیدگی کننده به دعوای اصلی یا دادگاه صادرکننده [[اجراییه]] و به طرفیت [[محکومله|محکومٌ له]] اقامه می شود. | ||
== نکات توضیحی و تفسیری دکترین == | |||
در این ماده دو فرض در نظر گرفته شده است: اگر [[حکم|احکام]] از دادگاههای حقوقی دادگستری صادر شده باشد، رسیدگی به دعوای اعسار به موجب دادخواست توسط [[محکومعلیه]] به طرفیت [[محکومله]] در دادگاه نخستین رسیدگی کننده به دعوای اصلی به عمل میآید و اگر احکام از مراجع غیردادگستری که صدور [[اجراییه]] آنها با دادگستری است، صادر شده باشند، مستلزم تقدیم دادخواست توسط محکوم علیه به طرفیت محکومله در دادگاه صادرکننده اجراییه است. اما در خصوص اعسار از [[دیه]] و [[ضرر و زیان ناشی از جرم]]، رد مثل یا قیمت مال موضوع [[جرم]] و یا ناشی و حاصل از جرم موضوع [[ماده 22 قانون نحوه اجرای محکومیت های مالی|ماده 22]] این قانون تعیین تکلیف نشده است. مگر اطلاق دادگاه نخستین را در مورد دادگاه عمومی جزایی نخستین نیز جاری بدانیم.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=بایسته های قانون نحوه اجرای محکومیت های مالی شرح و نقد قانون 1394|ترجمه=|جلد=|سال=1396|ناشر=نگاه بینه|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6659500|صفحه=|نام۱=بهرام|نام خانوادگی۱=بهرامی|چاپ=6}}</ref> | |||
== مطالعات تطبیقی == | == مطالعات تطبیقی == |
نسخهٔ ۱۱ دسامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۲:۰۲
ماده 13 قانون نحوه اجرای محکومیت های مالی: دعوای اعسار در مورد محکومٌ به در دادگاه نخستین رسیدگی کننده به دعوای اصلی یا دادگاه صادرکننده اجراییه و به طرفیت محکومٌ له اقامه می شود.
نکات توضیحی و تفسیری دکترین
در این ماده دو فرض در نظر گرفته شده است: اگر احکام از دادگاههای حقوقی دادگستری صادر شده باشد، رسیدگی به دعوای اعسار به موجب دادخواست توسط محکومعلیه به طرفیت محکومله در دادگاه نخستین رسیدگی کننده به دعوای اصلی به عمل میآید و اگر احکام از مراجع غیردادگستری که صدور اجراییه آنها با دادگستری است، صادر شده باشند، مستلزم تقدیم دادخواست توسط محکوم علیه به طرفیت محکومله در دادگاه صادرکننده اجراییه است. اما در خصوص اعسار از دیه و ضرر و زیان ناشی از جرم، رد مثل یا قیمت مال موضوع جرم و یا ناشی و حاصل از جرم موضوع ماده 22 این قانون تعیین تکلیف نشده است. مگر اطلاق دادگاه نخستین را در مورد دادگاه عمومی جزایی نخستین نیز جاری بدانیم.[۱]
مطالعات تطبیقی
در حقوق مصر، به موجب ماده 250 قانون مدنی این کشور، اعلام اعسار به موجب حکم دادگاه بدوی محل اقامت مدیون و به درخواست خود مدیون یا یکی از بستانکاران او صورت میگیرد.[۲]
رویه های قضایی
- نظریه شماره 7/99/1116 مورخ 1399/09/03 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره رسیدگی به دعوای اعسار و تقسیط در فرض صدور اجرائیه در راستای اجرای قانون صدور چک
- نظریه شماره 7/1400/1077 مورخ 1401/05/25 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره مرجع صالح برای اعسار از محکومیت های مدنی سازمان تعزیرات حکومتی
مقالات مرتبط
نوآوریهای قانون نحوۀ اجرای محکومیتهای مالی
عدول از اصول دادرسی و قواعد حقوقی در دعوای اعسار
منابع
- ↑ بهرام بهرامی. بایسته های قانون نحوه اجرای محکومیت های مالی شرح و نقد قانون 1394. چاپ 6. نگاه بینه، 1396. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6659500
- ↑ محمدعلی نوری. قانون مدنی مصر. چاپ 2. گنج دانش، 1392. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 5325452