مطالعه تطبیقی عناصر نقض علامت تجاری در حقوق آمریکا و ایران: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(صفحه‌ای تازه حاوی «'''مطالعه تطبیقی عناصر نقض علامت تجاری در حقوق آمریکا و ایران''' نام مقاله ای از مهسا مدنی و زهره فرخی بوده که در شماره بیست و چهارم دوره هفتم (پاییز 1397) فصلنامه علمی پژوهش حقوق خصوصی منتشر شده است. == چکیده == به موجب ماده 32 (1) قانون علائم تجا...» ایجاد کرد)
(بدون تفاوت)

نسخهٔ ‏۱۳ دسامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۳:۰۲

مطالعه تطبیقی عناصر نقض علامت تجاری در حقوق آمریکا و ایران نام مقاله ای از مهسا مدنی و زهره فرخی بوده که در شماره بیست و چهارم دوره هفتم (پاییز 1397) فصلنامه علمی پژوهش حقوق خصوصی منتشر شده است.

چکیده

به موجب ماده 32 (1) قانون علائم تجاری آمریکا، نقض علامت تجاری عبارت است از استفاده تجاری بدون مجوز از علامت متعلق به دیگری به گونهای که سبب احتمال گمراهی در محصول یا خدمت، مبدأ آن یا وابستگی آن به مبدأ معین شود. عناصر تحقق نقض علامت تجاری در آمریکا عبارتند از اثبات وجود یک علامت معتبر و قابل حمایت اعم از ثبت شده یا ثبت نشده، استفاده از علامت، تجاری بودن استفاده، اثبات احتمال گمراهی. قانون ثبت اختراعات، طرحهای صنعتی و علائم تجاری مصوب 1386 ایران نیز در ماده 40 استفاده بدون مجوز از علامت دیگری و بروز گمراهی مصرف کننده را شرط ایجاد مسئولیت ناشی از نقض علامت تجاری میداند و مانند قانون لنهام اشارهای به تقصیر خوانده ندارد. بااینحال، بررسی رویه قضایی نشان میدهد که در حقوق ایران وجود علامت معتبر ثبتشده یا ثبتنشده و تجاری بودن استفاده از علامت غیر، شرط تحقق نقض میباشد. برخلاف نظام آمریکا، قانون ایران به گمراهی ناشی از توهم وابستگی اشارهای نکرده و چنین گمراهی ذیل تبلیغات خلاف واقع در ایران مورد حکم قرار میگیرد. این مسئله با توجه به عدم تأثیر آن در گمراهی مصرفکننده، مزیت قانون ایران نسبت به قانون لنهام است. در این مقاله با تأکید بر آراء دادگاههای آمریکا و ایران، به بررسی و تحلیل این عناصر پرداخته و در خلال طرح مباحث پیشنهادات مقتضی ارائه میشود.

کلیدواژه ها

  • نقض علامت تجاری
  • استفاده تجاری
  • احتمال گمراهی
  • حقوق آمریکا
  • حقوق ایران

مواد مرتبط