ماده 32 قانون ثبت اختراعات، طرح های صنعتی و علائم تجاری

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو

ماده 32 قانون ثبت اختراعات، طرح های صنعتی و علائم تجاری مصوب 1386: علامت در موارد زیر قابل ثبت نیست‌:

‎‎‎الف - نتواند کالاها یا خدمات یک مؤسسه را از کالاها و خدمات مؤسسه دیگر متمایز سازد.

‎‎‎ب - خلاف موازین شرعی یا نظم عمومی یا اخلاق حسنه باشد.

‎‎‎ج - مراکز تجاری یا عمومی را به ویژه درمورد مبدأ جغرافیایی کالاها یا خدمات یا خصوصیات آنها گمراه کند.

‎‎‎د - عین یا تقلید نشان نظامی‌، پرچم‌، یا سایر نشانهای مملکتی یا نام یا نام اختصاری یا حروف اول یک نام یا نشان رسمی متعلق به کشور، سازمانهای بین‌الدولی یا سازمانهایی که تحت کنوانسیونهای بین‌المللی تأسیس شده‌اند، بوده یا موارد مذکور یکی از اجزاء آن علامت باشد، مگر آن که توسط مقام صلاحیتدار کشور مربوط یا سازمان ذی‌ربط اجازه استفاده از آن صادر شود.

‎‎‎هـ - عین یا به طرز گمراه کننده‌ای شبیه یا ترجمه یک علامت یا نام تجاری باشد که برای همان کالاها یا خدمات مشابه متعلق به مؤسسه دیگری در ایران معروف است‌.

‎‎‎و - عین یا شبیه آن قبلاً برای خدمات غیرمشابه ثبت و معروف شده باشد مشروط بر آن که عرفاً میان استفاده از علامت و مالک علامت معروف ارتباط وجود داشته و ثبت آن به منافع مالک علامت قبلی لطمه وارد سازد.

‎‎‎ز - عین علامتی باشد که قبلاً به نام مالک دیگری ثبت شده و یا تاریخ تقاضای ثبت آن مقدم یا دارای حق تقدم برای همان کالا و خدمات و یا برای کالا و خدماتی است که به‌ لحاظ ارتباط و شباهت موجب فریب و گمراهی شود.

مواد مرتبط

مطالعات تطبیقی

براساس کنوانسیون پاریس، استفاده مشابه از یک علامت تجاری روی محصولات مشابه، تحت شرایطی امکان پذیر است. [۱]

فلسفه و مبانی نظری ماده

مصرف کنندگان کالا و خدمات، باید در برابر اشتباه در تشخیص کالاها و خدمات، مورد حمایت واقع شوند. [۲]

نکات توضیحی تفسیری دکترین

نام تجاری نیز مانند علامت تجاری، باید دارای قدرت تمایزبخشی باشد و همچنین موجب گمراهی مخاطبان نشود. [۳] قدرت و خصیصه تمایزبخشی یک علامت تجاری، یکی از شروط ماهوی ثبت علامت تجاری می باشد. [۴]

گمراهی و فریب دهندگی گاهی جزئی است. به این معنا که ممکن است یک اظهارنامه، برای برخی از کالاها، متمایزکننده باشد، برای برخی دیگر، توصیف کننده و برای بقیه، فریب دهنده. در این قبیل موارد، اظهارنامه فقط در رابطه با کالاهایی که به نظر کارشناس، علامت مورد نظر برایشان فریب دهنده نیست پذیرفته خواهد شد و کارشناس، اظهارنامه را نسبت به باقی کالاها رد می کند. [۵] علاوه بر ویژگی تمایزبخشی و گمراه کننده نبودن یک علامت (به این معنا که معرف و توصیف کننده مشخصات کالا یا خدمات معین موضوع علامت)، به عنوان سومین شرط ماهوی ثبت علامت، علامت تجاری باید قانونا قابلیت ثبت را داشته باشد و استفاده از آن، در مغایرت با نظم عمومی و اخلاق حسنه و قواعد آمره نباشد. [۶]

نکات توضیحی

وقتی یک علامت تجاری، با علائم، نام ها، نقش های تجاری و صنعتی که پیش تر ثبت شده اند، در تعارض قرار گیرد و شباهتی در حرف و شکل قرار گرفتن آنها به وجود آورد، به نحوی که یک فرد عادی با ضریب هوشی متوسط، در اثر این شباهت به اشتباه بیفتد، می گوییم تعارض در علائم تجاری پیش آمده است. [۷]

دو علامت، وقتی گمراه کننده محسوب می شوند که هم علامت و هم کالا و خدمات حمایت شده، مشابه و یا یکسان باشند. [۸] خطر گمراه کننده بودن یک علامت، فقط در فرض مشابهت دو علامت در «نوشتار» وجود ندارد. بلکه ممکن است دو علامت، به دلیل «تلفظ یکسان» و یا «معانی مشابه»، قابلیت گمراه کنندگی پیدا کنند. [۹]

رویه های قضایی

مقالات مرتبط

مطالعه تطبیقی عناصر نقض علامت تجاری در حقوق آمریکا و ایران

نظم عمومی به عنوان منبع تحدید انعقاد قرارداد داوری : جستاری در رویه قضایی ایران

رویکرد نظام قضایی ایران در برابر ثبت با سوء نیت نام دامنه بانگاهی به حقوق آمریکاوآرای مرکزی داوری وایپو

منابع

  1. سیدحسن میرحسینی. فرهنگ حقوق مالکیت معنوی (جلد اول) حقوق مالکیت صنعتی. چاپ 2. میزان، 1391.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 5217440
  2. محسن خدمتگزار. فلسفه مالکیت فکری (بررسی تحلیلی تاریخچه، مبانی، مفهوم و مالکیت فکری). چاپ 2. میزان، 1391.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4908940
  3. سیدحسن میرحسینی. فرهنگ حقوق مالکیت معنوی (جلد اول) حقوق مالکیت صنعتی. چاپ 2. میزان، 1391.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 5165812
  4. اسداله امامی. حقوق مالکیت فکری (جلد دوم) حقوق مالکیت صنعتی. چاپ 1. میزان، 1390.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3923496
  5. سیدحسن میرحسینی. فرهنگ حقوق مالکیت معنوی (جلد اول) حقوق مالکیت صنعتی. چاپ 2. میزان، 1391.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 5253592
  6. اسداله امامی. حقوق مالکیت فکری (جلد دوم) حقوق مالکیت صنعتی. چاپ 1. میزان، 1390.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3923496
  7. حبیب اله دانایی. تعارض در علائم تجاری. مجله دانشکده علوم انسانی دانشگاه سمنان سال 7-ش 21 بهار 87، 1378.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 5084476
  8. سیمین عباسی، بابک اخگر و محمود باقری. مدیریت حقوق مالکیت فکری (اختراع، علائم تجاری، طرح های صنعتی). چاپ 1. شهر دانش، 1393.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 5063040
  9. سیمین عباسی، بابک اخگر و محمود باقری. مدیریت حقوق مالکیت فکری (اختراع، علائم تجاری، طرح های صنعتی). چاپ 1. شهر دانش، 1393.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 5063556