نظریه شماره 7/1400/1494 مورخ 1401/01/21 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره قطعیت تصمیم دادگاهِ رسیدگی کننده به اعتراض شاکی در دادسرا: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات نظریات مشورتی|شماره نظریه=7/1400/1494|شماره پرونده=1400-168-1494 ک|تاریخ نظریه=1401/01/21}} '''استعلام''': اگر در اعتراض به قرار منع تعقیب دادسرا ، پرونده به دادگاه ارسال و دادگاه در رسیدگی به اعتراض شاکی به این نتیجه برسد که موضوع از موارد صدور قر...» ایجاد کرد)
 
(نگارش چکیده + لینک دهی متن + مواد مرتبط + جستار های وابسته+ رده دهی)
خط ۱: خط ۱:
{{جعبه اطلاعات نظریات مشورتی|شماره نظریه=7/1400/1494|شماره پرونده=1400-168-1494 ک|تاریخ نظریه=1401/01/21}}
'''چکیده نظریه شماره 7/1400/1494 مورخ 1401/01/21 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره قطعیت تصمیم دادگاهِ رسیدگی کننده به اعتراض شاکی در دادسرا:''' در صورتی که دادگاه رسیدگی کننده به اعتراض شاکی به قرار منع تعقیب متهم، تشخیص دهد که پرونده از جمله مواردی است که باید قرار موقوفی تعقیب صادر می شد؛ خود قرار منع تعقیب را نقض و مبادرت به صدور قرار موقوفی تعقیب می نماید. این قرار با توجه به [[ماده ۲۷۳ قانون آیین دادرسی کیفری|ماده 273 قانون آیین دادرسی کیفری]]، در جلسه فوق العاده صادر شده و اصولاً قطعی می باشد مگر آنکه قرار مورد اعتراض شاکی از جمله بند های [[ماده ۳۰۲ قانون آیین دادرسی کیفری|ماده 302 قانون آیین دادرسی کیفری]] باشد.


'''استعلام''': اگر در اعتراض به قرار منع تعقیب دادسرا ، پرونده به دادگاه ارسال و دادگاه در رسیدگی به اعتراض شاکی به این نتیجه برسد که موضوع از موارد صدور قرار موقوفی تعقیب مثلا به علت ذی سمت نبودن شاکی در جرم قابل گذشت می باشد، در نتیجه قرار منع تعقیب را نقض و مبادرت به صدور قرار موقوفی تعقیب نمایند ، آیا قرار دادگاه قابل تجدیدنظرخواهی در دادگاه تجدیدنظر می باشد یا چون در راستای رسیدگی به قرار منع تعقیب صادر شده همانند تایید قرار منع تعقیب ، قطعی خواهد بود؟
{{جعبه اطلاعات نظریات مشورتی|شماره نظریه=7/1400/1494|شماره پرونده=1400-168-1494 ک|تاریخ نظریه=1401/01/21|موضوع نظریه=[[آیین دادرسی کیفری]]|محور نظریه=[[اعتراض به آراء]]}}
 
== استعلام ==
اگر در اعتراض به [[قرار منع تعقیب]] [[دادسرا]]، پرونده به دادگاه ارسال و دادگاه در رسیدگی به اعتراض شاکی به این نتیجه برسد که موضوع از موارد صدور [[قرار موقوفی تعقیب]] مثلا به علت [[ذی سمت]] نبودن شاکی در [[جرم قابل گذشت]] می باشد، در نتیجه قرار منع تعقیب را نقض و مبادرت به صدور قرار موقوفی تعقیب نمایند، آیا قرار دادگاه قابل [[تجدیدنظر خواهی|تجدیدنظرخواهی]] در دادگاه تجدیدنظر می باشد یا چون در راستای رسیدگی به قرار منع تعقیب صادر شده همانند تایید قرار منع تعقیب، [[رأی قطعی|قطعی]] خواهد بود؟


== نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه ==
== نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه ==
در مواردی که دادگاه در مقام رسیدگی به اعتراض شاکی نسبت به صدور قرار منع تعقیب موضوع مواد ۲۷۰ و ۲۷۴ قانون آیین دادرسی کیفری (۱۳۹۲) و اصلاحات و الحاقات بعدی معتقد به صدور قرار موقوفی تعقیب باشد، با توجه به موارد مذکور در ماده ۱۳ این قانون، باید با نقض قرار منع تعقیب، مبادرت به صدور قرار موقوفی تعقیب کند؛ و این تصمیم که در اجرای ماده ۲۷۳ قانون پیش گفته در مقام رسیدگی به اعتراض در جلسه فوق العاده دادگاه اتخاذ شده است قطعی و از اطلاق تبصره ۲ ماده ۴۲۷ این قانون منصرف است.
در مواردی که دادگاه در مقام رسیدگی به اعتراض شاکی نسبت به صدور قرار منع تعقیب موضوع [[ماده ۲۷۰ قانون آیین دادرسی کیفری|مواد ۲۷۰]] و [[ماده ۲۷۴ قانون آیین دادرسی کیفری|۲۷۴ قانون آیین دادرسی کیفری (۱۳۹۲) و اصلاحات و الحاقات بعدی]] معتقد به صدور قرار موقوفی تعقیب باشد، با توجه به موارد مذکور در [[ماده ۱۳ قانون آیین دادرسی کیفری|ماده ۱۳ این قانون]]، باید با نقض قرار منع تعقیب، مبادرت به صدور قرار موقوفی تعقیب کند؛ و این تصمیم که در اجرای [[ماده ۲۷۳ قانون آیین دادرسی کیفری|ماده ۲۷۳ قانون پیش گفته]] در مقام رسیدگی به اعتراض در جلسه فوق العاده دادگاه اتخاذ شده است قطعی و از اطلاق [[ماده ۴۲۷ قانون آیین دادرسی کیفری|تبصره ۲ ماده ۴۲۷]] این قانون منصرف است.
 
== مواد مرتبط ==
 
* [[ماده ۱۳ قانون آیین دادرسی کیفری|ماده 13 قانون آیین دادرسی کیفری]]
* [[ماده ۲۷۰ قانون آیین دادرسی کیفری|ماده 270 قانون آیین دادرسی کیفری]]
* [[ماده ۲۷۳ قانون آیین دادرسی کیفری|ماده 273 قانون آیین دادرسی کیفری]]
* [[ماده ۲۷۴ قانون آیین دادرسی کیفری|ماده 274 قانون آیین دادرسی کیفری]]
* [[ماده ۳۰۲ قانون آیین دادرسی کیفری|ماده 302 قانون آیین دادرسی کیفری]]
* [[ماده ۴۲۷ قانون آیین دادرسی کیفری|ماده 427 قانون آیین دادرسی کیفری]]
 
== جستارهای وابسته ==
 
* [[دادسرا]]
* [[قرار منع تعقیب]]
* [[قرار موقوفی تعقیب]]


[[رده:نظرات مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضائیه]]
[[رده:نظرات مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضائیه]]
[[رده:نظرات مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضائیه سال ۱۴۰۱]]
[[رده:نظرات مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضائیه سال ۱۴۰۱]]
[[رده:نظرات مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضائیه (کیفری)]]
[[رده:نظرات مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضائیه (آیین دادرسی کیفری)]]
[[رده:اعتراض به آراء]]

نسخهٔ ‏۱۹ دسامبر ۲۰۲۳، ساعت ۲۰:۵۱

چکیده نظریه شماره 7/1400/1494 مورخ 1401/01/21 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره قطعیت تصمیم دادگاهِ رسیدگی کننده به اعتراض شاکی در دادسرا: در صورتی که دادگاه رسیدگی کننده به اعتراض شاکی به قرار منع تعقیب متهم، تشخیص دهد که پرونده از جمله مواردی است که باید قرار موقوفی تعقیب صادر می شد؛ خود قرار منع تعقیب را نقض و مبادرت به صدور قرار موقوفی تعقیب می نماید. این قرار با توجه به ماده 273 قانون آیین دادرسی کیفری، در جلسه فوق العاده صادر شده و اصولاً قطعی می باشد مگر آنکه قرار مورد اعتراض شاکی از جمله بند های ماده 302 قانون آیین دادرسی کیفری باشد.

نظریه مشورتی 7/1400/1494
شماره نظریه۷/۱۴۰۰/۱۴۹۴
شماره پرونده۱۴۰۰-۱۶۸-۱۴۹۴ ک
تاریخ نظریه۱۴۰۱/۰۱/۲۱
موضوع نظریهآیین دادرسی کیفری
محور نظریهاعتراض به آراء

استعلام

اگر در اعتراض به قرار منع تعقیب دادسرا، پرونده به دادگاه ارسال و دادگاه در رسیدگی به اعتراض شاکی به این نتیجه برسد که موضوع از موارد صدور قرار موقوفی تعقیب مثلا به علت ذی سمت نبودن شاکی در جرم قابل گذشت می باشد، در نتیجه قرار منع تعقیب را نقض و مبادرت به صدور قرار موقوفی تعقیب نمایند، آیا قرار دادگاه قابل تجدیدنظرخواهی در دادگاه تجدیدنظر می باشد یا چون در راستای رسیدگی به قرار منع تعقیب صادر شده همانند تایید قرار منع تعقیب، قطعی خواهد بود؟

نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه

در مواردی که دادگاه در مقام رسیدگی به اعتراض شاکی نسبت به صدور قرار منع تعقیب موضوع مواد ۲۷۰ و ۲۷۴ قانون آیین دادرسی کیفری (۱۳۹۲) و اصلاحات و الحاقات بعدی معتقد به صدور قرار موقوفی تعقیب باشد، با توجه به موارد مذکور در ماده ۱۳ این قانون، باید با نقض قرار منع تعقیب، مبادرت به صدور قرار موقوفی تعقیب کند؛ و این تصمیم که در اجرای ماده ۲۷۳ قانون پیش گفته در مقام رسیدگی به اعتراض در جلسه فوق العاده دادگاه اتخاذ شده است قطعی و از اطلاق تبصره ۲ ماده ۴۲۷ این قانون منصرف است.

مواد مرتبط

جستارهای وابسته