نظریه شماره 7/1400/1494 مورخ 1401/01/21 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره قطعیت تصمیم دادگاهِ رسیدگی کننده به اعتراض شاکی در دادسرا

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو

چکیده نظریه شماره 7/1400/1494 مورخ 1401/01/21 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره قطعیت تصمیم دادگاهِ رسیدگی کننده به اعتراض شاکی در دادسرا: در صورتی که دادگاه رسیدگی کننده به اعتراض شاکی به قرار منع تعقیب متهم، تشخیص دهد که پرونده از جمله مواردی است که باید قرار موقوفی تعقیب صادر می شد؛ خود قرار منع تعقیب را نقض و مبادرت به صدور قرار موقوفی تعقیب می نماید. این قرار با توجه به ماده 273 قانون آیین دادرسی کیفری، در جلسه فوق العاده صادر شده و اصولاً قطعی می باشد مگر آنکه قرار مورد اعتراض شاکی از جمله بند های ماده 302 قانون آیین دادرسی کیفری باشد.

نظریه مشورتی 7/1400/1494
شماره نظریه۷/۱۴۰۰/۱۴۹۴
شماره پرونده۱۴۰۰-۱۶۸-۱۴۹۴ ک
تاریخ نظریه۱۴۰۱/۰۱/۲۱
موضوع نظریهآیین دادرسی کیفری
محور نظریهاعتراض به آراء

استعلام

اگر در اعتراض به قرار منع تعقیب دادسرا، پرونده به دادگاه ارسال و دادگاه در رسیدگی به اعتراض شاکی به این نتیجه برسد که موضوع از موارد صدور قرار موقوفی تعقیب مثلا به علت ذی سمت نبودن شاکی در جرم قابل گذشت می باشد، در نتیجه قرار منع تعقیب را نقض و مبادرت به صدور قرار موقوفی تعقیب نمایند، آیا قرار دادگاه قابل تجدیدنظرخواهی در دادگاه تجدیدنظر می باشد یا چون در راستای رسیدگی به قرار منع تعقیب صادر شده همانند تایید قرار منع تعقیب، قطعی خواهد بود؟

نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه

در مواردی که دادگاه در مقام رسیدگی به اعتراض شاکی نسبت به صدور قرار منع تعقیب موضوع مواد ۲۷۰ و ۲۷۴ قانون آیین دادرسی کیفری (۱۳۹۲) و اصلاحات و الحاقات بعدی معتقد به صدور قرار موقوفی تعقیب باشد، با توجه به موارد مذکور در ماده ۱۳ این قانون، باید با نقض قرار منع تعقیب، مبادرت به صدور قرار موقوفی تعقیب کند؛ و این تصمیم که در اجرای ماده ۲۷۳ قانون پیش گفته در مقام رسیدگی به اعتراض در جلسه فوق العاده دادگاه اتخاذ شده است قطعی و از اطلاق تبصره ۲ ماده ۴۲۷ این قانون منصرف است.

مواد مرتبط

جستارهای وابسته