ماده ۱۱ قانون استخدام کشوری: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
(صفحه‌ای تازه حاوی «'''ماده ۱۱ قانون استخدام کشوری:''' (اصلاحی ۱۳۴۶/۰۴/۲۲)- مأموریت عبارت است از: الف - محول شدن وظیفه موقت به مستخدم غیر از وظیفه اصلی که در پست ثابت سازمانی خود دارد. ب - اعزام مستخدم به طور موقت به وزارتخانه ها و موسساتی که فهرست آنها به تصویب هیأت و...» ایجاد کرد) |
(افزودن رویه قضایی) |
||
| خط ۷: | خط ۷: | ||
پ - اعزام مستخدم برای طی دوره های آموزشی یا کارآموزی در داخل یا خارج کشور. | پ - اعزام مستخدم برای طی دوره های آموزشی یا کارآموزی در داخل یا خارج کشور. | ||
{{مواد قانون استخدام کشوری}} | == رویه‌های قضایی == | ||
[[رای شعبه دیوان عدالت اداری درباره حق مأموریت]]{{مواد قانون استخدام کشوری}} | |||
[[رده: مواد قانون استخدام کشوری]] | [[رده: مواد قانون استخدام کشوری]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۰ دسامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۲:۱۳
ماده ۱۱ قانون استخدام کشوری: (اصلاحی ۱۳۴۶/۰۴/۲۲)- مأموریت عبارت است از:
الف - محول شدن وظیفه موقت به مستخدم غیر از وظیفه اصلی که در پست ثابت سازمانی خود دارد.
ب - اعزام مستخدم به طور موقت به وزارتخانه ها و موسساتی که فهرست آنها به تصویب هیأت وزیران میرسد و همچنین اعزام بسازمانهاﻯ بین المللی که دولت شاهنشاهی ایران عضویت آنها را پذیرفته یا سازمانهائی که دولت شاهنشاهی ایران شرکت در آنها را مقتضی بداند.
پ - اعزام مستخدم برای طی دوره های آموزشی یا کارآموزی در داخل یا خارج کشور.