وراثت به قائم مقامی

وراثت به قائم مقامی یعنی یکی از خویشان متوفی به واسطه و به قائم مقامی یکی دیگر از خویشان مستقیم و بی واسطه میت، از وی ارث می برد. قائم مقامی به وراثت، زمانی تحقق می‌پذیرد که در نسل واسطه، وارث دیگری برای متوفی وجود نداشته باشد؛ مثلاً در فرضی که میت، فقط دارای دو پسر بوده که یکی از آنها، پیش از او مرده‌ است؛ پسر دیگر او که زنده است؛ کل ترکه را تملک نموده؛ و دیگر چیزی نصیب فرزندان پسر مرحومش نمی‌شود. قائم مقامی به وراثت، ممکن است موجب حجب نقصانی برای برخی از وراث شود؛ مثلاً با وجود نوه برای متوفی، سهم مادر میت، از یک سوم به یک ششم تنزل می‌یابد.

مواد مرتبط

• ماده ۸۸۹ قانون مدنی

مصادیق

• زید، رحلت نموده و تنها یک فرزند به نام عمرو داشته که پیش از خود او، فوت شده‌است، عمرو دارای فرزندی به نام بکر است که به قائم مقامی از او، تمام اموال زید را به ارث خواهد برد.
• چنانچه در اثنای یک عملیات ثبتی، یکی از طرفین فوت شود؛ ادامه فرایند مزبور، به قائم مقامی ورثه او، به جریان خواهد افتاد.

قائم مقام شخص ممنوع از ارث

قائم مقام شخص ممنوع از ارث به دلیل کفر و …، سهم وی را تملک می‌نماید.

در رویه‌ قضایی

• به موجب رأی اصراری مورخه ۱۳۸۸/۱/۲۵ دیوان عالی کشور، فرزندان متعلق به پسر و دختر متوفی، همگی در درجه یکسان قرار دارند.

جستارهای وابسته

• ارث
• قائم مقام