نظریه شماره 7/99/574 مورخ 1399/05/12 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره احراز عدم صلاحیت دادسرا توسط دادگاه: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات نظریات مشورتی|شماره نظریه=7/99/574|شماره پرونده=99-168-574 ک|تاریخ نظریه=1399/05/12}} '''استعلام''': پرونده ای از دادسرای عمومی و انقلاب با قرار منع تعقیب و به جهت اعتراض شاکی به دادگاه کیفری دو ارسال می شود دادگاه تشخیص می دهد که دادسرا، صلاحیت...» ایجاد کرد)
 
(نگارش چکیده + لینک های درون متنی)
خط ۱: خط ۱:
{{جعبه اطلاعات نظریات مشورتی|شماره نظریه=7/99/574|شماره پرونده=99-168-574 ک|تاریخ نظریه=1399/05/12}}
{{جعبه اطلاعات نظریات مشورتی|شماره نظریه=7/99/574|شماره پرونده=99-168-574 ک|تاریخ نظریه=1399/05/12|محور نظریه=[[قرار عدم صلاحیت]]|موضوع نظریه=[[آیین دادرسی کیفری]]}}


'''استعلام''': پرونده ای از دادسرای عمومی و انقلاب با قرار منع تعقیب و به جهت اعتراض شاکی به دادگاه کیفری دو ارسال می شود دادگاه تشخیص می دهد که دادسرا، صلاحیت محلی نداشته است؛ لذا ضمن نقض قرار منع تعقیب، پرونده را با ارشاد به صدور قرار عدم صلاحیت، به دادسرا اعاده می کند. پس از صدور قرار عدم صلاحیت پرونده به مرجع صالح ارسال اما مرجع مذکور نیز مجددا پرونده را با صدور قرار عدم صلاحیت به دادسرای اول اعاده و اختلاف می کند:
'''چکیده نظریه شماره 7/99/574 مورخ 1399/05/12 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره احراز عدم صلاحیت دادسرا توسط دادگاه:''' در فرض استعلام که دادسرا متعاقب نقض قرار منع تعقیب و حسب دستور دادگاه قرار عدم صلاحیت صادر و پرونده را به دادسرای صالح در همان استان ارسال کرده است و دادسرای مرجوع الیه نیز با نفی صلاحیت از خود پرونده را به همان دادسرا بازگردانده است؛ در اجرای ماده ۲۷ قانون آیین دادرسی مدنی باید پرونده جهت حل اختلاف در صلاحیت به دادگاه تجدیدنظر استان ارسال و مطابق تصمیم این دادگاه رفتار شود.
 
== استعلام ==
پرونده ای از [[دادسرا|دادسرای عمومی و انقلاب]] با [[قرار منع تعقیب]] و به جهت [[اعتراض]] شاکی به [[دادگاه کیفری دو]] ارسال می شود [[دادگاه]] تشخیص می دهد که دادسرا، [[صلاحیت محلی]] نداشته است؛ لذا ضمن نقض قرار منع تعقیب، پرونده را با ارشاد به صدور [[قرار عدم صلاحیت]]، به دادسرا اعاده می کند. پس از صدور قرار عدم صلاحیت پرونده به مرجع صالح ارسال اما مرجع مذکور نیز مجددا پرونده را با صدور قرار عدم صلاحیت به دادسرای اول اعاده و اختلاف می کند:


اولا، آیا دادسرا باید اقدام دیگری انجام دهد یا صرفا پرونده را به دادگاه ارسال کند؟
اولا، آیا دادسرا باید اقدام دیگری انجام دهد یا صرفا پرونده را به دادگاه ارسال کند؟
خط ۷: خط ۱۰:
ثانیا: وظیفه دادگاه در این خصوص چیست؟
ثانیا: وظیفه دادگاه در این خصوص چیست؟


ثالثا: آیا اقدام دادسرا و دادگاه، اظهارنظر در ماهیت و از موارد رد دادرس است؟
ثالثا: آیا اقدام دادسرا و دادگاه، اظهارنظر در ماهیت و از موارد [[رد دادرس]] است؟


== نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه ==
== نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه ==
اولا و ثانیا، چنانچه دادگاه در مقام رسیدگی به اعتراض شاکی نسبت به صدور قرار منع تعقیب موضوع ماده ۲۷۰ قانون آیین دادرسی کیفری مصوب ۱۳۹۲، معتقد به صدور قرار عدم صلاحیت (ذاتی یا محلی) باشد، باید ضمن نقض قرار، پرونده را با صدور قرار عدم صلاحیت به مرجع قضایی صالح (دادسرای مربوطه) ارسال کند. اتخاذ ملاک از بند پ ماده ۴۵۰ و بند ۳ ماده ۴۶۹ قانون یاد شده نیز می تواند مؤید این نظر باشد. هرگاه دادگاه در مقام رسیدگی به اعتراض شاکی نسبت به صدور قرار منع تعقیب موضوع مواد ۲۷۰ و ۲۷۴ قانون آیین دادرسی کیفری ۱۳۹۲ به صدور قرار عدم صلاحیت معتقد باشد و با نقض قرار صادره، پرونده را جهت صدور قرار عدم صلاحیت به دادسرا اعاده کند، نظر به حکم مقرر در ماده ۲۷۳ و با عنایت به ماده ۲۲ قانون یاد شده، این تصمیم برای مقامات قضایی دادسرا (بازپرس و دادستان) لازم الاتباع است. لذا در فرض استعلام که دادسرا متعاقب نقض قرار منع تعقیب و حسب دستور دادگاه قرار عدم صلاحیت صادر و پرونده را به دادسرای صالح در همان استان ارسال کرده است و دادسرای مرجوع الیه نیز با نفی صلاحیت از خود پرونده را به همان دادسرا بازگردانده است؛ در اجرای ماده ۲۷ قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور مدنی مصوب ۱۳۷۹ باید پرونده جهت حل اختلاف در صلاحیت به دادگاه تجدیدنظر استان ارسال و مطابق تصمیم این دادگاه رفتار شود.
اولا و ثانیا، چنان چه دادگاه در مقام رسیدگی به اعتراض شاکی نسبت به صدور قرار منع تعقیب موضوع [[ماده ۲۷۰ قانون آیین دادرسی کیفری|ماده ۲۷۰ قانون آیین دادرسی کیفری مصوب ۱۳۹۲]]، معتقد به صدور قرار عدم صلاحیت ([[صلاحیت ذاتی|ذاتی]] یا محلی) باشد، باید ضمن نقض قرار، پرونده را با صدور قرار عدم صلاحیت به مرجع قضایی صالح (دادسرای مربوطه) ارسال کند. اتخاذ ملاک از بند پ [[ماده ۴۵۰ قانون آیین دادرسی کیفری|ماده ۴۵۰]] و بند ۳ [[ماده ۴۶۹ قانون آیین دادرسی کیفری|ماده ۴۶۹ قانون]] یاد شده نیز می تواند مؤید این نظر باشد. هرگاه دادگاه در مقام رسیدگی به اعتراض [[شاکی]] نسبت به صدور قرار منع تعقیب موضوع مواد ۲۷۰ و [[ماده ۲۷۴ قانون آیین دادرسی کیفری|۲۷۴ قانون آیین دادرسی کیفری ۱۳۹۲]] به صدور قرار عدم صلاحیت معتقد باشد و با نقض قرار صادره، پرونده را جهت صدور قرار عدم صلاحیت به دادسرا اعاده کند، نظر به حکم مقرر در [[ماده ۲۷۳ قانون آیین دادرسی کیفری|ماده ۲۷۳]] و با عنایت به [[ماده ۲۲ قانون آیین دادرسی کیفری|ماده ۲۲ قانون]] یاد شده، این تصمیم برای مقامات قضایی دادسرا ([[بازپرس]] و [[دادستان]]) لازم الاتباع است. لذا در فرض استعلام که دادسرا متعاقب نقض قرار منع تعقیب و حسب دستور دادگاه قرار عدم صلاحیت صادر و پرونده را به دادسرای صالح در همان استان ارسال کرده است و دادسرای مرجوع الیه نیز با [[نفی صلاحیت]] از خود پرونده را به همان دادسرا بازگردانده است؛ در اجرای [[ماده ۲۷ قانون آیین دادرسی مدنی|ماده ۲۷ قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور مدنی مصوب ۱۳۷۹]] باید پرونده جهت حل اختلاف در صلاحیت به [[دادگاه تجدیدنظر|دادگاه تجدیدنظر استان]] ارسال و مطابق تصمیم این دادگاه رفتار شود.
 
ثالثا، با توجه به ملاک [[رای وحدت رویه شماره 517 مورخ 1367/11/18 هیات عمومی دیوان عالی کشور (عدم احتساب فسخ قرار موقوفی تعقیب از موارد رد دادرس)|رای وحدت رویه شماره ۵۱۷ مورخ 1367/11/18 هیات عمومی دیوان عالی کشور]]، اظهارنظر [[دادرس]] دادگاه مبنی بر تأیید یا نقض قرار منع تعقیب، [[اظهارنظر ماهوی]] نیست و از جهات رد دادرس محسوب نمی شود. همچنین صرف صدور قرار عدم صلاحیت از مصادیق اظهارنظر در موضوع دعوی، تلقی نمی شود و از مصادیق رد دادرس خارج است.
 
== مواد مرتبط ==
 
* [[ماده ۲۲ قانون آیین دادرسی کیفری]]
* [[ماده ۲۷۰ قانون آیین دادرسی کیفری]]
* [[ماده ۲۷۳ قانون آیین دادرسی کیفری]]
* [[ماده ۲۷۴ قانون آیین دادرسی کیفری]]
* [[ماده ۴۵۰ قانون آیین دادرسی کیفری]]
* [[ماده ۴۶۹ قانون آیین دادرسی کیفری]]
* [[ماده ۲۷ قانون آیین دادرسی مدنی]]
 
== جستارهای وابسته ==


ثالثا، با توجه به ملاک رأی وحدت رویه شماره ۵۱۷ مورخ ۱۸/۱۱/۱۳۶۷ هیأت عمومی دیوان عالی کشور، اظهارنظر دادرس دادگاه مبنی بر تأیید یا نقض قرار منع تعقیب، اظهارنظر ماهوی نیست و از جهات رد دادرس محسوب نمی شود. همچنین صرف صدور قرار عدم صلاحیت از مصادیق اظهارنظر در موضوع دعوی، تلقی نمی شود و از مصادیق رد دادرس خارج است.
* [[قرار منع تعقیب]]
* [[صلاحیت محلی]]
* [[صلاحیت ذاتی]]
* [[اظهارنظر ماهوی]]


[[رده:نظرات مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضائیه]]
[[رده:نظرات مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضائیه]]
[[رده:نظرات مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضائیه سال ۱۳۹۹]]
[[رده:نظرات مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضائیه سال ۱۳۹۹]]

نسخهٔ ‏۱۴ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۲۰:۴۴

نظریه مشورتی 7/99/574
شماره نظریه۷/۹۹/۵۷۴
شماره پرونده۹۹-۱۶۸-۵۷۴ ک
تاریخ نظریه۱۳۹۹/۰۵/۱۲
موضوع نظریهآیین دادرسی کیفری
محور نظریهقرار عدم صلاحیت

چکیده نظریه شماره 7/99/574 مورخ 1399/05/12 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره احراز عدم صلاحیت دادسرا توسط دادگاه: در فرض استعلام که دادسرا متعاقب نقض قرار منع تعقیب و حسب دستور دادگاه قرار عدم صلاحیت صادر و پرونده را به دادسرای صالح در همان استان ارسال کرده است و دادسرای مرجوع الیه نیز با نفی صلاحیت از خود پرونده را به همان دادسرا بازگردانده است؛ در اجرای ماده ۲۷ قانون آیین دادرسی مدنی باید پرونده جهت حل اختلاف در صلاحیت به دادگاه تجدیدنظر استان ارسال و مطابق تصمیم این دادگاه رفتار شود.

استعلام

پرونده ای از دادسرای عمومی و انقلاب با قرار منع تعقیب و به جهت اعتراض شاکی به دادگاه کیفری دو ارسال می شود دادگاه تشخیص می دهد که دادسرا، صلاحیت محلی نداشته است؛ لذا ضمن نقض قرار منع تعقیب، پرونده را با ارشاد به صدور قرار عدم صلاحیت، به دادسرا اعاده می کند. پس از صدور قرار عدم صلاحیت پرونده به مرجع صالح ارسال اما مرجع مذکور نیز مجددا پرونده را با صدور قرار عدم صلاحیت به دادسرای اول اعاده و اختلاف می کند:

اولا، آیا دادسرا باید اقدام دیگری انجام دهد یا صرفا پرونده را به دادگاه ارسال کند؟

ثانیا: وظیفه دادگاه در این خصوص چیست؟

ثالثا: آیا اقدام دادسرا و دادگاه، اظهارنظر در ماهیت و از موارد رد دادرس است؟

نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه

اولا و ثانیا، چنان چه دادگاه در مقام رسیدگی به اعتراض شاکی نسبت به صدور قرار منع تعقیب موضوع ماده ۲۷۰ قانون آیین دادرسی کیفری مصوب ۱۳۹۲، معتقد به صدور قرار عدم صلاحیت (ذاتی یا محلی) باشد، باید ضمن نقض قرار، پرونده را با صدور قرار عدم صلاحیت به مرجع قضایی صالح (دادسرای مربوطه) ارسال کند. اتخاذ ملاک از بند پ ماده ۴۵۰ و بند ۳ ماده ۴۶۹ قانون یاد شده نیز می تواند مؤید این نظر باشد. هرگاه دادگاه در مقام رسیدگی به اعتراض شاکی نسبت به صدور قرار منع تعقیب موضوع مواد ۲۷۰ و ۲۷۴ قانون آیین دادرسی کیفری ۱۳۹۲ به صدور قرار عدم صلاحیت معتقد باشد و با نقض قرار صادره، پرونده را جهت صدور قرار عدم صلاحیت به دادسرا اعاده کند، نظر به حکم مقرر در ماده ۲۷۳ و با عنایت به ماده ۲۲ قانون یاد شده، این تصمیم برای مقامات قضایی دادسرا (بازپرس و دادستان) لازم الاتباع است. لذا در فرض استعلام که دادسرا متعاقب نقض قرار منع تعقیب و حسب دستور دادگاه قرار عدم صلاحیت صادر و پرونده را به دادسرای صالح در همان استان ارسال کرده است و دادسرای مرجوع الیه نیز با نفی صلاحیت از خود پرونده را به همان دادسرا بازگردانده است؛ در اجرای ماده ۲۷ قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور مدنی مصوب ۱۳۷۹ باید پرونده جهت حل اختلاف در صلاحیت به دادگاه تجدیدنظر استان ارسال و مطابق تصمیم این دادگاه رفتار شود.

ثالثا، با توجه به ملاک رای وحدت رویه شماره ۵۱۷ مورخ 1367/11/18 هیات عمومی دیوان عالی کشور، اظهارنظر دادرس دادگاه مبنی بر تأیید یا نقض قرار منع تعقیب، اظهارنظر ماهوی نیست و از جهات رد دادرس محسوب نمی شود. همچنین صرف صدور قرار عدم صلاحیت از مصادیق اظهارنظر در موضوع دعوی، تلقی نمی شود و از مصادیق رد دادرس خارج است.

مواد مرتبط

جستارهای وابسته