جرم سیاسی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''جرم سیاسی''' عبارت است از فعل یا ترک فعلی که به موجب [[قوانین موضوعه مملکت|قوانین موضوعه]] قابل [[مجازات]] است و با [[انگیزه]] سیاسی و علیه [[نظام سیاسی]] مستقر و [[حاکمیت]] [[دولت]] و مصالح سیاسی جمهوری اسلامی ایران و [[حق|حقوق]] سیاسی، اجتماعی و فرهنگی شهروندان ارتکاب می‌یابد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=جرم سیاسی|ترجمه=|جلد=|سال=1388|ناشر=پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6658900|صفحه=|نام۱=غلامرضا|نام خانوادگی۱=پیوندی|چاپ=}}</ref><ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق جزا (جلد اول) (اصول و مسائل)|ترجمه=|جلد=|سال=1387|ناشر=شرکت سهامی انتشار|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6658904|صفحه=|نام۱=سیدجعفر|نام خانوادگی۱=بوشهری|چاپ=2}}</ref><ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=درون مایه های تروریسم|ترجمه=|جلد=|سال=1391|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6658912|صفحه=|نام۱=نوروز|نام خانوادگی۱=کارگری|چاپ=1}}</ref><ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=تخریب اموال غیر دولتی|ترجمه=|جلد=|سال=1387|ناشر=راهروان قلم|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6658916|صفحه=|نام۱=محمدامین|نام خانوادگی۱=فرید|چاپ=3}}</ref>همچنین طبق [[ماده ۱ قانون جرم سیاسی]] هر یک از جرائم مصرح در [[ماده 2 قانون جرم سیاسی|ماده (۲)]] این قانون چنانچه با انگیزه اصلاح امور کشور علیه مدیریت و نهادهای سیاسی یا سیاست های داخلی یا خارجی کشور ارتکاب یابد، بدون آنکه مرتکب قصد ضربه زدن به اصل نظام را داشته باشد [[جرم سیاسی]] محسوب می شود.<ref>[[ماده ۱ قانون جرم سیاسی]]</ref> | '''جرم سیاسی''' عبارت است از فعل یا ترک فعلی که به موجب [[قوانین موضوعه مملکت|قوانین موضوعه]] قابل [[مجازات]] است و با [[انگیزه]] سیاسی و علیه [[نظام سیاسی]] مستقر و [[حاکمیت]] [[دولت]] و مصالح سیاسی جمهوری اسلامی ایران و [[حق|حقوق]] سیاسی، اجتماعی و فرهنگی شهروندان ارتکاب می‌یابد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=جرم سیاسی|ترجمه=|جلد=|سال=1388|ناشر=پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6658900|صفحه=|نام۱=غلامرضا|نام خانوادگی۱=پیوندی|چاپ=}}</ref><ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق جزا (جلد اول) (اصول و مسائل)|ترجمه=|جلد=|سال=1387|ناشر=شرکت سهامی انتشار|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6658904|صفحه=|نام۱=سیدجعفر|نام خانوادگی۱=بوشهری|چاپ=2}}</ref><ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=درون مایه های تروریسم|ترجمه=|جلد=|سال=1391|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6658912|صفحه=|نام۱=نوروز|نام خانوادگی۱=کارگری|چاپ=1}}</ref><ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=تخریب اموال غیر دولتی|ترجمه=|جلد=|سال=1387|ناشر=راهروان قلم|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6658916|صفحه=|نام۱=محمدامین|نام خانوادگی۱=فرید|چاپ=3}}</ref>همچنین طبق [[ماده ۱ قانون جرم سیاسی]] هر یک از جرائم مصرح در [[ماده 2 قانون جرم سیاسی|ماده (۲)]] این قانون چنانچه با انگیزه اصلاح امور کشور علیه مدیریت و نهادهای سیاسی یا سیاست های داخلی یا خارجی کشور ارتکاب یابد، بدون آنکه مرتکب قصد ضربه زدن به اصل نظام را داشته باشد [[جرم سیاسی]] محسوب می شود.<ref>[[ماده ۱ قانون جرم سیاسی]]</ref> | ||
== اقسام جرایم سیاسی == | |||
[[جرم|جرائم]] زیر در صورت انطباق با شرایط مقرر در ماده ۱ قانون جرم سیاسی، جرم سیاسی محسوب می شوند. | |||
الف - [[توهین]] یا [[افتراء]] به روسای سه قوه، [[رئیس مجمع تشخیص مصلحت نظام]]، [[معاونان رئیس جمهور]]، وزرا، [[نمایندگان مجلس شورای اسلامی]]، [[نمایندگان مجلس خبرگان]] و اعضای [[شورای نگهبان]] به واسطه مسوولیت آنان | |||
ب - توهین به رئیس یا [[نماینده سیاسی کشور خارجی]] که در قلمرو جمهوری اسلامی ایران وارد شده است با رعایت مفاد [[ماده 517 قانون مجازات اسلامی (تعزیرات)|ماده (۵۱۷) قانون مجازات اسلامی بخش تعزیرات]] | |||
پ - جرائم مندرج در بندهای (د) و (ه-) ماده (۱۶) قانون فعالیت احزاب، جمعیت ها، انجمن های سیاسی و صنفی و انجمن های اسلامی یا اقلیت های دینی شناخته شده مصوب ۱۳۶۰/۰۶/۰۷ | |||
ت - جرائم مقرر در قوانین انتخابات [[خبرگان رهبری]]، ریاست جمهوری، [[مجلس شورای اسلامی]] و [[شوراهای اسلامی شهر]] و [[شوراهای اسلامی روستا|روستا]] به استثنای مجریان و ناظران انتخابات | |||
ث - [[نشر اکاذیب]] | |||
== منابع == | == منابع == | ||
نسخهٔ ۴ مارس ۲۰۲۴، ساعت ۱۳:۵۴
جرم سیاسی عبارت است از فعل یا ترک فعلی که به موجب قوانین موضوعه قابل مجازات است و با انگیزه سیاسی و علیه نظام سیاسی مستقر و حاکمیت دولت و مصالح سیاسی جمهوری اسلامی ایران و حقوق سیاسی، اجتماعی و فرهنگی شهروندان ارتکاب می‌یابد.[۱][۲][۳][۴]همچنین طبق ماده ۱ قانون جرم سیاسی هر یک از جرائم مصرح در ماده (۲) این قانون چنانچه با انگیزه اصلاح امور کشور علیه مدیریت و نهادهای سیاسی یا سیاست های داخلی یا خارجی کشور ارتکاب یابد، بدون آنکه مرتکب قصد ضربه زدن به اصل نظام را داشته باشد جرم سیاسی محسوب می شود.[۵]
اقسام جرایم سیاسی
جرائم زیر در صورت انطباق با شرایط مقرر در ماده ۱ قانون جرم سیاسی، جرم سیاسی محسوب می شوند.
الف - توهین یا افتراء به روسای سه قوه، رئیس مجمع تشخیص مصلحت نظام، معاونان رئیس جمهور، وزرا، نمایندگان مجلس شورای اسلامی، نمایندگان مجلس خبرگان و اعضای شورای نگهبان به واسطه مسوولیت آنان
ب - توهین به رئیس یا نماینده سیاسی کشور خارجی که در قلمرو جمهوری اسلامی ایران وارد شده است با رعایت مفاد ماده (۵۱۷) قانون مجازات اسلامی بخش تعزیرات
پ - جرائم مندرج در بندهای (د) و (ه-) ماده (۱۶) قانون فعالیت احزاب، جمعیت ها، انجمن های سیاسی و صنفی و انجمن های اسلامی یا اقلیت های دینی شناخته شده مصوب ۱۳۶۰/۰۶/۰۷
ت - جرائم مقرر در قوانین انتخابات خبرگان رهبری، ریاست جمهوری، مجلس شورای اسلامی و شوراهای اسلامی شهر و روستا به استثنای مجریان و ناظران انتخابات
ث - نشر اکاذیب
منابع
- ↑ غلامرضا پیوندی. جرم سیاسی. پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی، 1388. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6658900
- ↑ سیدجعفر بوشهری. حقوق جزا (جلد اول) (اصول و مسائل). چاپ 2. شرکت سهامی انتشار، 1387. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6658904
- ↑ نوروز کارگری. درون مایه های تروریسم. چاپ 1. میزان، 1391. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6658912
- ↑ محمدامین فرید. تخریب اموال غیر دولتی. چاپ 3. راهروان قلم، 1387. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6658916
- ↑ ماده ۱ قانون جرم سیاسی