دعوی ورشکستگی: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
(صفحه‌ای تازه حاوی «در نظام حقوقی ایران با دو عبارت معسر و ورشکسته مواجهیم که هر کدام برای دسته‌ای از افراد که امکان پرداخت دیون خویش را ندارند، استفاده می‌شود. براساس ماده ۶ قانون نحوه اجرای محکومیت‌های مالی،...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۹: | خط ۹: | ||
== منابع == | == منابع == | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
[[رده:اصطلاحات حقوق خصوصی]] | |||
[[رده:اصطلاحات حقوق تجارت]] | |||
[[رده:اصطلاحات آیین دادرسی مدنی]] | |||
[[رده:دعاوی]] | |||
[[رده:دعاوی تجاری]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۳ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۱۲:۳۵
در نظام حقوقی ایران با دو عبارت معسر و ورشکسته مواجهیم که هر کدام برای دسته‌ای از افراد که امکان پرداخت دیون خویش را ندارند، استفاده می‌شود. براساس ماده ۶ قانون نحوه اجرای محکومیت‌های مالی، معسر کسی است که به‌دلیل نداشتن مالی به‌جز مستثنیات دین، یا عدم دسترسی به اموالش قادر به تأدیه دیون خود نباشد. اساساً شمول مقررات اعسار ناظر بر افراد غیرتاجر است و تجار که مصادیق آن در قانون تجارت شناسایی شده است، در صورت عدم امکان پرداخت دیون باید دعوای ورشکستگی اقامه کنند.[۱]
مواد مرتبط
منابع
- ↑ ام البنین رمضان زاده؛ سیدحسن حسینی مقدم، (1400)، اثر دادخواست ورشکستگی بر اعمال مادۀ 3 قانون نحوۀ اجرای محکومیت‌های مالی 1394، فصلنامه مطالعات حقوق خصوصی دانشگاه تهران، دوره 50، شماره 2