مقایسه نظام حقوقی ایران با اسناد بین المللی در ارتباط با عدالت آموزشی در اقلیت های قومی مذهبی: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(+ 7 categories using HotCat)
 
(یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
خط ۲: خط ۲:


== چکیده ==
== چکیده ==
نظر به جایگاه آموزش در تعالی و پیشرفت جوامع، اسناد بین‌المللی و به تبعیت از آن نظام‌های حقوقی مختلف قواعدی را در راستای نیل به عدالت آموزشی تدوین نموده‌اند. با توجه به شرایط خاص اقلیت‌های مختلف و نیازهای خاص آموزشی آنها ممکن است عدالت آموزشی در خصوص این گروه‌ها به نحو مطلوب اعمال نشود. لذا در این خصوص نیاز به تدوین قوانین صریح و بدون ابهام است. با توجه به نوع پژوهش اخیر، ابتدا اطلاعات مورد نیاز گردآوری و تدوین شده است. این کار با استفاده از روش کتابخانه‌ای و فیش‌برداری انجام پذیرفته است. بعد از گردآوری داده‌ها، تجزیه و تحلیل اطلاعات انجام شده است. لذا روش مورد استفاده در پژوهش اخیر، روش توصیفی ـ تحلیلی بوده است. با بررسی‌های انجام شده مشخص است نظام حقوقی ایران همسو با اسناد بین‌المللی مقرراتی را در راستای اعمال عدالت آموزشی در مورد اقلیت‌ها وضع نموده است. این مقررات در سطح قانون اساسی و قوانین عادی قابل ملاحظه می‌باشد. در خصوص اقلیت‌های دینی میان اسناد بین‌المللی و مقررات داخلی هماهنگی کامل وجود ندارد. نظام حقوقی ایران اعمال عدالت آموزشی را در خصوص تمامی اقلیت‌های دینی به رسمیت نشناخته است. این امر ریشه در داشته‌های دینی دارد. این رویکرد نظام حقوقی ایران با توجه به مفادی از اسناد بین-المللی که به نوعی جواز این محدودیت را به دولت‌ها اعطا کرده‌اند قابل توجیه می‌باشد.
نظر به جایگاه آموزش در تعالی و پیشرفت جوامع، [[سند بین‌المللی|اسناد بین‌المللی]] و به تبعیت از آن [[نظام‌ حقوقی|نظام‌های حقوقی]] مختلف قواعدی را در راستای نیل به [[عدالت]] آموزشی تدوین نموده‌اند. با توجه به شرایط خاص اقلیت‌های مختلف و نیازهای خاص آموزشی آنها ممکن است عدالت آموزشی در خصوص این گروه‌ها به نحو مطلوب اعمال نشود. لذا در این خصوص نیاز به تدوین [[قوانین]] صریح و بدون ابهام است. با توجه به نوع پژوهش اخیر، ابتدا اطلاعات مورد نیاز گردآوری و تدوین شده است. این کار با استفاده از روش کتابخانه‌ای و فیش‌برداری انجام پذیرفته است. بعد از گردآوری داده‌ها، تجزیه و تحلیل اطلاعات انجام شده است. لذا روش مورد استفاده در پژوهش اخیر، روش توصیفی ـ تحلیلی بوده است. با بررسی‌های انجام شده مشخص است نظام حقوقی [[ایران]] همسو با اسناد بین‌المللی مقرراتی را در راستای اعمال عدالت آموزشی در مورد اقلیت‌ها وضع نموده است. این مقررات در سطح [[قانون اساسی]] و قوانین عادی قابل ملاحظه می‌باشد. در خصوص اقلیت‌های دینی میان اسناد بین‌المللی و مقررات داخلی هماهنگی کامل وجود ندارد. نظام حقوقی ایران اعمال عدالت آموزشی را در خصوص تمامی [[اقلیت های دینی|اقلیت‌های دینی]] به رسمیت نشناخته است. این امر ریشه در داشته‌های دینی دارد. این رویکرد نظام حقوقی ایران با توجه به مفادی از اسناد بین-المللی که به نوعی جواز این محدودیت را به دولت‌ها اعطا کرده‌اند قابل توجیه می‌باشد.


== کلیدواژه ها ==
== کلیدواژه ها ==
خط ۱۳: خط ۱۳:
* اقلیت‌های قومی
* اقلیت‌های قومی
* اقلیت‌های مذهبی
* اقلیت‌های مذهبی
== مواد مرتبط ==
* [[ماده 2 اعلامیه جهانی حقوق بشر]]
* [[ماده 2 میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی]]
* [[ماده 18 میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی]]
* [[ماده 19 میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی]]
* [[ماده 24 میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی]]
* [[ماده 25 میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی]]
* [[ماده 26 میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی]]
* [[ماده 27 میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی]]
* [[ماده 2 میثاق بین المللی حقوق اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی]]
* [[ماده 1 منشور ملل متحد]]
* [[ماده 13 منشور ملل متحد]]
* [[ماده 55 منشور ملل متحد]]
* [[ماده 76 منشور ملل متحد]]
* [[ماده 2 کنوانسیون عدم تبعیض در آموزش  و پرورش]]
* [[ماده 5 کنوانسیون عدم تبعیض در آموزش  و پرورش]]
* [[اصل 4 قانون اساسی]]
* [[اصل 8 قانون اساسی]]
* [[اصل 12 قانون اساسی]]
* [[اصل 13 قانون اساسی]]
* [[اصل 14 قانون اساسی]]
* [[اصل 15 قانون اساسی]]
* [[اصل 19 قانون اساسی]]
* [[اصل 22 قانون اساسی]]
* [[اصل 23 قانون اساسی]]
* [[اصل 28 قانون اساسی]]
* [[اصل 29 قانون اساسی]]
* [[اصل 30 قانون اساسی]]
* [[اصل 31 قانون اساسی]]
* [[اصل 32 قانون اساسی]]
* [[اصل 33 قانون اساسی]]
* [[اصل 34 قانون اساسی]]
* [[اصل 41 قانون اساسی]]
* [[اصل 72 قانون اساسی]]


[[رده:مقالات منتشر شده در سال 1398]]
[[رده:مقالات منتشر شده در سال 1398]]
خط ۲۱: خط ۵۷:
[[رده:مقالات اسدالله یاوری]]
[[رده:مقالات اسدالله یاوری]]
[[رده:مقالات حقوق عمومی]]
[[رده:مقالات حقوق عمومی]]
[[رده:مواد قرمز]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۲۱:۲۱

مقایسه نظام حقوقی ایران با اسناد بین المللی در ارتباط با عدالت آموزشی در اقلیت های قومی مذهبی نام مقاله ای از انور یداللهی و محمد حسین زارعی و اسدالله یاوری بوده که در دوره دوازدهم شماره چهل و سوم (بهار 1398) فصلنامه تحقیقات حقوقی بین المللی منتشر شده است.

چکیده

نظر به جایگاه آموزش در تعالی و پیشرفت جوامع، اسناد بین‌المللی و به تبعیت از آن نظام‌های حقوقی مختلف قواعدی را در راستای نیل به عدالت آموزشی تدوین نموده‌اند. با توجه به شرایط خاص اقلیت‌های مختلف و نیازهای خاص آموزشی آنها ممکن است عدالت آموزشی در خصوص این گروه‌ها به نحو مطلوب اعمال نشود. لذا در این خصوص نیاز به تدوین قوانین صریح و بدون ابهام است. با توجه به نوع پژوهش اخیر، ابتدا اطلاعات مورد نیاز گردآوری و تدوین شده است. این کار با استفاده از روش کتابخانه‌ای و فیش‌برداری انجام پذیرفته است. بعد از گردآوری داده‌ها، تجزیه و تحلیل اطلاعات انجام شده است. لذا روش مورد استفاده در پژوهش اخیر، روش توصیفی ـ تحلیلی بوده است. با بررسی‌های انجام شده مشخص است نظام حقوقی ایران همسو با اسناد بین‌المللی مقرراتی را در راستای اعمال عدالت آموزشی در مورد اقلیت‌ها وضع نموده است. این مقررات در سطح قانون اساسی و قوانین عادی قابل ملاحظه می‌باشد. در خصوص اقلیت‌های دینی میان اسناد بین‌المللی و مقررات داخلی هماهنگی کامل وجود ندارد. نظام حقوقی ایران اعمال عدالت آموزشی را در خصوص تمامی اقلیت‌های دینی به رسمیت نشناخته است. این امر ریشه در داشته‌های دینی دارد. این رویکرد نظام حقوقی ایران با توجه به مفادی از اسناد بین-المللی که به نوعی جواز این محدودیت را به دولت‌ها اعطا کرده‌اند قابل توجیه می‌باشد.

کلیدواژه ها

  • آموزش
  • عدالت
  • نظام حقوقی ایران
  • عدالت آموزشی
  • اسناد بین‌المللی
  • اقلیت‌های قومی
  • اقلیت‌های مذهبی

مواد مرتبط