ماده ۲۶۶ قانون تجارت: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو
خط ۲۷: خط ۲۷:
[[رده:تکالیف ظهرنویس برات]]
[[رده:تکالیف ظهرنویس برات]]
[[رده:تأدیه برات]]
[[رده:تأدیه برات]]
[[رده:نسخه‌های متعدد برات]]

نسخهٔ ‏۱۶ اکتبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۱:۱۷

ماده ۲۶۶ قانون تجارت: صاحب برات مفقود برای تحصیل نسخه ثانی باید به ظهرنویسی که بلافاصله قبل از او بوده‌است رجوع نماید - ظهرنویس مزبور ملزم‌ است به صاحب برات اختیار مراجعه به ظهرنویس ماقبل خود داده و راهنمایی کند و همچنین هر ظهرنویس باید اختیار رجوع به ظهرنویس ماقبل خود بدهد تا به برات‌دهنده برسد - مخارج این اقدامات بر عهده صاحب برات مفقود خواهد بود.

ظهرنویس در صورت امتناع از دادن اختیار مسئول تادیه وجه برات و خساراتی است که بر صاحب برات مفقود وارد شده‌است.

مواد مرتبط

توضیح واژگان

  • برات: سندی است که به موجب آن شخصی به شخص دیگر دستور می‌دهد مبلغی معین را در موعد تعیین شده به شخص ثالث یا به حواله کرد وی بپردازد.[۱]

نکات توضیحی تفسیری دکترین

در مورد مفقود شدن چک در وجه شخص معین یا به حواله کرد او نیز طبق مقررات ماده ۲۶۶ قانون تجارت عمل می‌شود.[۲]

منابع

  1. یوسف درویشی هویدا. حقوق اسناد تجاری. چاپ 1. میزان، 1391.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6657664
  2. محمود عرفانی. حقوق تجارت (جلد سوم) اسناد نجارتی (کلیات برات، سفته، چک، اسناد الکترونیکی، قبض انبار عمومی، نمونه‌های کاربردی). چاپ 2. جنگل، 1390.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2422672