ماده ۲۶۴ قانون تجارت

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو

ماده ۲۶۴ قانون تجارت: اگر با وجود تقاضایی که در مورد مواد ۲۶۱–۲۶۲ و ۲۶۳ به عمل آمده‌است از تأدیه وجه برات امتناع شود صاحب برات مفقود می‌تواند تمام حقوق خود را به موجب اعتراضنامه محفوظ بدارد.

مواد مرتبط

توضیح واژگان

برات: به سندی که به موجب آن، امضاکننده از شخص معینی بخواهد که در موعدی مشخص، مبلغی را در وجه شخص ثالث، یا به حواله کرد، یا در وجه حامل تأدیه نماید.[۱]

نکات توضیحی تفسیری دکترین

این ماده، نسبت به چک نیز قابل تسری است.[۲] همچنین ماده مورد بحث، دررابطه با سفته مفقود شده نیز، قابل اعمال است.[۳] و واخواست عدم تأدیه برات مفقود را، همانند واخواست نکول، و واخواست عدم تأدیه برات قبول شده، باید به عنوان یکی از اقسام واخواست به‌شمار آورد.[۴]

منابع

  1. حسن حسنی. حقوق تجارت (مشتمل بر کلیه مباحث). چاپ 5. میزان، 1385.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2479072
  2. حسن حسنی. حقوق تجارت (مشتمل بر کلیه مباحث). چاپ 5. میزان، 1385.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2479840
  3. جواد افتخاری. حقوق تجارت (جلد سوم) (اسناد تجاری، بانکی، خزانه و اوراق قرضه و اسناد حمل و نقل). چاپ 2. ققنوس، 1384.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2849232
  4. جواد افتخاری. حقوق تجارت (جلد سوم) (اسناد تجاری، بانکی، خزانه و اوراق قرضه و اسناد حمل و نقل). چاپ 2. ققنوس، 1384.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2848896