اقرار به نفع متوفی: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
خط ۳: خط ۳:
[[رده:اصطلاحات حقوق خصوصی]]
[[رده:اصطلاحات حقوق خصوصی]]
[[رده:اصطلاحات حقوق مدنی]]
[[رده:اصطلاحات حقوق مدنی]]
[[رده:اصطلاحات قانون مدنی]]
'''اقرار به نفع متوفی''' دربارهٔ [[وارث|ورثهٔ]] او مؤثر خواهد بود،<ref>[[ماده ۱۲۶۷ قانون مدنی]]</ref> البته چنین [[اقرار]]<nowiki/>ی، در صورتی دربارهٔ ورثه، مؤثر است که موضوع آن، قابل [[انتقال قهری|انتقال]] از طریق [[ارث]] باشد؛ مثلاً [[اباحه]] [[حق انتفاع|انتفاع]]، به ارث نمی‌رسد؛ پس اقرار به آن نیز، نسبت به وراث [[مقر له|مقرٌله]]، اثری ندارد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=شرح قانون مدنی (جلد دوم)|ترجمه=|جلد=|سال=1387|ناشر=گنج دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=213872|صفحه=|نام۱=سیدعلی|نام خانوادگی۱=حائری شاه باغ|چاپ=3}}</ref> '''اقرار به نفع متوفی'''، اقرار به [[حق]] سابق است؛ و این حق، در دوران حیات میت، و در واقع، زمانی که او، دارای [[اهلیت تمتع]] بوده، ایجاد شده است، پس چنین اقراری، بلااشکال است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=ادله اثبات دعوا در امور مدنی و کیفری|ترجمه=|جلد=|سال=1385|ناشر=تدریس|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1639304|صفحه=|نام۱=عبدالرسول|نام خانوادگی۱=دیانی|چاپ=1}}</ref>
== مواد مرتبط ==
* [[ماده ۱۲۶۷ قانون مدنی]]
== قلمرو ==
'''اقرار برای میت'''، به نفع ورثه بوده؛ لیکن نسبت به [[داین|طلبکاران]] [[متوفی]] نیز، مؤثر است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=اقرار مکتوب در امور حقوقی|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=جنگل|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1793172|صفحه=|نام۱=عصمت|نام خانوادگی۱=حیدری|چاپ=2}}</ref>
== در فقه ==
* صحیح است که میت، [[شخصیت حقوقی]] است؛ لیکن به دلالت شواهد و [[اماره|امارات]]، مقصود مقر از '''اقرار برای متوفی'''، [[اخبار]] حق به نفع ورثه است نه میت،<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قواعد فقه (جلد سوم) بخش قضایی|ترجمه=|جلد=|سال=1387|ناشر=مرکز نشر علوم اسلامی|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2176696|صفحه=|نام۱=سیدمصطفی|نام خانوادگی۱=محقق داماد|چاپ=4}}</ref> در مقابل، استدلال شده‌است که متوفی دارای شخصیت حقوقی بوده؛ و ورثه وی، به [[قائم مقام|قائم مقامی]] او، از اقرار برای میت، نفع می‌برند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=مبسوط در ترمینولوژی حقوق (جلد اول)|ترجمه=|جلد=|سال=1388|ناشر=گنج دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=82700|صفحه=|نام۱=محمدجعفر|نام خانوادگی۱=جعفری لنگرودی|چاپ=1}}</ref>
== جستارهای وابسته ==
* [[ادله اثبات دعوی]]
* [[اقرار]]
== منابع ==
{{پانویس}}

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۵ اکتبر ۲۰۲۴، ساعت ۲۳:۱۸

اقرار به نفع متوفی دربارهٔ ورثهٔ او مؤثر خواهد بود،[۱] البته چنین اقراری، در صورتی دربارهٔ ورثه، مؤثر است که موضوع آن، قابل انتقال از طریق ارث باشد؛ مثلاً اباحه انتفاع، به ارث نمی‌رسد؛ پس اقرار به آن نیز، نسبت به وراث مقرٌله، اثری ندارد.[۲] اقرار به نفع متوفی، اقرار به حق سابق است؛ و این حق، در دوران حیات میت، و در واقع، زمانی که او، دارای اهلیت تمتع بوده، ایجاد شده است، پس چنین اقراری، بلااشکال است.[۳]

مواد مرتبط

قلمرو

اقرار برای میت، به نفع ورثه بوده؛ لیکن نسبت به طلبکاران متوفی نیز، مؤثر است.[۴]

در فقه

  • صحیح است که میت، شخصیت حقوقی است؛ لیکن به دلالت شواهد و امارات، مقصود مقر از اقرار برای متوفی، اخبار حق به نفع ورثه است نه میت،[۵] در مقابل، استدلال شده‌است که متوفی دارای شخصیت حقوقی بوده؛ و ورثه وی، به قائم مقامی او، از اقرار برای میت، نفع می‌برند.[۶]

جستارهای وابسته

منابع

  1. ماده ۱۲۶۷ قانون مدنی
  2. سیدعلی حائری شاه باغ. شرح قانون مدنی (جلد دوم). چاپ 3. گنج دانش، 1387.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 213872
  3. عبدالرسول دیانی. ادله اثبات دعوا در امور مدنی و کیفری. چاپ 1. تدریس، 1385.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1639304
  4. عصمت حیدری. اقرار مکتوب در امور حقوقی. چاپ 2. جنگل، 1389.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1793172
  5. سیدمصطفی محقق داماد. قواعد فقه (جلد سوم) بخش قضایی. چاپ 4. مرکز نشر علوم اسلامی، 1387.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2176696
  6. محمدجعفر جعفری لنگرودی. مبسوط در ترمینولوژی حقوق (جلد اول). چاپ 1. گنج دانش، 1388.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 82700