ماده ۱۱ قانون مبارزه با پولشویی: تفاوت میان نسخهها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
خط ۸: | خط ۸: | ||
== رویه های قضایی == | == رویه های قضایی == | ||
* [[رای شعبه کیفری دیوان عالی کشور درباره مرجع صالح در رسیدگی به اتهام پولشویی (دادنامه شماره ۹۴۰۹۹۷۰۹۰۹۰۰۰۵۲۳)]] | |||
* [[نظریه شماره 7/97/261 مورخ 1397/02/19 اداره کل حقوقی قوه قضاییه]] | |||
* [[نظریه شماره 7/98/1912 مورخ 1399/05/07 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره مداخله مأمورین قضایی یا غیر قضایی در جرم پولشویی]] | * [[نظریه شماره 7/98/1912 مورخ 1399/05/07 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره مداخله مأمورین قضایی یا غیر قضایی در جرم پولشویی]] | ||
{{مواد قانون مبارزه با پولشویی}} | {{مواد قانون مبارزه با پولشویی}} | ||
[[رده: مواد قانون مبارزه با پولشویی]] | [[رده: مواد قانون مبارزه با پولشویی]] |
نسخهٔ کنونی تا ۱۳ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۷:۴۷
ماده ۱۱ قانون مبارزه با پولشویی: (اصلاحی ۱۳۹۷/۰۷/۰۳)- شعبی از دادگاههای عمومی در تهران و در صورت نیاز در مراکز استان ها به امر رسیدگی به جرم پولشویی و جرائم مرتبط اختصاص می یابد. تخصصی بودن شعبه مانع رسیدگی به سایر جرائم نمی باشد.
تبصره - در مواردی که مرتکب جرم پولشویی از مقامات موضوع مواد (۳۰۷) و (۳۰۸) قانون آیین دادرسی کیفری و مرتکب جرم منشا، شخصی غیر از مقامات مذکور باشد، به جرم پولشویی حسب مورد در دادگاههای کیفری تهران یا مرکز استان رسیدگی می شود.
مقالات مرتبط
- آیین دادرسی افتراقی در پولشویی با رویکرد امنیت گرایی
- الزامات مبارزه با پولشویی در حقوق کیفری ایران در پرتو حقوق کیفری فراملی
- رویکرد بازدارنده سیاست جنایی تقنینی ایران در جرایم علیه امنیت