ماده ۳۰۸ قانون آیین دادرسی کیفری

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو

ماده ۳۰۸ قانون آیین دادرسی کیفری: رسیدگی به اتهامات مشاوران وزیران، بالاترین مقام سازمان‌ها، شرکتها و مؤسسه‌های دولتی و نهادها و مؤسسه‌های عمومی غیردولتی، مدیران کل، فرمانداران، مدیران مؤسسه‌ها، سازمان‌ها، ادارات دولتی و نهادها و مؤسسه‌های عمومی غیردولتی استان‌ها و شهرستان‌ها، رؤسای دانشگاه‌ها و مراکز آموزش عالی، شهرداران مراکز شهرستان‌ها و بخشداران، حسب مورد، در صلاحیت دادگاه‌های کیفری مرکز استان محل وقوع جرم است، مگر آنکه رسیدگی به این اتهامات به موجب قوانین خاص در صلاحیت مراجع دیگری باشد.

مواد مرتبط

پیشینه

سابقاً تبصره ماده ۴ قانون تشکیل دادگاه‌های عمومی و انقلاب در این خصوص وضع شده بود.[۱]

نکات تفسیری دکترین ماده 308 قانون آیین دادرسی کیفری

ماده فوق را باید استثنایی بر اصول صلاحیت محلی دانست که به موجب آن دادگاه صالح برای رسیدگی به جرایم، همان دادگاه محل وقوع جرم است. البته در این ماده برای تعیین صلاحیت ذاتی باید به اصول کلی مراجعه کرد[۲] به موجب این ماده در خصوص جرایم ارتکابی از سوی اشخاص مذکور در این ماده، دادگاه صالح همان دادگاه مرکز استان است، اعم از این که جرم واقع شده مرتبط با وظایف شغلی اشخاص فوق‌الذکر باشد یا ارتباطی به آن نداشته باشد.[۳]

استثناء پیش‌بینی شده در بخش اخیر ماده فوق، مربوط به مواردی است که برای رسیدگی به برخی جرایم، مرجع خاصی صالح شناخته شده‌است.[۴]

نکات توصیفی هوش مصنوعی ماده 308 قانون آیین دادرسی کیفری

  1. صلاحیت رسیدگی به اتهامات افراد مذکور در مرکز استان محل وقوع جرم است.
  2. موارد مذکور شامل مشاوران وزیران، مدیران کل، فرمانداران و سایر مقامات مشابه می‌شود.
  3. دادگاه‌های کیفری مرکز استان به این اتهامات رسیدگی می‌کنند.
  4. در مواردی که قوانین خاص وجود دارد، ممکن است مراجع دیگری صلاحیت رسیدگی داشته باشند.
  5. شامل مسئولان نهادها و مؤسسه‌های عمومی غیردولتی نیز می‌شود.
  6. رؤسای دانشگاه‌ها و مراکز آموزش عالی نیز در این ماده ذکر شده‌اند.
  7. شهرداران مراکز شهرستان‌ها و بخشداران نیز مشمول این مقررات هستند.

رویه های قضایی

مذاکرات تصویب

در مصوبه نخست مجلس مصوب ۱۳۹۰/۳/۲ در خصوص جرایمی که رسیدگی به آن‌ها در صلاحیت دادگاه انقلاب است، تکلیفی روشن نشده بود که این امر در تاریخ ۱۳۹۱/۷/۲۳ مورد ایراد شورای نگهبان واقع شد.[۶]

منابع

  1. ↑ صادق سلیمی و امین بخشی زاده اهری. تحلیل ماده به ماده قانون آیین دادرسی کیفری 1392 در مقایسه با قوانین سابق. چاپ 1. جنگل، 1393.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6278464
  2. ↑ علی خالقی. نکته‌ها در قانون آیین دادرسی کیفری. چاپ 1. موسسه مطالعات و پژوهش‌های حقوقی شهر دانش، 1393.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4699264
  3. ↑ علی خالقی. نکته‌ها در قانون آیین دادرسی کیفری. چاپ 1. موسسه مطالعات و پژوهش‌های حقوقی شهر دانش، 1393.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4699268
  4. ↑ علی خالقی. نکته‌ها در قانون آیین دادرسی کیفری. چاپ 1. موسسه مطالعات و پژوهش‌های حقوقی شهر دانش، 1393.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4699288
  5. ↑ اسماعیل ساولانی. قانون آیین دادرسی کیفری بر اساس آخرین اصلاحات 1394 (آرای وحدت رویه و نظریات مشورتی اداره کل حقوقی). چاپ 9. دادآفرین، 1399.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6279832
  6. ↑ فهیم مصطفی زاده و مصطفی مسعودیان. قانون آیین دادرسی کیفری مصوب 1392 (با اصلاحات و الحاقات بعدی) در پرتو نظرات شورای نگهبان. چاپ 1. پژوهشکده شورای نگهبان، 1396.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6278460
برگرفته از «https://wikihoghoogh.net/w/index.php?title=ماده_۳۰۸_قانون_آیین_دادرسی_کیفری&oldid=439609»