اثبات امور جزایی: تفاوت میان نسخهها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
(ابرابزار) |
|||
خط ۱: | خط ۱: | ||
گاه مرتکبین جرم، به دلایل مختلف نظیر فراموشی یا غفلت، قادر به محو تمام آثار جرم نیستند. این امر به ویژه در فرض مداخله سریع [[ضابط دادگستری|ضابطان]] و کشف اسناد و | گاه مرتکبین جرم، به دلایل مختلف نظیر فراموشی یا غفلت، قادر به محو تمام آثار جرم نیستند. این امر به ویژه در فرض مداخله سریع [[ضابط دادگستری|ضابطان]] و کشف اسناد و نوشتههای کتبی بسیار مؤثر بوده و بعضاً میتواند ادله کافی برای اثبات وقوع جرم را فراهم کند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=ادله اثبات دعوا در امور مدنی و کیفری|ترجمه=|جلد=|سال=1385|ناشر=تدریس|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1639428|صفحه=|نام۱=عبدالرسول|نام خانوادگی۱=دیانی|چاپ=1}}</ref>از همین روی از جمله دلایل قانونی برای '''اثبات امور جزایی''' را علاوه بر دلایل و اطلاعاتی که از طریق ضابطین دادگستری به دست میآید، اطلاعاتی دانستهاند که به موجب گزارشات ضابطین و مأمورین نیروی انتظامی و پس از مشاهده محل توسط این افراد حاصل میشود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=ادله اثبات دعوا در امور مدنی و کیفری|ترجمه=|جلد=|سال=1385|ناشر=تدریس|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1637868|صفحه=|نام۱=عبدالرسول|نام خانوادگی۱=دیانی|چاپ=1}}</ref>این قبیل اسناد را عده ای دارای «امتیاز خاص قضایی» دانستهاند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق جزا (جلد دوم) (دعاوی جزایی)|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=شرکت سهامی انتشار|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1524604|صفحه=|نام۱=سیدجعفر|نام خانوادگی۱=بوشهری|چاپ=2}}</ref> | ||
== منابع == | == منابع == |
نسخهٔ ۲۷ ژوئیهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۲۲:۰۵
گاه مرتکبین جرم، به دلایل مختلف نظیر فراموشی یا غفلت، قادر به محو تمام آثار جرم نیستند. این امر به ویژه در فرض مداخله سریع ضابطان و کشف اسناد و نوشتههای کتبی بسیار مؤثر بوده و بعضاً میتواند ادله کافی برای اثبات وقوع جرم را فراهم کند.[۱]از همین روی از جمله دلایل قانونی برای اثبات امور جزایی را علاوه بر دلایل و اطلاعاتی که از طریق ضابطین دادگستری به دست میآید، اطلاعاتی دانستهاند که به موجب گزارشات ضابطین و مأمورین نیروی انتظامی و پس از مشاهده محل توسط این افراد حاصل میشود.[۲]این قبیل اسناد را عده ای دارای «امتیاز خاص قضایی» دانستهاند.[۳]
منابع
- ↑ عبدالرسول دیانی. ادله اثبات دعوا در امور مدنی و کیفری. چاپ 1. تدریس، 1385. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1639428
- ↑ عبدالرسول دیانی. ادله اثبات دعوا در امور مدنی و کیفری. چاپ 1. تدریس، 1385. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1637868
- ↑ سیدجعفر بوشهری. حقوق جزا (جلد دوم) (دعاوی جزایی). چاپ 2. شرکت سهامی انتشار، 1390. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1524604