حریم چاه: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
'''حریم چاه''' برای آب خوردن (۲۰) گز و برای زراعت (۳۰) گز است.<ref>[[ماده ۱۳۷ قانون مدنی|ماده 137 قانون مدنی]]</ref>
'''حریم چاه''' برای آب خوردن (۲۰) گز و برای زراعت (۳۰) گز است.<ref>[[ماده ۱۳۷ قانون مدنی|ماده 137 قانون مدنی]]</ref>


تشخیص حریم چاه، با وزارت نیرو است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=دوره متوسط شرح قانون مدنی (حقوق اموال)|ترجمه=|جلد=|سال=1388|ناشر=گنج دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=188220|صفحه=|نام۱=محمدجعفر|نام خانوادگی۱=جعفری لنگرودی|چاپ=6}}</ref>
تشخیص حریم چاه، با [[وزارت نیرو]] است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=دوره متوسط شرح قانون مدنی (حقوق اموال)|ترجمه=|جلد=|سال=1388|ناشر=گنج دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=188220|صفحه=|نام۱=محمدجعفر|نام خانوادگی۱=جعفری لنگرودی|چاپ=6}}</ref>


== منابع ==
== منابع ==

نسخهٔ ‏۲۴ نوامبر ۲۰۲۲، ساعت ۲۰:۴۸

حریم چاه برای آب خوردن (۲۰) گز و برای زراعت (۳۰) گز است.[۱]

تشخیص حریم چاه، با وزارت نیرو است.[۲]

منابع

  1. ماده 137 قانون مدنی
  2. محمدجعفر جعفری لنگرودی. دوره متوسط شرح قانون مدنی (حقوق اموال). چاپ 6. گنج دانش، 1388.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 188220