مفاهیم اصلی و مبنای مسئولیت عرضهکنندگان کالا براساس قانون حمایت از مصرفکنندگان مصوب 1388 و مقایسه آن با دستور العمل اتحادیه اروپا: تفاوت میان نسخهها
(+ 8 categories using HotCat) |
(+ 8 categories using HotCat) |
||
(یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
[[رده:مقالات عبدالرزاق موسی نتاج]] | [[رده:مقالات عبدالرزاق موسی نتاج]] | ||
[[رده:مقالات حقوق خصوصی]] | [[رده:مقالات حقوق خصوصی]] | ||
[[رده:حمایت از | [[رده:حمایت از مصرف کننده]] | ||
[[رده:نظریات مسئولیت مدنی]] | [[رده:نظریات مسئولیت مدنی]] | ||
[[رده:مسئولیت محض]] | [[رده:مسئولیت محض]] | ||
[[رده:مواد قرمز]] | [[رده:مواد قرمز]] |
نسخهٔ کنونی تا ۳۰ ژانویهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۰:۴۶
مفاهیم اصلی و مبنای مسئولیت عرضهکنندگان کالا براساس قانون حمایت از مصرفکنندگان مصوب 1388 و مقایسه آن با دستور العمل اتحادیه اروپا نام مقاله ای از اصغر عربیان و عبدالرزاق موسی نتاج است که در شماره چهاردهم ( خرداد 1401) فصلنامه علمی دانشنامه های حقوقی منتشر شده است.
چکیده
در دستورالعمل حمایت از حقوق مصرفکنندگان اتحادیه اروپا مصوب 1985 مسئولیت محض به عنوان مبنای مسئولیت مدنی تولیدکننده پذیرفته شده است. در حقوق ایران بین حقوق دان در خصوص اینکه مبنای انتخابی قانونگذار در قانون حمایت از حقوق مصرفکنندگان مصوب 1388 چیست اختلافنظر است. مبنای مسئولیت تولیدکننده در ماده 2 قانون مذکور مشخص نیست همچنین معلوم نیست که آیا در زنجیرة تولید و توزیع، عرضهکنندگان با یکدیگر مسئولیت تضامنی دارند یا مسئولیت آنها اشتراکی است و تا چهمیزان میتوان از طریق شرط عدم مسئولیت یا شرط محدودکنندة مسئولیت چنین مسئولیتی را از بین برد؟ نتایج تحقیق نشان میدهد مسئولیت مدنی در دستورالعمل حمایت از حقوق مصرفکننده بر خلاف قاعده کلی مسئولیت بدون تقصیر و محض مقرر گردیده و مطالبه خسارت از تولیدکننده و توزیعکننده نیازمند اثبات تقصیر نیست.
کلیدواژه ها
- مصرف کننده
- عرضه کننده
- مسئولیت محض
- تقصیر
- مسئولیت تضامنی
- حمایت از مصرف کننده