نقض احتمالی قرارداد در حقوق ایران با نگاهی به کنوانسیون بیع بین المللی کالا (1980) و نظامهای حقوقی خارجی: تفاوت میان نسخهها
(صفحهای تازه حاوی «'''نقض احتمالی قرارداد در حقوق ایران با نگاهی به کنوانسیون بیع بین المللی کالا (1980) و نظامهای حقوقی خارجی''' نام مقاله ای از محمود کاظمی و مرضیه ربیعی است که در شماره اول (شهریور ۱۳۹۱) دوفصلنامه علمی دانش حقوق مدنی منتشر شده است. == چکیده == ت...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
(۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
'''نقض احتمالی قرارداد در حقوق ایران با نگاهی به کنوانسیون بیع بین المللی کالا (1980) و نظامهای حقوقی خارجی''' نام مقاله ای از [[محمود کاظمی]] و [[مرضیه ربیعی]] است که در شماره اول (شهریور ۱۳۹۱) [[دوفصلنامه علمی دانش حقوق مدنی]] منتشر شده است. | {{نشریه دانش حقوق مدنی|عنوان=نقض احتمالی قرارداد در حقوق ایران با نگاهی به کنوانسیون بیع بین المللی کالا (1980) و نظامهای حقوقی خارجی|نویسنده=محمود کاظمی|نویسنده دوم=مرضیه ربیعی|محور موضوعی=حقوق خصوصی|محور موضوعی دوم=حقوق بین الملل|سال نشر=1391|دوره=1|شماره=1|دانلود=https://clk.journals.pnu.ac.ir/article_190_ca1380d0185ee58537fbddaa2cc4b776.pdf}} | ||
'''''نقض احتمالی قرارداد در حقوق ایران با نگاهی به کنوانسیون بیع بین المللی کالا (1980) و نظامهای حقوقی خارجی''''' نام مقاله ای از [[محمود کاظمی]] و [[مرضیه ربیعی]] است که در شماره اول (شهریور ۱۳۹۱) [[دوفصلنامه علمی دانش حقوق مدنی]] منتشر شده است. | |||
== چکیده == | == چکیده == |
نسخهٔ کنونی تا ۱۷ اوت ۲۰۲۵، ساعت ۱۸:۲۹
نقض احتمالی قرارداد در حقوق ایران با نگاهی به کنوانسیون بیع بین المللی کالا (1980) و نظامهای حقوقی خارجی نام مقاله ای از محمود کاظمی و مرضیه ربیعی است که در شماره اول (شهریور ۱۳۹۱) دوفصلنامه علمی دانش حقوق مدنی منتشر شده است.
![]() | |
عنوان | نقض احتمالی قرارداد در حقوق ایران با نگاهی به کنوانسیون بیع بین المللی کالا (1980) و نظامهای حقوقی خارجی |
---|---|
نویسنده | محمود کاظمی مرضیه ربیعی |
محور موضوعی | حقوق خصوصی حقوق بین الملل |
سال نشر | ۱۳۹۱ |
منتشر شده در | نشریه دانش حقوق مدنی |
دوره | ۱ |
شماره | ۱ |
دانلود مقاله | دانلود از سایت نشریه |
چکیده
توسل به ضمانت اجراهای قرارداد هنگامی مطرح می شود که موعد انجام تعهد رسیده و متعهد به تعهد خود عمل نکرده ، نقض واقعی قرارداد رخ داده باشد . اما ممکن است قبل از زمان انجام تعهد بر اساس اظهارات ، اقدامات یا اوضاع و احوال متعهد ، متعهدله به طور معقول و متعارف به این نتیجه برسد که او نخواهد توانست در موعد مقرر به تعهد خود عمل کند ، در این فرض نقض احتمالی قرارداد مطرح می شود و سؤال این است که آیا متعهدله می تواند به ضمانت اجراهای نقض قرارداد ( تعلیق قرارداد یا فسخ آن ) متوسل شود یا باید انتظار فرارسیدن موعد قرارداد را بکشد.
به رغم اینکه این نظریه در نظام کامن لا ( آمریکا و انگلستان ) به خوبی مراحل تکامل خود را طی نموده و در مقررات بین المللی به ویژه کنوانسیون بیع بین المللی و برخی از کشورهای خارجی دارای نظام حقوق نوشته ( آلمان ، ایتالیا و ...) پذیرفته شده است ، در حقوق ایران ، نظریه نقض احتمالی مورد توجه واقع نشده و ماده قانونی خاصی به آن اختصاص نیافته است . در این مقاله سعی شده با مطالعه تطبیقی ، موضع حقوق ایران در این خصوص روشن شود.
کلیدواژه ها
- تعهدات قراردادی
- نقض قرارداد
- نقض احتمالی قرارداد
- موعد قرارداد
مواد مرتبط
- ماده ۴۹۶ قانون مدنی
- ماده ۲۴۰ قانون مدنی
- ماده ۵۱۵ قانون آیین دادرسی مدنی
- ماده ۲۲۰ قانون مدنی
- ماده ۲۲۵ قانون مدنی
- ماده ۲۱۸ مکرر قانون مدنی
- ماده ۱۰۸ قانون آیین دادرسی مدنی
- ماده ۱۱۴ قانون آیین دادرسی مدنی
- ماده ۳۸۰ قانون مدنی
- ماده ۲۳۷ قانون مدنی
- ماده ۲۳۸ قانون مدنی
- ماده ۲۳۹ قانون مدنی
- ماده ۵۳۳ قانون تجارت
- ماده ۳۷۷ قانون مدنی