ماده 47 قانون تجارت الکترونیکی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (added Category:مواد قانون تجارت الکترونیکی using HotCat) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۴ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۲: | خط ۲: | ||
== مواد مرتبط == | == مواد مرتبط == | ||
* [[ماده 37 قانون تجارت الکترونیکی]] | |||
== توضیح واژگان == | == توضیح واژگان == | ||
معامله: در اصطلاح شایع عصر ما عقدی است معوض و مالی که در ان دو مال با یکدیگر مبادله می شوند. مانند بیع، اجاره، صلح.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=مبسوط در ترمینولوژی حقوق (جلد پنجم)|ترجمه=|جلد=|سال=1388|ناشر=گنج دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6568928|صفحه=|نام۱=محمدجعفر|نام خانوادگی۱=جعفری لنگرودی|چاپ=4}}</ref> | |||
== نکات توضیحی و تفسیری دکترین == | == نکات توضیحی و تفسیری دکترین == | ||
ویژگی خیار حق انصراف این است که اگر موضوع معامله قابل تفکیک باشد، به طوری که بخشی از موضوع معامله با روش الکترونیکی تحقق یابد و بخشی دیگر از موضوع معامله با روشی، غیر وسایل ارتباط از راه دور تحقق یابد، در این صورت جریان خیار حق انصراف، نسبت به هر کدام از دو صورت تفکیک خواهد گردید و طبق ماده 47 قانون تجارت الکترونیکی ایران، خیار حق انصراف تنها، در ان بخش از موضوع معامله از راه دور، جریان دارد که روش الکترونیکی، عقد را محقق ساخته است و ان بخش از موضوع معامله که به روشی، غیر از وسایل ارتباط از راه دور تحقق یافته است، مشمول مقررات این قانون نخواهد بود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=بررسی تحلیلی احکام اختصاصی فسخ قانونی عقد بیع|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=3663684|صفحه=|نام۱=حیدر|نام خانوادگی۱=باقری اصل|چاپ=1}}</ref> | |||
== نکات توضیحی == | == نکات توضیحی == | ||
قواعد IT نسبت به اموری که به روشی غیر از ارتباط از راه دور انجام می شود حاکمیت ندارد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=نشریه دادرسی شماره 46 مهر و آبان 1383|ترجمه=|جلد=|سال=1383|ناشر=سازمان قضایی نیروهای مسلح|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1980200|صفحه=|نام۱=سازمان قضایی نیروهای مسلح|نام خانوادگی۱=|چاپ=}}</ref> | قواعد IT نسبت به اموری که به روشی غیر از ارتباط از راه دور انجام می شود حاکمیت ندارد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=نشریه دادرسی شماره 46 مهر و آبان 1383|ترجمه=|جلد=|سال=1383|ناشر=سازمان قضایی نیروهای مسلح|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1980200|صفحه=|نام۱=سازمان قضایی نیروهای مسلح|نام خانوادگی۱=|چاپ=}}</ref> | ||
در حقوق ایران نظریه منصفانه بودن عوضین و ارزش های مبادله شده مورد پذیرش قرار نگرفته است زیرا نهاد خیار غبن در صورت اختلاف فاحش بین عوضین قرارداد به عنوان قاعده عمومی قراردادی در نظر گرفته شده است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=بررسی تطبیقی نظریه غیر منصفانه بودن قراردادها در حقوق انگلیس و ایران|ترجمه=|جلد=|سال=1382|ناشر=دانشگاه تهران|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4098212|صفحه=|نام۱=شهرام|نام خانوادگی۱=منافی|چاپ=}}</ref> | |||
در ماده 47 قانون تجارت الکترونیک با بیان اینکه در معاملات از راه دور ان بخش موضوع معامله که به روشی غیر از وسایل ارتباط از راه دور انجام می شود، مشمول مقررات این قانون نخواهد بود. این قانون انحصارا معاملاتی را شامل می شود که در دنیای مجازی انعقاد یافته باشد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قواعد حاکم بر حراج در حقوق ایران|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=فکرسازان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1852172|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=غلامی پاجی|چاپ=1}}</ref> | |||
مواد 37 و 47 قانون تجارت الکترونیکی ایران، به صراحت خیار حق انصراف را مختص معاملات از راه دور می دانند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=مجله علمی پژوهشی نامه مفید شماره 70 اسفند 1387|ترجمه=|جلد=|سال=1387|ناشر=دانشگاه مفید|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1470048|صفحه=|نام۱=دانشگاه مفید قم|نام خانوادگی۱=|چاپ=}}</ref> | |||
قرارداد غیر منصفانه قراردادی است که شروط مندرج در ان با حسن نیت در معاملات منافات داشته و نابرابری فاحشی را بین حقوق و تعهدات طرفین بوجود می اورد و به ضرر یکی از طرفین قرارداد به ویژه مصرف کننده می باشد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=بررسی تطبیقی نظریه غیر منصفانه بودن قراردادها در حقوق انگلیس و ایران|ترجمه=|جلد=|سال=1382|ناشر=دانشگاه تهران|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4098120|صفحه=|نام۱=شهرام|نام خانوادگی۱=منافی|چاپ=}}</ref> | |||
اگر موضوع معامله قابل تفکیک باشد؛ به طوری که بخشی از موضوع معامله با روش الکترونیکی تحقق یابد و بخشی دیگر از موضوع معامله با روشی، غیر وسایل ارتباط از راه دور تحقق یابد. در این صورت، جریان خیار حق انصراف، نسبت به هر کدام از دو صورت تفکیک خواهد گردید و طبق ماده 47 قانون تجارت الکترونیکی ایران، خیار حق انصراف تنها، در ان بخش از موضوع معامله از راه دور، جریان دارد که روش الکترونیکی، عقد را محقق ساخته است و ان بخش از موضوع معامله که به روشی، غیر از وسایل ارتباط از راه دور تحقق یافته است، مشمول مقررات این قانون نخواهد شد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=مجله علمی پژوهشی نامه مفید شماره 70 اسفند 1387|ترجمه=|جلد=|سال=1387|ناشر=دانشگاه مفید|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1470108|صفحه=|نام۱=دانشگاه مفید قم|نام خانوادگی۱=|چاپ=}}</ref> | |||
قراردادی غیر منصفانه تلقی می گردد که شروط مندرج در ان با حسن نیت در معاملات منافات داشته و نابرابری فاحشی را بین حقوق و تعهدات طرفین بوجود می اورد که به ضرر یکی از طرفین قرارداد بویژه مصرف کنندگان باشد و این امر ناشی از قدرت و موقعیت اقتصادی و معاملی برتر فروشنده یا عرضه کننده حرفه ای و عدم درک صحیح از شروط، عدم حق انتخاب و غیره در این قراردادها است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=بررسی تطبیقی نظریه غیر منصفانه بودن قراردادها در حقوق انگلیس و ایران|ترجمه=|جلد=|سال=1382|ناشر=دانشگاه تهران|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4098172|صفحه=|نام۱=شهرام|نام خانوادگی۱=منافی|چاپ=}}</ref> | |||
ایین دادرسی مدنی در امور تجاری، قواعدی دارد که مرتبط با IT تغییراتی را نشان می دهد. در مسائل اقامتگاه نیز IT قواعد سنتی را با اصول خاص خود تفسیر و توصیف نموده است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=نشریه دادرسی شماره 46 مهر و آبان 1383|ترجمه=|جلد=|سال=1383|ناشر=سازمان قضایی نیروهای مسلح|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1980196|صفحه=|نام۱=سازمان قضایی نیروهای مسلح|نام خانوادگی۱=|چاپ=}}</ref> | |||
== منابع == | == منابع == | ||
[[رده:مواد قانون تجارت الکترونیکی]] | [[رده:مواد قانون تجارت الکترونیکی]] | ||
[[رده:معاملات از راه دور]] | |||
[[رده:وسایل ارتباط از راه دور]] | |||
[[رده:حقوق تجارت الکترونیک]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۱۳ مهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۲:۴۲
ماده 47 قانون تجارت الکترونیکی: در معاملات از راه دور آن بخش از موضوع معامله که به روشی غیر از وسائل ارتباط از راه دور انجام می‌شود مشمول مقررات این قانون نخواهد بود.
مواد مرتبط
توضیح واژگان
معامله: در اصطلاح شایع عصر ما عقدی است معوض و مالی که در ان دو مال با یکدیگر مبادله می شوند. مانند بیع، اجاره، صلح.[۱]
نکات توضیحی و تفسیری دکترین
ویژگی خیار حق انصراف این است که اگر موضوع معامله قابل تفکیک باشد، به طوری که بخشی از موضوع معامله با روش الکترونیکی تحقق یابد و بخشی دیگر از موضوع معامله با روشی، غیر وسایل ارتباط از راه دور تحقق یابد، در این صورت جریان خیار حق انصراف، نسبت به هر کدام از دو صورت تفکیک خواهد گردید و طبق ماده 47 قانون تجارت الکترونیکی ایران، خیار حق انصراف تنها، در ان بخش از موضوع معامله از راه دور، جریان دارد که روش الکترونیکی، عقد را محقق ساخته است و ان بخش از موضوع معامله که به روشی، غیر از وسایل ارتباط از راه دور تحقق یافته است، مشمول مقررات این قانون نخواهد بود.[۲]
نکات توضیحی
قواعد IT نسبت به اموری که به روشی غیر از ارتباط از راه دور انجام می شود حاکمیت ندارد.[۳]
در حقوق ایران نظریه منصفانه بودن عوضین و ارزش های مبادله شده مورد پذیرش قرار نگرفته است زیرا نهاد خیار غبن در صورت اختلاف فاحش بین عوضین قرارداد به عنوان قاعده عمومی قراردادی در نظر گرفته شده است.[۴]
در ماده 47 قانون تجارت الکترونیک با بیان اینکه در معاملات از راه دور ان بخش موضوع معامله که به روشی غیر از وسایل ارتباط از راه دور انجام می شود، مشمول مقررات این قانون نخواهد بود. این قانون انحصارا معاملاتی را شامل می شود که در دنیای مجازی انعقاد یافته باشد.[۵]
مواد 37 و 47 قانون تجارت الکترونیکی ایران، به صراحت خیار حق انصراف را مختص معاملات از راه دور می دانند.[۶]
قرارداد غیر منصفانه قراردادی است که شروط مندرج در ان با حسن نیت در معاملات منافات داشته و نابرابری فاحشی را بین حقوق و تعهدات طرفین بوجود می اورد و به ضرر یکی از طرفین قرارداد به ویژه مصرف کننده می باشد.[۷]
اگر موضوع معامله قابل تفکیک باشد؛ به طوری که بخشی از موضوع معامله با روش الکترونیکی تحقق یابد و بخشی دیگر از موضوع معامله با روشی، غیر وسایل ارتباط از راه دور تحقق یابد. در این صورت، جریان خیار حق انصراف، نسبت به هر کدام از دو صورت تفکیک خواهد گردید و طبق ماده 47 قانون تجارت الکترونیکی ایران، خیار حق انصراف تنها، در ان بخش از موضوع معامله از راه دور، جریان دارد که روش الکترونیکی، عقد را محقق ساخته است و ان بخش از موضوع معامله که به روشی، غیر از وسایل ارتباط از راه دور تحقق یافته است، مشمول مقررات این قانون نخواهد شد.[۸]
قراردادی غیر منصفانه تلقی می گردد که شروط مندرج در ان با حسن نیت در معاملات منافات داشته و نابرابری فاحشی را بین حقوق و تعهدات طرفین بوجود می اورد که به ضرر یکی از طرفین قرارداد بویژه مصرف کنندگان باشد و این امر ناشی از قدرت و موقعیت اقتصادی و معاملی برتر فروشنده یا عرضه کننده حرفه ای و عدم درک صحیح از شروط، عدم حق انتخاب و غیره در این قراردادها است.[۹]
ایین دادرسی مدنی در امور تجاری، قواعدی دارد که مرتبط با IT تغییراتی را نشان می دهد. در مسائل اقامتگاه نیز IT قواعد سنتی را با اصول خاص خود تفسیر و توصیف نموده است.[۱۰]
منابع
- ↑ محمدجعفر جعفری لنگرودی. مبسوط در ترمینولوژی حقوق (جلد پنجم). چاپ 4. گنج دانش، 1388. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6568928
- ↑ حیدر باقری اصل. بررسی تحلیلی احکام اختصاصی فسخ قانونی عقد بیع. چاپ 1. دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز، 1390. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3663684
- ↑ نشریه دادرسی شماره 46 مهر و آبان 1383. سازمان قضایی نیروهای مسلح، 1383. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1980200
- ↑ شهرام منافی. بررسی تطبیقی نظریه غیر منصفانه بودن قراردادها در حقوق انگلیس و ایران. دانشگاه تهران، 1382. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4098212
- ↑ علی غلامی پاجی. قواعد حاکم بر حراج در حقوق ایران. چاپ 1. فکرسازان، 1390. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1852172
- ↑ مجله علمی پژوهشی نامه مفید شماره 70 اسفند 1387. دانشگاه مفید، 1387. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1470048
- ↑ شهرام منافی. بررسی تطبیقی نظریه غیر منصفانه بودن قراردادها در حقوق انگلیس و ایران. دانشگاه تهران، 1382. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4098120
- ↑ مجله علمی پژوهشی نامه مفید شماره 70 اسفند 1387. دانشگاه مفید، 1387. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1470108
- ↑ شهرام منافی. بررسی تطبیقی نظریه غیر منصفانه بودن قراردادها در حقوق انگلیس و ایران. دانشگاه تهران، 1382. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4098172
- ↑ نشریه دادرسی شماره 46 مهر و آبان 1383. سازمان قضایی نیروهای مسلح، 1383. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1980196