اخذآخرین دفاع از متهم در حقوق ایران

اخذآخرین دفاع از متهم در حقوق ایران نام مقاله ای از ابوالحسن شاکری و یاسر نریمانی کناری بوده که در شماره دوم دوره پنجم (پاییز 1392) مجله علمی مطالعات حقوقی منتشر شده است.

چکیده

در رسیدگی به جرم متهم، در صورت تصمیم به مجرم بودن وی، قاضی در پایان تحقیقات مقدماتی و در دادگاه بعد از دفاع آخر متهم و قبل از اعلام ختم رسیدگی، آخرین دفاع را اخذ می کند. موضوع آخرین دفاع، انتساب اتهام به ارتکاب جرم به متهم و ارائه دلائل آن است و پاسخ وی بعنوان آخرین دفاع، ایراد شبهه در اثبات یا رد عناصر هر یک از ارکان جرم اتهامی و دلایلی است که علیه متهم ارائه شده است. مضاف بر آن، ممکن است اثبات و بیان اوضاع و احوالی باشد که موجب بی گناهی، تخفیف، تعلیق و معافیت متهم از مجازات می گردد.آخرین دفاع در تحقیقات مقدماتی دادسرا، به علت محدودیت های صلاحیت وکیل باید توسط خود متهم صورت گیرد، اما در محاکمه، متهم و وکیل وی، هر کدام یا یکی از آنها می توانند آخرین دفاع را مطرح کنند. مدت آخرین دفاع، با توجه به خصوصیات هر پرونده، باید متعارف و در هر حال نباید کمتر از مدت طرح دعوی و دلایل علیه متهم باشد.عدم اخذ آخرین دفاع در تحقیقات مقدماتی دادسرا، موجب نقص تحقیقات مقدماتی است، اما عدم اخذ آن در دادگاه بدوی، لزوما موجب نقض حکم محکومیت در دادگاه تجدیدنظر نیست، البته این دادگاه باید جلسه رسیدگی را برای اخذ آخرین دفاع تشکیل دهد و سپس حکم خود را انشا کند، ولی دیوان عالی کشور حکم را نقض و پرونده را به مرجع صادر کننده حکم، جهت تشکیل جلسه رسیدگی که متضمن اخذ آخرین دفاع باشد و انشاء مجدد رای، ارجاع خواهد داد.

کلید واژه ها

• آخرین
• دفاع
• متهم
• تحقیقات مقدماتی
• محاکمه

مواد مرتبط

• ماده 262 قانون آیین دادرسی کیفری
• ماده 263 قانون آیین دادرسی کیفری
• ماده 371 قانون آیین دادرسی کیفری
• ماده 399 قانون آیین دادرسی کیفری