تجدید جلسه: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
خط ۲: خط ۲:
[[رده:اصطلاحات آیین دادرسی مدنی]]
[[رده:اصطلاحات آیین دادرسی مدنی]]
[[رده:اصطلاحات قانون آیین دادرسی مدنی]]
[[رده:اصطلاحات قانون آیین دادرسی مدنی]]
تجدید به معنی نو کردن، تازه کردن، از سرگرفتن امر یا کاری و  از نو آغاز کردن است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=آیین دادرسی مدنی (جلد اول و دوم)|ترجمه=|جلد=|سال=1388|ناشر=نگاه بینه|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1951624|صفحه=|نام۱=بهرام|نام خانوادگی۱=بهرامی|چاپ=11}}</ref> '''تجدید جلسه'''، یعنی [[دادگاه]] وقت [[رسیدگی]] را برای تاریخ معین، مقرر بدارد و جلسه رسیدگی را تشکیل بدهد، سپس بدون رسیدگی یا بدون پایان بردن رسیدگی در آن جلسه، آن جلسه را تجدید کند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=مبسوط در ترمینولوژی حقوق (جلد دوم)|ترجمه=|جلد=|سال=1388|ناشر=گنج دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=113640|صفحه=|نام۱=محمدجعفر|نام خانوادگی۱=جعفری لنگرودی|چاپ=4}}</ref>  
تجدید به معنی نو کردن، تازه کردن، از سرگرفتن امر یا کاری و  از نو آغاز کردن است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=آیین دادرسی مدنی (جلد اول و دوم)|ترجمه=|جلد=|سال=1388|ناشر=نگاه بینه|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1951624|صفحه=|نام۱=بهرام|نام خانوادگی۱=بهرامی|چاپ=11}}</ref> <ref name=":0">{{یادکرد کتاب۲||عنوان=خود آموز و راهنمای آیین دادرسی مدنی|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=طرح نوین اندیشه|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1605384|صفحه=|نام۱=مهرداد|نام خانوادگی۱=افضلی|چاپ=2}}</ref> در عرف قضائی '''تجدید جلسه''' به مفهوم اعم به معنی نو کردن یا از سر گرفتن جلسه است. <ref name=":0" /> به عبارت دیگر، تجدید جلسه یعنی [[دادگاه]] وقت [[رسیدگی]] را برای تاریخ معین، مقرر بدارد و جلسه رسیدگی را تشکیل بدهد، سپس بدون رسیدگی یا بدون پایان بردن رسیدگی در آن جلسه، آن جلسه را تجدید کند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=مبسوط در ترمینولوژی حقوق (جلد دوم)|ترجمه=|جلد=|سال=1388|ناشر=گنج دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=113640|صفحه=|نام۱=محمدجعفر|نام خانوادگی۱=جعفری لنگرودی|چاپ=4}}</ref>  


== مواد مرتبط ==
== مواد مرتبط ==
* [[ماده 42 قانون آیین دادرسی مدنی]]
* [[ماده 42 قانون آیین دادرسی مدنی]]
* [[ماده 43 قانون آیین دادرسی مدنی]]
* [[ماده 43 قانون آیین دادرسی مدنی]]
* [[ماده ۴۵۰ قانون آیین دادرسی مدنی]]


== رویه‌های قضایی ==
== رویه‌های قضایی ==
خط ۱۴: خط ۱۵:


== مصادیق و نمونه‌‌ها ==
== مصادیق و نمونه‌‌ها ==
استفاده از مترجم یا متخصص بیان شده در [[ماده ۲۷۶ قانون آیین دادرسی مدنی]]، مستلزم [[تجدید جلسه]] می‌باشد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوقی کنونی|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=فکرسازان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=573256|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=مهاجری|چاپ=1}}</ref>  
 
* استفاده از مترجم یا متخصص بیان شده در [[ماده ۲۷۶ قانون آیین دادرسی مدنی]]، مستلزم [[تجدید جلسه]] می‌باشد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوقی کنونی|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=فکرسازان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=573256|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=مهاجری|چاپ=1}}</ref>  


== منابع ==
== منابع ==
{{پانویس}}
{{پانویس}}

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۸ آوریل ۲۰۲۴، ساعت ۱۶:۰۶

تجدید به معنی نو کردن، تازه کردن، از سرگرفتن امر یا کاری و از نو آغاز کردن است.[۱] [۲] در عرف قضائی تجدید جلسه به مفهوم اعم به معنی نو کردن یا از سر گرفتن جلسه است. [۲] به عبارت دیگر، تجدید جلسه یعنی دادگاه وقت رسیدگی را برای تاریخ معین، مقرر بدارد و جلسه رسیدگی را تشکیل بدهد، سپس بدون رسیدگی یا بدون پایان بردن رسیدگی در آن جلسه، آن جلسه را تجدید کند.[۳]

مواد مرتبط

رویه‌های قضایی

مصادیق و نمونه‌‌ها

منابع

  1. بهرام بهرامی. آیین دادرسی مدنی (جلد اول و دوم). چاپ 11. نگاه بینه، 1388.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1951624
  2. ۲٫۰ ۲٫۱ مهرداد افضلی. خود آموز و راهنمای آیین دادرسی مدنی. چاپ 2. طرح نوین اندیشه، 1390.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1605384
  3. محمدجعفر جعفری لنگرودی. مبسوط در ترمینولوژی حقوق (جلد دوم). چاپ 4. گنج دانش، 1388.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 113640
  4. علی مهاجری. قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوقی کنونی. چاپ 1. فکرسازان، 1390.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 573256