ماده ۱۲۸ قانون آیین دادرسی کیفری: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(ابرابزار)
 
(۷ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد)
خط ۶: خط ۶:


== نکات توضیحی تفسیری دکترین ==
== نکات توضیحی تفسیری دکترین ==
نظر پزشک نیز همانند سایر کارشناسان در صورتی معتبر است که موجب ایجاد [[علم قاضی|علم]] یا [[ظن]] شود، لذا امکان دعوت از چند پزشک بجای یک پزشک نیز برای ایجاد اطمینان بیشتر نسبت به اظهارات آنان وجود دارد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=آیین دادرسی کیفری (جلد اول)|ترجمه=|جلد=|سال=1386|ناشر=فکرسازان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=483320|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|نام۲=علی|نام خانوادگی۲=مهاجری|چاپ=3}}</ref>در فرض عدم ایجاد اقناع وجدانی نسبت به اظهارات پزشک، پذیرش نظر آنان جایز نمی‌باشد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=آیین دادرسی کیفری (جلد اول)|ترجمه=|جلد=|سال=1386|ناشر=فکرسازان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=483332|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|نام۲=علی|نام خانوادگی۲=مهاجری|چاپ=3}}</ref>از جمله موارد دعوت از پزشک را زمانی دانسته‌اند که احتمال فقدان [[عقل]] مرتکب در هنگام ارتکاب جرم وجود داشته باشد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق جزای عمومی (جلد دوم)|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=مجمع علمی و فرهنگی مجد|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1717104|صفحه=|نام۱=هوشنگ|نام خانوادگی۱=شامبیاتی|چاپ=3}}</ref>همچنین در خصوص ارتکاب [[جنایت بر نفس|جنایت علیه نفس]] بررسی ظاهر جسد و محل کشف جرم، می‌تواند اطلاعاتی در خصوص زمان مرگ وی، احتمال جابجایی جسد و نیز نحوه ارتکاب قتل به دست دهد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق جزای عمومی (جلد دوم)|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=مجمع علمی و فرهنگی مجد|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1717104|صفحه=|نام۱=هوشنگ|نام خانوادگی۱=شامبیاتی|چاپ=3}}</ref>در صورت عدم امکان حضور و استفاده از پزشکان در صحنه جرم (مانند عدم دسترسی به پزشکان در مناطق دور دست) بهترین روش را استفاده از فیلم و عکسبرداری از محل دانسته‌اند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=تحقیقات قضایی در قتل|ترجمه=|جلد=|سال=1391|ناشر=بهنامی|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=3466496|صفحه=|نام۱=نوراله|نام خانوادگی۱=عزیزمحمدی|چاپ=1}}</ref>
نظر پزشک نیز همانند سایر کارشناسان در صورتی معتبر است که موجب ایجاد [[علم قاضی|علم]] یا [[ظن]] شود، لذا امکان دعوت از چند پزشک بجای یک پزشک نیز برای ایجاد اطمینان بیشتر نسبت به اظهارات آنان وجود دارد،<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=آیین دادرسی کیفری (جلد اول)|ترجمه=|جلد=|سال=1386|ناشر=فکرسازان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=483320|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|نام۲=علی|نام خانوادگی۲=مهاجری|چاپ=3}}</ref>در فرض عدم ایجاد اقناع وجدانی نسبت به اظهارات پزشک، پذیرش نظر آنان جایز نمی‌باشد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=آیین دادرسی کیفری (جلد اول)|ترجمه=|جلد=|سال=1386|ناشر=فکرسازان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=483332|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|نام۲=علی|نام خانوادگی۲=مهاجری|چاپ=3}}</ref>از جمله موارد دعوت از پزشک را زمانی دانسته‌اند که احتمال فقدان [[عقل]] مرتکب در هنگام ارتکاب [[جرم]] وجود داشته باشد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق جزای عمومی (جلد دوم)|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=مجمع علمی و فرهنگی مجد|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1717104|صفحه=|نام۱=هوشنگ|نام خانوادگی۱=شامبیاتی|چاپ=3}}</ref>همچنین در خصوص ارتکاب [[جنایت بر نفس|جنایت علیه نفس]]، بررسی ظاهر جسد و محل کشف جرم، می‌تواند اطلاعاتی در خصوص زمان مرگ وی، احتمال جابجایی جسد و نیز نحوه ارتکاب قتل به دست دهد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق جزای عمومی (جلد دوم)|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=مجمع علمی و فرهنگی مجد|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1717104|صفحه=|نام۱=هوشنگ|نام خانوادگی۱=شامبیاتی|چاپ=3}}</ref>در صورت عدم امکان حضور و استفاده از پزشکان در [[صحنه جرم]] (مانند عدم دسترسی به پزشکان در مناطق دور دست) بهترین روش را استفاده از فیلم و عکسبرداری از محل دانسته‌اند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=تحقیقات قضایی در قتل|ترجمه=|جلد=|سال=1391|ناشر=بهنامی|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=3466496|صفحه=|نام۱=نوراله|نام خانوادگی۱=عزیزمحمدی|چاپ=1}}</ref>
 
== رویه های قضایی ==
 
* [[نظریه شماره 7/1400/892 مورخ 1401/01/21 اداره کل حقوقی قوه قضاییه|نظریه شماره 7/1400/892 مورخ 1401/01/21 اداره کل حقوقی قوه قضاییه در خصوص اعتبار نظریه پزشکی قانونی و مشمولیت پزشک قانونی در زمره کارشناسان]]
 
== مقالات مرتبط ==
 
* [[جایگاه وکیل در مرحله تحقیقات مقدماتی در پرتو تحولات قانون آیین دادرسی کیفری مصوب 1392]]
* [[جرایم علیه امنیت و حقوق شهروندی در پرتو اصول جرم انگاری]]
* [[دادرسی عادلانه در مرحله ابتدایی، معیارها و ضمانت های اجرا]]


== منابع ==
== منابع ==
خط ۱۵: خط ۲۵:
[[رده:کشف جرم و تحقیقات مقدماتی]]
[[رده:کشف جرم و تحقیقات مقدماتی]]
[[رده:معاینه محل، تحقیق محلی، بازرسی و کارشناسی]]
[[رده:معاینه محل، تحقیق محلی، بازرسی و کارشناسی]]
[[رده:کارشناسی]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۷ اکتبر ۲۰۲۴، ساعت ۲۲:۳۹

ماده ۱۲۸ قانون آیین دادرسی کیفری: کارشناس رسمی یا خبره، از قبیل پزشک، داروساز، مهندس و ارزیاب هنگامی دعوت می‌شوند که اظهارنظر آنان از جهت علمی یا فنی یا معلومات مخصوص لازم باشد.

تبصره - بازپرس می‌تواند در صورت لزوم از پزشک معالج نیز دعوت به عمل آورد.

نکات توضیحی تفسیری دکترین

نظر پزشک نیز همانند سایر کارشناسان در صورتی معتبر است که موجب ایجاد علم یا ظن شود، لذا امکان دعوت از چند پزشک بجای یک پزشک نیز برای ایجاد اطمینان بیشتر نسبت به اظهارات آنان وجود دارد،[۱]در فرض عدم ایجاد اقناع وجدانی نسبت به اظهارات پزشک، پذیرش نظر آنان جایز نمی‌باشد.[۲]از جمله موارد دعوت از پزشک را زمانی دانسته‌اند که احتمال فقدان عقل مرتکب در هنگام ارتکاب جرم وجود داشته باشد.[۳]همچنین در خصوص ارتکاب جنایت علیه نفس، بررسی ظاهر جسد و محل کشف جرم، می‌تواند اطلاعاتی در خصوص زمان مرگ وی، احتمال جابجایی جسد و نیز نحوه ارتکاب قتل به دست دهد.[۴]در صورت عدم امکان حضور و استفاده از پزشکان در صحنه جرم (مانند عدم دسترسی به پزشکان در مناطق دور دست) بهترین روش را استفاده از فیلم و عکسبرداری از محل دانسته‌اند.[۵]

رویه های قضایی

مقالات مرتبط

منابع

  1. عباس زراعت و علی مهاجری. آیین دادرسی کیفری (جلد اول). چاپ 3. فکرسازان، 1386.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 483320
  2. عباس زراعت و علی مهاجری. آیین دادرسی کیفری (جلد اول). چاپ 3. فکرسازان، 1386.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 483332
  3. هوشنگ شامبیاتی. حقوق جزای عمومی (جلد دوم). چاپ 3. مجمع علمی و فرهنگی مجد، 1389.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1717104
  4. هوشنگ شامبیاتی. حقوق جزای عمومی (جلد دوم). چاپ 3. مجمع علمی و فرهنگی مجد، 1389.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1717104
  5. نوراله عزیزمحمدی. تحقیقات قضایی در قتل. چاپ 1. بهنامی، 1391.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3466496