ماده 20 قانون امور حسبی: تفاوت میان نسخه‌ها
(ابرابزار) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱۳: | خط ۱۳: | ||
* [[ماده ۱۳۰ قانون امور حسبی]] | * [[ماده ۱۳۰ قانون امور حسبی]] | ||
* [[ماده ۱۴۲ قانون امور حسبی]] | * [[ماده ۱۴۲ قانون امور حسبی]] | ||
* [[ماده 156 قانون امور حسبی]] | |||
* [[ماده ۳۶۰ قانون امور حسبی]] | * [[ماده ۳۶۰ قانون امور حسبی]] | ||
* [[ماده ۳۶۲ قانون امور حسبی]] | * [[ماده ۳۶۲ قانون امور حسبی]] | ||
نسخهٔ ۲۶ آوریل ۲۰۲۳، ساعت ۱۱:۵۱
ماده ۲۰ قانون امور حسبی: اقدام و دخالت دادستان در امور حسبی مخصوص به مواردی است که در قانون تصریح شده‌است.
مواد مرتبط
- ماده ۵۵ قانون امور حسبی
- ماده ۵۶ قانون امور حسبی
- ماده ۵۹ قانون امور حسبی
- ماده ۶۸ قانون امور حسبی
- ماده ۸۳ قانون امور حسبی
- ماده ۸۹ قانون امور حسبی
- ماده ۹۷ قانون امور حسبی
- ماده ۱۰۷ قانون امور حسبی
- ماده ۱۰۸ قانون امور حسبی
- ماده ۱۳۰ قانون امور حسبی
- ماده ۱۴۲ قانون امور حسبی
- ماده 156 قانون امور حسبی
- ماده ۳۶۰ قانون امور حسبی
- ماده ۳۶۲ قانون امور حسبی
- ماده ۳۶۷ قانون امور حسبی
- ماده ۱۲۵۱ قانون مدنی
توضیح واژگان
دادستان: که به او مدعی‌العموم و مقام تعقیب نیز گفته می‌شود کسی است که ریاست دادسرا را به عهده دارد.[۱]
امور حسبی: اموری را حسبی گویند که مراجع قضایی باید وارد رسیدگی و اتخاذ تصمیم شوند، بدون این که رسیدگی متوقف بر اختلاف و مرافعه ای باشد و شکایتی طرح گردد.[۲]
نکات توضیحی تفسیری دکترین
مداخله دادستان در دعاوی مدنی موردی ندارد ولی در امور حسبی، دادستان به نمایندگی جامعه و به عنوان مأمور حفظ حقوق عمومی، در بسیاری از دادرسی‌ها به عنوان تقاضا کننده یا مدعی اصلی شرکت می‌کند و می‌تواند از حکمی که به نظر او ناصواب می‌رسد درخواست تجدیدنظر یا فرجام کند.[۳]
نکات توضیحی
کارهای وابسته به صغیر و محجور، نخست در دایره سرپرستی دادسرای عمومی و انقلاب، زیر نظر دادستان انجام می‌گیرد، ولی احکام مربوط را دادگاه خانواده صادر می‌کند.[۴] اما مهمترین وظیفه دادستان در امور حسبی، عبارت است از حفظ حقوق صغار، مجانین و اشخاص غیر رشید و نظارت بر امور آنان همچون پیشنهاد نصب و عزل قیم به دادگاه عمومی (خانواده)، و نیز تقاضای تعیین ناظر برای قیم و حفظ حقوق غایب مفقو الاثر و درخواست تعیین ناظر برای قیم و حفظ حقوق غایب مفقو الاثر و درخواست تعیین امین برای اداره اموال او از دادگاه عمومی.[۵]
منابع
- ↑ نورمحمد صبری. آیین دادرسی کیفری (جلد اول). چاپ 1. مساوات، 1399. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6320480
- ↑ سیدجلال الدین مدنی. حقوق مدنی (جلد هفتم) (بررسی مشخصات اشخاص و محجورین، وضعیت، شخصیت، هویت، تابعیت، اقامت، قیمومت). چاپ 5. پایدار، 1385. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 324628
- ↑ ناصر کاتوزیان. اعتبار امر قضاوت شده در دعوای مدنی. چاپ 5. میزان، 1376. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1975864
- ↑ محمدحسین ساکت. حقوق مدنی (جلد اول) (شخصیت و اهلیت در حقوق مدنی). چاپ 1. جنگل، 1386. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1270468
- ↑ محمدجواد بهشتی و نادر مردانی. آیین دادرسی مدنی (جلد اول). چاپ 4. میزان، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2546352