وقف اراضی بایر: تفاوت میان نسخهها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
جز (added Category:اصطلاحات حقوق خصوصی using HotCat) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۴: | خط ۴: | ||
[[رده:حق انتفاع]] | [[رده:حق انتفاع]] | ||
[[رده:اصطلاحات حقوق خصوصی]] | [[رده:اصطلاحات حقوق خصوصی]] | ||
مطابق [[ماده ۵۷ قانون مدنی]]: «واقف باید [[مالکیت|مالک]] [[مال|مالی]] باشد که [[وقف]] میکند و به علاوه دارای [[اهلیت|اهلیتی]] باشد که در معاملات، معتبر است.» | |||
به موجب [[نظریه مشورتی]] شماره ۶۳۲۹/۷ مورخه ۳۱/۶/۱۳۷۹ [[اداره حقوقی قوه قضاییه]]، '''وقف اراضی بایر''' صحیح است؛ زیرا اینگونه زمینها، هنوز از ملکیت واقف، خارج نگردیده و از قابلیت انتفاع نیز، برخوردار هستند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=مجموعه قانون مدنی (ویرایش ششم)|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=معاونت تدوین، تنقیح و انتشار قوانین و مقررات معاونت حقوقی ریاست جمهوری|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=264832|صفحه=|نام۱=معاونت حقوقی ریاست جمهوری|نام خانوادگی۱=|چاپ=7}}</ref> | |||
== مواد مرتبط == | |||
[[ماده ۵۷ قانون مدنی]] | |||
== منابع == | |||
{{پانویس}} |
نسخهٔ ۱۶ مارس ۲۰۲۳، ساعت ۲۱:۲۷
مطابق ماده ۵۷ قانون مدنی: «واقف باید مالک مالی باشد که وقف میکند و به علاوه دارای اهلیتی باشد که در معاملات، معتبر است.»
به موجب نظریه مشورتی شماره ۶۳۲۹/۷ مورخه ۳۱/۶/۱۳۷۹ اداره حقوقی قوه قضاییه، وقف اراضی بایر صحیح است؛ زیرا اینگونه زمینها، هنوز از ملکیت واقف، خارج نگردیده و از قابلیت انتفاع نیز، برخوردار هستند.[۱]
مواد مرتبط
منابع
- ↑ مجموعه قانون مدنی (ویرایش ششم). چاپ 7. معاونت تدوین، تنقیح و انتشار قوانین و مقررات معاونت حقوقی ریاست جمهوری، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 264832