رای نهایی

در صورتی که رأی دادگاه راجع به ماهیت دعوا بوده و قاطع باشد حکم نامیده می‌شود. حکم نهایی، حکمی است که به علت سپری شدن مراحل قانونی رسیدگی یا سپری شدن مدت اعتراض و تجدیدنظر و فرجام، دعوی پایان یافته محسوب می‌شود؛ بنابراین، حکم نهایی حکمی قطعی و غیرقابل فرجام است. شایان ذکر است که حکمی که در دیوان‌عالی کشور ابرام گردیده، چون دوباره قابل فرجام نمی‌باشد نهایی است.

مواد مرتبط

• ماده ۳۱ قانون داوری تجاری بین‌المللی
• ماده ۳۹ قانون اجرای احکام مدنی

رأی نهایی در داوری

رأی نهایی، به آخرین تصمیم دیوان داوری در رابطه با ماهیت اختلاف اطلاق می‌گردد. رأی نهایی به جز در موارد استثنایی از قبیل تصحیح، تکمیل و با تفسیر رأی، ختم رسیدگی داوری و فراغ داور را در پی دارد.

همچنین، اینطور بیان شده است که مقصود از نهایی شدن رأی داوری، عدم امکان هر گونه اعتراض عادی و حتی فوق‌العاده به اعتبار رأی داوری است.

نکته‌ی دیگر آن که، اصولاً در رأیی که طبق آن اختلاف طرفین، به طور قطعی حل و فصل شده است، عبارت «رأی داوری نهایی» توسط دیوان داوری، قید می‌گردد.